Nameless [BL]

13.Bölüm

Önceki bölüm

Ev neden kan kokuyordu?!

Damion'un zihni evden gelen yoğun kan kokusu ile tamamen net bir hale geldi. Sarhoşluğun ufak bir kısmı bile kalmamıştı.
.
.
.
.
.
.
Damion, havayı kokladı. Haklıydı. Evde yoğun bir kan kokusu vardı. Salonda olduğu için önce salona baktı. Ortada bir şey yoktu. Sonra başka odalara baktı. Açıkçası mutfaktan gelen kokuyu almıştı. Sadece göreceği şeyden çekiniyordu.

Damion, yavaş adımlarla mutfağa girdiğinde payon'un boğazının kesilmiş olduğunu gördü. Kafası, önünde ki yemek tabağına düşmüştü.

Damion, payon'a yaklaştı ve kesiğe baktı. Oldukça pürüzsüz bir kesikti. Bu yapan kişi, kesinlikle tek hamlede öldürmeyi amaçlamıştı ve bunu da başarmıştı.

Damion, elleriyle başını ovuşturdu. Bu aptal şey, 2000 dolara mâl olmuştu. Şimdi de parası boşa gitmişti.

Damion, payon'u öldüren kişinin kendisi değil, Esir olduğunu anladı. Ondan başka kimse yapmazdı. Biraz hayal kırıklığına uğradı. Onu, kendisi öldürmek istiyordu. Bu sayede sistemini ve puanlarını alabilirdi. Fakat bu şans elinden kaçmıştı.

Damion, mutfak tezgahına yaslandı ve elleri ile başını ovuşturup kafasını toparlamaya çalıştı. Kendisini hazır hissettiğinde bağırdı.

-Esir! Hemen buraya gel!

Esir, kendi odasına kaçmıştı. Şimdi Damion çağırdığı için mecbur gidecekti. Büyük ihtimal yaptığını görmüştü. Kızacak mıydı?

Esir, yavaş adımlarla mutfağa geldi. Biraz çekingen görünüyordu.

Damion, sakin bir sesle konuştu.

-Esir, payon'u sen mi öldürdün?

Esir, cevabı belli olan soruya bir süre tereddüt ettikten sonra cevapladı.

-Evet ben öldürdüm.

Damion, biraz düşündükten sonra gülümsedi ve konuştu.

-Anlıyorum. Peki neden öldürdün?

Esir, yutkundu. Başını öne eğdi ve göz temasından kaçındı.

-Bay Junhai zaten öldürmeyecek miydi? Ben sadece yardımcı olmak istedim.

Damion, bir kez başını salladı ve konuştu.

-Benimle göz teması kur Esir.

Esir, başını yavaşça kaldırdı ve çekingen bir sesle konuştu.

-Bay Junhai zaten öldürecekti. Siz evden kaçınca sinirlendim ve onu sizin için öldürdüm.

Damion, Esir'e kızmakla övmek arasında biraz bocaladı. En sonunda ikisini de yapmaya karar verdi.

-Esir, buraya gel.

Esir, Damion'un kendisine vuracağını düşündü.Sonuçta öldürmesini istememişti. Ayrıca o oteldeki olay... Yani bu tür bir emir almadan büyük bir halt yemişti.

-Özür dilerim bay Junhai.

Damion, lafının ikinci kez söylenmesinden hoşlanmıyordu. Yine de konuştu.

-Buraya gel esir. Tam karşıma geç.

Esir, Damion'un gerçekten de kızdığını düşündü. Yine de çekinerek de olsa tam karşısına geçti ve yere baktı. Göz teması kurmak...zordu!

Damion, esir'in çekingen hali yüzünden ne yapsa bilemedi. Kaşlarını çattı ve konuştu.

-Hatanı biliyor musun?