သူငယ်ချင်းဆိုတာထက်
သွေးမတော်သားမစပ်တဲ့ညီကိုတွေ
တစ်စက်တစ်စက်နှင့်ရွာကျလာသော
မိုးရေစက်တွေက အတိတ်ကဒဏ်ရာတွေကို
အစဖော်နေပြန်သည်။
ခန္ဓာကိုယ်ငယ်သည်တစ်စက်စက်တုန်ခိုက်နေသည်။ အအေးဒဏ်ကြောင့်
လက်ကောက်ဝတ်ကဒဏ်ရာလေးက
တစ်ဆစ်ဆစ်ကိုက်ခဲလျက်။
စိုရွှဲရွှဲဆံပင်လေးကိုဆွဲဖွရင်
တောက်တစ်ချက်ခေါက်လိုက်သည်။
''တောက်!ရာသီဥတုတောင်စောင့်ချိုးမပြေဘူး''
ရွာချနေသောမိုးပင်
မိုးတိမ်ကြားပြေးဝင်ရတော့မယ်ပုံ။
မိတ်ဆွေဟောင်းတွေကြောင့်အလိုမကျတဲ့စိတ်ကိုအဆက်မပြတ်ရွာနေသည့်မိုးစက်များပေါ်သို့ ပုံအောလိုက်သည်။
မေ့ပစ်ချင်ခဲ့တဲ့အတိတ်တွေက
တစ်ပုံတစ်အောကြီး။ ဘယ်သူကြောင့်လဲမေး။.Park Jiminကြောင့်လို့ဘဲပြန်ဖြေမိမှာ။
သိပ်ပျော့ညံခဲ့တာ။
သိပ်တုံးအခဲ့တာ။
သိပ်ကိုယုံကြည်ခဲ့တာ။
''Jimin..ဒါလေးလုပ်ပေးပါဦး''
''ငါတို့ရေချိုးခန်းထဲအဝတ်တွေလျှော်ပေးပါဦး''
''စာပြီးမှလုပ်..ပန်းကန်တွေလာဆေးစမ်း''
သိပ်မွန်းကြပ်ခဲ့တဲ့နေ့ရက်တွေ။
စာနာစိတ်။နားလည်းပေးနိုင်မှု ကင်းမဲ့လွန်းတဲ့လူသားတွေနဲ့ အဝေးဆုံးကိုပြေးထွက်လာတဲ့
ထိုညကလည်း ဒီလိုဘဲ.မိုးစက်တွေကတစ်ဖြောက်ဖြောက်။
ဦးတည်ရာမဲ့ပြေးလွှားရင်း ချောလဲကျကာ
ပွန်းပဲ့သွားသောဒူးလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း
ကလေးတစ်ယောက်နှယ်အားရပါးရအော်ငိုခဲ့တယ်။
မျက်စိစုံမှိတ်ကာအော်ငိုနေရင်း
မော်ကြည့်လိုက်တော့ ထီးအမဲလေးနှင့်အုပ်မိုးပေးခဲ့သောသူမက အာရုဏ်ဦးနေထွက်ပြူလာသလို မျှော်လင့်ချက်ရေးရေးလေးပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ Jimimအတွက်
သူမက အလင်းရောင်လေးဖြစ်ပေးခဲ့တယ်။
မေမေ့ဘဝကရိုးရှင်းသည်။
သဘာဝအလှလေးတွေကိုခံစားရင်း
ဓာတ်ပုံလေးတွေတစ်ဖြတ်ဖြတ်ရိုတ်တက်တာ။.သိပ်ကိုအေးချမ်းခဲ့တဲ့မေမေရယ်ပါ။
YOU ARE READING
FREEDONE _မောင့်လိပ်ပြာငယ်(completed)
Fanfictionလွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါ။ ဒီအချစ်တွေကနေ မုန်းလှပါပြီ။ သိပ်ကိုပင်ပန်းလှပြီမို့လွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါတော့....။ လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ။ ဒီအခ်စ္ေတြကေန မုန္းလွပါၿပီ။ သိပ္ကိုပင္ပန္းလွၿပီမို႔လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့....။
