Drugs And Passions // zjm

Chapter 14

Arms

Bu pozisyonda ne yapmalıyım? Hemen kalksam, ki biliyorum kalkamayacağım. Daha da üstüne abanacağım.

Kalkmazsam, hamile olacağım. Off.

Acaba bizim Zayn ile çocuğumuz olsa, nasıl olurdu gerçekten bilmiyorum. Ama umarım huyu Zayn'e benzemezdi. Sinir hastası olurdum heralde. Bir evde iki Zayn?

Ama kızımız olsa.. Bana benzese mesela. Çok eğlenirdik. Onunla kuaföre giderdik, oyunlar oynardık..

Acaba yana mı kaysam? Tanrım! Zayn'in şeyini mi hissediyorum? Evet. Off! İğrenç. Kollarımdan destek alarak ellerimi yere koyup kendimi kaldırdım. Tam kalkarken, bacağım onun bacak arasına yanlışlıkla bir tekme attı. Bacaklarını refleks olarak sıkıştırınca benim bacağım yine arada kaldı ve dengemi koruyamayarak üzerine tekrar düştüm. Ama burda sanki sarılıyorduk gibi bir görüntü vardı. Zayn hala feryat ediyordu.

"Kalk üstümden Anissa!" Bu sefer üstünden kendimi yana doğru atarak, yanına yattım. O da hemen ayağa kalkıp bacak arasını tutarak oflamaya başladı. Ben ise hala yerde yatıyordum.

"Az kalsın beni işlevsiz yapıyordun," kaşlarımı kaldırarak ayağa kalktım.

"Yanlışlıkla oldu, abartma istersen."

Gözlerini devirdi.

"Tabi, kesin öyledir."

"Başka nasıl olmalıydı?" Derin bir nefes aldı.

"Bilemiyorum, bu kadar sert tekme atılmaz yanlışlıkla!"

"İftira atıp durma. Bilerek kimsenin canını yakmam."

"Yaa, öyle mi? Erotizmin içine sıçtın ama Anissa!"

"Erotizm mi? Hah, erotizm mi vardı?"

"Var yada yok. Ama az kalsın beni işlevsiz yapacaktın,"

"Ne işlevinden bahsediyorsun? Sanki çok işlevlisinde.." dedim gözlerimi devirerek.

Ellerini bacak arasından çekip hızla yanıma geldi. Aramızdaki son mesafeyide küçük bir adım daha atarak kapattı. Elini belime koyup karnını karnıma bastırdı. Dudaklarıma eğilirken, fısıldadı.

"Sana yeteneklerimi göstereyim mi?" Dedi kaşlarını çatarak. Büyük ihtimalle onu sinirlendirmiştim. Nefes alamıyordum. Gözlerime öyle bir bakıyordu ki.. Gerçekten konuşacak halim bile yoktu.

Dudaklarımı öpecekti ki, ağlama sesi duyuldu. Theo? Ta kendisi.

Onu ittirip yukarı kata hızlıca çıktığımda Theo, benim yatağımın üzerinde bağdaş kurmuş ağlıyordu.

"Sorun ne tatlım?"

"Y-yatağın altında canavar var." dedi yarım yamalak. Bunları söylerken Zayn'de saçlarını düzelterek içeri girdi.

"Canavar mı?" Diye sordu gülerek. Hah, hiçbirşey olmamış gibi üstüne birde gülüyordu!

Theo'yu kucağıma aldım. Zayn'de bize döndü.

"Canavar yok Theo." Theo, bu sefer yüzünü omzuma gömerek ağlamaya başlayınca, Zayn pes etti.

"Bak, şimdi beni izle sana burada canavar olmadığını göstereceğim," ikimizde Zayn'i izliyorduk.

Eğilerek elini yatağımın altına uzattı. Daha sonra da son ses bağırmaya başladı.

"HAYIR! KO-KOLUM! YARDIM EDİN!.."

Theo daha da ağlamaya başladı. Ben bile korkmuştum. Kolunu yatağın altından çekip ayağa kalktı.

"Şaka yapıyorum o sadece bebekleri yer," dedi. Theo bunu duyunca çığırmaya başladı. Hatta o kadar ağlıyprdu ki gözleri kızarmıştı.

Bir çocuk nasıl bu kadar beyinsiz olabilir? Kaç yaşında birine bu şakayı yapıyor. Theo'yu daha sıkı kucaklayıp aşağı oturma odasına indim. Koltuğa geçip ayaklarımı uzattım. Theo'da iki bacağını belime sarmış kollarıda göğsümün üzerine atmıştı. Ve sanırım uyuyordu. Onu rahatsız etmeden ayakucumdaki battaniyeyi üzerimize örttüm.

"İyi geceler, bişey olursa ararsın." dedi Zayn merdivenlerden inerken.

"Arayacağım son kişisin."

"Hah, görürüz. Ve bana söylediğin şeyleri düşünerek söyle. Dediğim gibi her an yeteneklerimi gösterebilirim." dedi küstahça.

"Kapıyı kapat Zayn."

MERHABAAA!

1) Yorum ve Vote yapmayı unutmayın, sizleri seviyoruummm