ေမာင့္ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ
''ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိလို႔လား...''
''Jimin..ေမာင့္ကိုဒီလိုေနာက္တယ္ေပါ့..''
ေလသံခပ္ပ်က္ပ်က္စကားတစ္ခုေၾကာင့္ေမာင္ေခတၱေတာ့တုန္လႈပ္ခဲ့ေပမဲ့ေမာင္အမ်ားႀကီးမေတြးမိခဲ့..။စေနာက္ေနတာလို႔ဘဲေတြးမိသည္။Park Jiminဆိုတာစေနာက္ျခင္းနဲ႕မအပ္စပ္ေပမဲ့ေပါ့။တစ္ခါတေလတလြဲေတြးလိုက္ျခင္းသည္စိတ္ကိုသက္သာရာရေစသည္။
''ေတာင္းပန္ပါတယ္..''
ခပ္ရႈပ္ရႈပ္မ်က္ဝန္းေလးသည္အစဥ္လႈပ္ရွားေနကာခါတိုင္းသူ႕ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ရဲေသာ၊
သူကအရႈံးေပးခဲ့ရေသာမ်က္ဝန္းေလးေတြမဟုတ္ေတာ့ဘဲသူ႕ကိုေရွာင္သည္။စိတ္သည္ဝမ္းနည္းရမလိုဝမ္းသာရမလိုဘာဆိုဘာမွန္းေတာင္မသိေတာ့...Park Jiminကသူ႕ကိုက်ီစယ္ေနတာလား..ဒါမွမဟုတ္မခ်စ္လို႔မ်ားလွည့္စားေနတာလား။
''Jimin..''
''...''
''Park Jimin..''
''...''
''My love.. ''
''ဘယ္လိုေတြျဖစ္လို႔လူကိုခဏခဏဒုကၡေတြေပးေနရတာလဲ..တကယ္ဘယ္သူမွန္းမသိေနတာမလို႔ထြက္သြားေပးပါလား..ကြၽန္ေတာ္စိတ္ေတြေတာ္ေတာ္ရႈပ္ေနလို႔ပါ..''
ခါးခါးသီးသီးကိုျငင္းဆန္ေနေသာသူသည္ခါတိုင္းႏွင့္မတူဘဲကေလးေလးတစ္ေယာက္ကိုလူဆိုးတစ္ေယာက္ကလိုက္ႏွောင့္ယွက္ေနသလို။
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ရင္စေနာက္ေနျခင္းႏွင့္နည္းနည္းမွမတူေတာ့တဲ့Jiminရဲ႕အမူယာေတြေၾကာင့္
ေမာင္သိပ္စိတ္ပူလာသည္။ေျခလွမ္းမ်ားသည္လြဲမွားလာသည္။ရင္ထဲလွိုင္းေပါင္းမ်ားစြာသည္ဂယက္ထစြာရိုတ္ခတ္လာသည္။
Park Jimin ဘာျဖစ္တာလဲ..။
Jungkookသည္စိတ္လႈပ္ရွားမႈေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ပခုံးေသးေသးေလးကိုလႈပ္ကိုင္ရင္းၾကမ္းတမ္းမိလာသည္။
''Jimin..ေမာင့္ကိုမင္းအ႐ူးလုပ္လို႔မရဘူး...''
''မခ်စ္ရင္မခ်စ္ဘူးေပါ့..လူကိုဒီလိုလွည့္စားလို႔ရမယ္ထင္ေနလား..''
''ေမာင္မွာဘာခြၽတ္ယြင္းခ်က္ေတြရွိလဲေျပာ...ေမာင္ျပန္ျပင္ေပးမယ္...ခုလိုေတာ့မလုပ္လိုက္ပါနဲ႕ကြာ..ေမာင္...မင္းရဲ႕ဥေပကၡာေတြကိုမခံနိုင္ဘူး...''
YOU ARE READING
FREEDONE _မောင့်လိပ်ပြာငယ်(completed)
Fanfictionလွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါ။ ဒီအချစ်တွေကနေ မုန်းလှပါပြီ။ သိပ်ကိုပင်ပန်းလှပြီမို့လွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါတော့....။ လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ။ ဒီအခ်စ္ေတြကေန မုန္းလွပါၿပီ။ သိပ္ကိုပင္ပန္းလွၿပီမို႔လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့....။
