အရင္တုန္းကထက္ပိုၿပီးပိုၿပီးလွလာတယ္ Park Jimin..!!!
''လွလိုက္တာကြာမင္းပန္းခ်ီမွာဒီေလာက္ေတာ္တာပန္းခ်ီဘဲဆြဲစားပါေတာ့လား''
''Hoseokရာအဲ့ေလာက္မျမႇောက္နဲ႕ကြ''
''မျမႇောက္လို႔ရမလားကို႔ရဲ႕အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းPark Jiminကဒီေလာက္ေတာ္ေနတာကို''
''Hoseokအဲ့တာဆိုမင်းပြောကြည့်ငါခုဆွဲထားတဲ့ပန်းချီကဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်မျိုးလဲ''
ေမးသင့္သည္မလား။သူဒီပန္းခ်ီစဆြဲထဲကအဲ့လိုေမးမဲ့သူကို႔ေစာင့္ေနတာ။
သူဘာလို႔ဆြဲလဲဆိုတာ
လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေျပာျပခ်င္မိတယ္။
'''ေအးကြငါလည္းေမးမလို႔ဘဲမင္းပန္းခ်ီထဲကေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကသနားစရာအျပည့္ဘဲ။ တစ္ခုခုကိုပူပန္ေနပုံရတယ္။
အဲ့ေတာ့ငါေမးမယ္မင္းပန္းခ်ီထဲက
ေကာင္ေလးကဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ေနတာလဲ''
''Hoseok...''
'''အင္..'''
''မင္းကံၾကမၼာကိုယုံလား''
''ဟားဟားဟားဟား မင္းကဘာလဲပန္းခ်ီဆရာကေနစာေရးဆရာလုပ္ေတာ့မလို႔လား''
ခနဲ႕တဲ့တဲ့ေလးေမးလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းHoseok။
တည္တည္ၾကည္ၾကည္ခန့္ခန့္ညားညားနဲ႕လူသားေလး။ စိတ္ထားေလးကလည္းသိပ္ကိုျဖဴစင္တဲ့လူသား။ သိပ္ကို စတိုင္က်က်ေနတက္တဲ့ လူသားေလးက ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ႏွင္းဆီခိုင္။
အဲ့လိုလူသားေလးရဲ႕ဝါသနာပါရာက
အဆိုေတာ္တဲ့ေလ။ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။
ဒီလမ္းကိုစေလွ်ာက္လွမ္းတုန္းက
အခက္ခဲေတြအမ်ားႀကီးကိုျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။
အၿမဲတမ္းအေကာင္းဆုံးျဖစ္ခ်င္တဲ့ဒီသူငယ္ခ်င္းေလး။ ေလ့က်င့္ခ်ိန္မ်ားလိို႔နာက်င္လွတဲ့လည္ေခ်ာင္းေလးကို
ပဝါျဖဴေလး စည္းရင္းေန႕ေရာညေရာ
မနားမေနေလ့က်င့္ခဲ့တယ္။
တိုက္ခိုက္မႈေတြ၊ေဝဖန္ေျပာဆိုမႈေတြၾကား
ဘယ္ေလာက္တင္းခံခဲ့ပါေစ က်ခဲ့ရတဲ့မ်က္ရည္ေတြ။ ထိုလူသားေလးမွီခိုရင္း
ရင္ဖြင့္ခဲ့တာက က်ေနာ့္ပုခုံးထက္၌ ျဖစ္တည္ခဲ့သည္။
တိုက္ခိုက္မႈေတြကိုေမတၱာနဲ႕ခြင့္လႊတ္ခဲ့တယ္။
ေဝဖန္မႈေတြကိုခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။ အရာအားလုံးကို ေမတၱာတရားနဲ႕ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီလူသားေလးရရွိလာတာက ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ။
YOU ARE READING
FREEDONE _မောင့်လိပ်ပြာငယ်(completed)
Fanfictionလွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါ။ ဒီအချစ်တွေကနေ မုန်းလှပါပြီ။ သိပ်ကိုပင်ပန်းလှပြီမို့လွှတ်မြောက်ခွင့်ပေးပါတော့....။ လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ။ ဒီအခ်စ္ေတြကေန မုန္းလွပါၿပီ။ သိပ္ကိုပင္ပန္းလွၿပီမို႔လႊတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့....။
