အ႐ြဲ႕တိုက္ျခင္းအႏုပညာကို
Park Jiminသိပ္ကြၽမ္းက်င္တယ္
မ်က္ဝန္းတစ္စုံငယ္ေၾကာင့္ေမာင္ဟာထာဝရက်ရႈံးသည္။
ထ်ိုမျက်ဝန်းလေးပိုင်ရှင်သည်သိပ်ညို့အားပြင်းခဲ့သည်လား။
အၿပဳံးေလးတစ္ပြင့္ၾကားေမာင္ဟာသြက္သြပ္ခါေအာင္႐ူးရသည္။
အၿပဳံးပိုင္ရွင္ေလးသည္စြဲေဆာင္မႈသိပ္အားျပင္းခဲ့သည္လား။
အျပဳမူတစ္ခုခ်င္းဆီၾကားေမာင္ဟာႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးေျဗာင္းဆန္လာရသည္။
ထိုသူသည္ေမာင့္အေပၚ႐ူးသြပ္ေစသည္လား။
...........
''အင္း..Kimမင္းကိုဘဲအားကိုပါရေစ''
''မာမီကိုေတာ့ငါဖုန္းဆက္လိုက္မယ္''
''ဟားဟား..ငါကလုံးဝဒီplanကိုေျပာင္းမွာမဟုတ္ဘူး..''
''ငါကမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္မရရေအာင္ယူမွာ..''
Hotelခန္းထဲကမာနေလးကိုစိတ္ဆိုး၍
အျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
ညသည္သိပ္ကိုနက္နဲလြန္းသည္။
ေမာင့္အဖို႔အႀကံစည္ေတြကိုေသခ်ာေတြးေတာနိုင္ေသာကာလအပိုင္းျခား။
ဟိုတယ္နံရံေလးကိုမွီရင္
စီးကရက္ေလးေသာက္ကာဖုန္းေျပာေနေသာ
ေမာင္သည္ျမင္လိုက္ရသူတစ္ေငးတစ္ေမာ။
ပါတီပြဲကဝတ္ထားေသာall blackေလးသည္
ခုထိညေလေအးေအးထဲတစ္လြင့္လြင့္။
ဂုတ္ေထာက္ေနေသာခရမ္းေရာင္ဆံပင္ေလးကို
ေမာင့္ရဲ႕မူပိုင္စတိုင္ေလးအတိုင္း
တစ္ဝက္စည္းႏွောင္ထားသည္။
ဒီပုံစံကိုဘဲေမာင့္သိပ္ႀကိဳက္တယ္။
ေမာင့္ဆိုတာနဲ႕ျမင္သာေစတဲ့အမွတ္သားေလးမို႔။
Tattooအျပည့္ႏွင့္လက္ေလးကဖုန္းကိုကိုင္ထားရင္း
တစ္ဖတ္ကစီးကရက္ေလးကိုညွပ္ကာဖြာလိုက္ျပာကိုခါခ်လိဳက္ျဖင့္။
နံရံကိုေက်ာမီထားကာ
ေျခေထာက္တစ္ဖတ္ကနံရံကိုကန္ေက်ာက္ထားသည့္
ေမာင္သည္ခပ္မိုက္မိုက္။
သိပ္စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ေယာက်ာ္း။
ဒီလိုေယာက်ာ္းမ်ိဳးႏွင့္တြဲခ်င္ေသာမိန္းကေလးေတြတပုံတေအာ။
လက္ထပ္ခ်င္ေသာကၠတၳိယေတြကလက္ညိုးထိုးမလြဲ။
ေမာင္အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာျပားျပားဝပ္ေနမည့္ေယာက်ာ္းမိန္းမဆိုသည္မ်ားျပားလြန္းလွသည္။
YOU ARE READING
FREEDONE _မောင့်လိပ်ပြာငယ်(completed)
Fanfictionလွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါ။ ဒီအချစ်တွေကနေ မုန်းလှပါပြီ။ သိပ်ကိုပင်ပန်းလှပြီမို့လွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါတော့....။ လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ။ ဒီအခ်စ္ေတြကေန မုန္းလွပါၿပီ။ သိပ္ကိုပင္ပန္းလွၿပီမို႔လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့....။
