Nameless [BL]

14.Bölüm

Esir şu anda bu şekilde görünüyor. Gözlerini ben ayarladım. Nasıl sizce?

Önceki bölüm

Esir, bu Leon denen adamı aklına yazdı. Kim olduğunu bilmese de kesinlikle canına susamış olmalıydı. O zaman o da liderin sadık takipçisi olarak canına okumalıydı.
.
.
.
.
.
.
.
Esir kendi halinde düşüncelere dalmış Damion'u takip ederken bir ses geldi.

-Esir, dur. Geldik.

Esir, anlamamış gibi Damion'a baktı. Nereye gelmişlerdi? Gökyüzü kulesine mi?

Damion, çocuğun anlamamış gibi baktığını fark etti ve sakince açıkladı.

-Burası. Otobüse bineceğiz. Yürüyerek gitmek için çok uzak Gökyüzü kulesi.

Esir, biraz utandı ve sahte bir kahkaha ile konuştu.

-Hahah..öyle mi? Hiç fark etmemişim.

Damion, gözlerini devirdi ve çocuğun kafasını hafifçe okşayıp konuştu.

-Düşüncelere dalmışsın. Otobüs de arabalar gibi fakat daha fazla kişi binebiliyor. Para veriyorsun ve seni gideceği yere götürüyor.

Esir, başını salladı ve anladığını belirtti. Gerçekten de utanmıştı. Acaba..damion'a yük mü oluyordu?

-Özür dilerim bay Junhai.

Damion, "sorun değil" dedi ve konuyu kapattı. Esir'in düşüncelerini öğrenmek kolay olsa da bunu yapmamayı tercih etti. Kişinin düşünce hakkını bozmak iyi değildi. Hem bazen bilmemek en iyisiydi.

Damion ve Esir durakta biraz beklediler. Bir kaç büyük otobüs geçti. Hepsinin önünde bir tabela vardı. Bu otobüslerin gideceği yerleri gösteriyordu.

Damion, sarı renkli bir otobüsü gördüğü anda gülümsedi ve durması için el salladı.

Otobüs yolcu almak için durdu.

Damion ve Esir, sarı renkli otobüse bindiler. Kişi başı 1 dolardı. Aslında oldukça pahalıydı.

Damion, kısa bir göz attı. Oturacak yer yoktu. Sadece bir boş koltuk vardı. Damion, boş koltuğa ilerledi ve Esir'e işaret edip konuştu.

-Otur ve bekle.

Esir, tereddütle konuştu.

-Ben ayakta dururum. Bay Junhai'nin oturması daha iyi olur.

Damion, kısa bir bakış attı. Bu nekaket biraz sinir bozucuydu. Kararlı bir sesle konuştu.

-Otur Esir!

Esir, tekrar karşı çıkmak istedi fakat Damion'un kasılmış yüz hatları bunu yapmaması gerektiğini söylüyordu. Sessizce denileni yaptı ve boş koltuğa oturdu.

Esir'in yanında bir yaşlı kadın oturuyordu. Gülümser bir şekilde esir'e ve Damion'a baktı ve konuştu.

-Amanın, ne yakışıklı çocuklarsınız. Evli misiniz?

Damion, yaşlı kadına baktı. Bu bunak ne saçmalıyordu?

Esir, buranın dilini tam bilmediği için kadının ne dediğini anlayamadı ve çevirmesi için Damion'a baktı.

Damion, rahatsız olduğunu belli eder bir şekilde konuştu.

-Ne yapacaksın? Bunun için fazla yaşlı değil misin?

Yaşlı kadın, kıkırdadı ve muzip bir şekilde gülümseyip konuştu.

-Sizin yaşlarınızda torunlarım var. Belki tanışmak isterseniz..