ကံကြမ္မာကြီးက သိပ်ကိုလှည့်စားရက်တယ်
''hyung...''
''ဘာလဲ..Jimin...''
Jiminခေါ်သံကိုဆူငေါက်ငေါက်လေးJin hyungကထူးသည်။
Studioရှေ့တွင်ချိတ်တွဲထားသောအပြာရောင်ခပ်နုနုတွင်အဝါရောင်ပန်းပုံစံလေးတွေပုံဖော်ထားထားသောပန်းအိုးလေးတွေထဲကအပင်စိမ်းစိမ်းလေးတွေကိုJin hyungကစိတ်ရှည်စွာဖြင့်ရေလောင်းပေးသည်။ထို့နောက်ပန်းအိုးထဲရှိပေါင်းပင်သေးသေးလေးများကိုနုတ်သည်။အရွက်ပြားများအောက်ပုံးကွယ်နေသောခရုလေးများကိုအညှပ်သေးသေးလေးတစ်ခုနှင့်ဖယ်ထုတ်သည်။''Hyungမရှိတာနဲ့..အပင်တွေလည်းအပင်ရုပ်မပေါက်တော့ဘူး...''
''hyungကလည်း..''
''hyungဟိုအပတ်ထဲကရောက်နေတာ...studioကြီးကိုဒီတိုင်းပစ်ထားပြီးဘာတွေလုပ်နေတာလဲJimin''
လက်တန်းလေးကိုမှီနေရင်းJin hyungလုပ်သမျှကိုမလွတ်တမ်းကြည့်ပြီးမှ နောက်ကထိုင်ခုံတစ်လုံးပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်ကာစားပွဲပေါ်ရှိလိမ္မော်ရည်လေးကိုတစ်ကြိုတ်တည်းသောက်ချလိုက်သည်။
''ဝါး...လိမ္မော်ရည်လေးမသောက်ရတာဘယ်လောက်ကြာပြီးလည်းHyung...''
''ရောဂါအကြောင်းJungkookသိလားJimin''
''လိမ္မော်ရည်ကလေHyungရှိမှဘဲသောက်ဖြစ်တော့တယ်..ကျွန်တော့်ဘာသာဆိုဖျော်မသောက်ဖြစ်ဘူး...''
''Jimin..!!! စကားမလွှဲနဲ့...''
''စစဝင်လာချင်းတုန်းကဒီလိမ္မော်ရည်ကိုမသောက်ဖြစ်အောင်ထိန်းပါသေးတယ်..hyungသောက်ဖို့ဖျော်ထားတာမှန်းသိပေမဲ့...ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်ခဲ့ဘူး..ရှောင်ရင်းရှောင်ရင်းနဲ့ဘဲ..ဒီလိမ္မော်ရည်ကသိပ်ကိုစွဲလန်းစေတယ်Hyungရယ်..''
''Jimin....''
''ကျွန်တော်ဘာဆက်လုပ်သင့်လဲ..hyung
ကျွန်တော်မချစ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်..ဒါပေမဲ့..''မျက်ရည်တွေသည်မျက်လုံးမှေးမှေးလေးမှစီးဆင်းလာချင်သည်။သို့သော်ထိုမျက်လုံးပိုင်ရှင်သည်ခွင့်မပြုဘဲတင်းခံထားသည်။
YOU ARE READING
FREEDONE _မောင့်လိပ်ပြာငယ်(completed)
Fanfictionလွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါ။ ဒီအချစ်တွေကနေ မုန်းလှပါပြီ။ သိပ်ကိုပင်ပန်းလှပြီမို့လွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါတော့....။ လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ။ ဒီအခ်စ္ေတြကေန မုန္းလွပါၿပီ။ သိပ္ကိုပင္ပန္းလွၿပီမို႔လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့....။