မောင့်ကိုဘယ်လောက်ချစ်လဲ
''ကျွန်တော့်ကိုသိလို့လား...''
''Jimin..မောင့်ကိုဒီလိုနောက်တယ်ပေါ့..''
လေသံခပ်ပျက်ပျက်စကားတစ်ခုကြောင့်မောင်ခေတ္တတော့တုန်လှုပ်ခဲ့ပေမဲ့မောင်အများကြီးမတွေးမိခဲ့..။စနောက်နေတာလို့ဘဲတွေးမိသည်။Park Jiminဆိုတာစနောက်ခြင်းနဲ့မအပ်စပ်ပေမဲ့ပေါ့။တစ်ခါတလေတလွဲတွေးလိုက်ခြင်းသည်စိတ်ကိုသက်သာရာရစေသည်။
''တောင်းပန်ပါတယ်..''
ခပ်ရှုပ်ရှုပ်မျက်ဝန်းလေးသည်အစဥ်လှုပ်ရှားနေကာခါတိုင်းသူ့ကိုစေ့စေ့ကြည့်ရဲသော၊
သူကအရှုံးပေးခဲ့ရသောမျက်ဝန်းလေးတွေမဟုတ်တော့ဘဲသူ့ကိုရှောင်သည်။စိတ်သည်ဝမ်းနည်းရမလိုဝမ်းသာရမလိုဘာဆိုဘာမှန်းတောင်မသိတော့...Park Jiminကသူ့ကိုကျီစယ်နေတာလား..ဒါမှမဟုတ်မချစ်လို့များလှည့်စားနေတာလား။
''Jimin..''
''...''
''Park Jimin..''
''...''
''My love.. ''
''ဘယ်လိုတွေဖြစ်လို့လူကိုခဏခဏဒုက္ခတွေပေးနေရတာလဲ..တကယ်ဘယ်သူမှန်းမသိနေတာမလို့ထွက်သွားပေးပါလား..ကျွန်တော်စိတ်တွေတော်တော်ရှုပ်နေလို့ပါ..''
ခါးခါးသီးသီးကိုငြင်းဆန်နေသောသူသည်ခါတိုင်းနှင့်မတူဘဲကလေးလေးတစ်ယောက်ကိုလူဆိုးတစ်ယောက်ကလိုက်နှောင့်ယှက်နေသလို။
သေချာကြည့်လိုက်ရင်စနောက်နေခြင်းနှင့်နည်းနည်းမှမတူတော့တဲ့Jiminရဲ့အမူယာတွေကြောင့်
မောင်သိပ်စိတ်ပူလာသည်။ခြေလှမ်းများသည်လွဲမှားလာသည်။ရင်ထဲလှိုင်းပေါင်းများစွာသည်ဂယက်ထစွာရိုတ်ခတ်လာသည်။
Park Jimin ဘာဖြစ်တာလဲ..။
Jungkookသည်စိတ်လှုပ်ရှားမှုပေါင်းများစွာဖြင့်ပခုံးသေးသေးလေးကိုလှုပ်ကိုင်ရင်းကြမ်းတမ်းမိလာသည်။
''Jimin..မောင့်ကိုမင်းအရူးလုပ်လို့မရဘူး...''
''မချစ်ရင်မချစ်ဘူးပေါ့..လူကိုဒီလိုလှည့်စားလို့ရမယ်ထင်နေလား..''
YOU ARE READING
FREEDONE _မောင့်လိပ်ပြာငယ်(completed)
Fanfictionလွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါ။ ဒီအချစ်တွေကနေ မုန်းလှပါပြီ။ သိပ်ကိုပင်ပန်းလှပြီမို့လွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါတော့....။ လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ။ ဒီအခ်စ္ေတြကေန မုန္းလွပါၿပီ။ သိပ္ကိုပင္ပန္းလွၿပီမို႔လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့....။
