Drugs And Passions // zjm

Chapter 35

Gece boyunca zaten çok gülmüştüm. Onun anıları, benim anılarım, okulda yaşadığımız şeyler, benim hakkımdaki düşünceleri... Kısacası Ricky iyi biriydi.

Kapımın önüne geldiğimde ona doğru döndüm.

"Herşey için teşekkürler. Yemek çok güzeldi."

"Önemli değil Anissa. Bugünü güzel yapan sendin."

"Ricky..."

"Seni şimdi öpebilir miyim?" Kıkırdayarak parmak uçlarımda yükseldim. O da birazcık eğildi ve yüzlerimiz eşitlendiğinde onu sadece dört saniye boyunca öpmüş ve geri çekilmiştim. Anahtarımı çntamdan çıkarıp deliğe soktum.

"İyi geceler."

"İy geceler Anissa,"

İçeri girip ona el salladım ve kapıyı kapattım. Ceketimi çıkarıp anahtarı da sehpaya fırlattıktan sonra salona geçtim.

"Luke nerde? Ve senin ne işin var?"Diye sordum Niall e O'na. Yanında O da vardı, evet. Ne alaka? Ve siktir. Ricky ile öpüştüğümüzü görmüş müydü acaba?
"Luke, Niall'a güvenmediği için bana senin 12'den önce gelip gelmeyeceğini kontrol etmemi söyledi."

"Çünkü sen çok güvenilirsin?"

"Bazıları için evet. Senin bu Külkedisi Masalın nasıl bitecek acaba? Kitabın tam 'Prens, prensesi öper..' kısmında kalmıştım. Okulda devam ederim artık,"
Demek öpüştüğümüzü görmüştü.

(Öbüştük biz onla öbüştük jjfjkdjja)

"Sen olmadığın için mutlu sonla biter, emin ol." Niall oflayarak bana döndü.

"Onlar hastaneye gitmek zorunda kaldılar."

"Ne?! Neden?!"

Mutlu son.

"Sakin ol. Cara biraz fenalaştı ve şey..." Niall cümleleri ağzında yuvarlarken daha da endişeleniyordum.

"Niall ne olduğunu söylesene!"

"Cara sen gittikten sonra bira fenalaştı ve onu hastahaneye götürdüler." Dedi gereksiz en sonunda.

"Neden fenalaştı? Hangi hastane? Kalkın bizde gidelim."

"Luke senin gelmemeni söyledi. İnsanlar birde seninle uğraşmasınlar. Orayı da ateşe verirsin." Niall'a gözlerimi devirdim.

"Hayır. Hangi hastane çabuk gidelim lütfen, nolur." Dedim başım dönmeye başladığında. Niall ofladıktan sonra bana cevap verdi.

"Kızım önemli birşey değil serumu bitince gelecek. Drama yapma. Önemli birşeyi yokmuş. Kendinde zaten şimdi."

Derin bir nefes alıp koltuğa oturdum. "Neden fenalaştı?" Dedim sakinleştiğimde. Zayn sorumu sorduğumda ayağa kalktı ve kollarını göğsünde birleştirdi.

"Bir bakalım... Senin en iyi arkadaşın neden fenalaştı... Bence seninle bu kadar vakit geçiren biri her günün sonunda fenalaşması lazımdı."