ဖက်ရှင်ကျသည့် မစ္စတာ ||မြန်မာဘာသာပြန်||

[53.3]

[Unicode]

အခန်း(၅၃.၃):ကျွန်တော့်အိမ်ကို မလာနဲ့နှင့် မ​မျှော်လင့်ထားသည့် အလှည့်အ​ပြောင်း

[အပိုင်း-၃] သူတို့ တကယ်အိပ်ခဲ့ပြီနှင့် Tsundere ဒါရိုက်တာ

ရိုးရိုးသားသား​ပြောရရင် လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်နှစ်ဆယ်အတွင်းမှာ ကျုံးလီဖုန်းပိုင်မှာ 'သူ့ရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်' ကို မျှော်လင့်ထားသည့် ပုံစံ​လေး​တွေရှိခဲ့သည်။
သူက လေ​ပေါ်မှာ ပျံဝဲ​နေသလိုမျိုး ကောင်းရမယ်။ ပြီး​တော့ တစ်​ယောက်နဲ့ တစ်​ယောက် စကားလုံးချိုချို​လေး​တွေ ပြော​နေရင်း ပွေ့ဖက်ထားရမယ်။

ဒါပေမယ့် သူကား နာကျင်စေမယ့်အရေးကြီးဆုံးကဏ္ဍကိုတော့ လျစ်လျူရှုခဲ့မှန်း သိသာပါသည်။

အား!!!!!

မုချိုးက ညင်သာ​ပေမယ့်လည်း အနုပညာရှင်လူငယ်​လေးက အရမ်းကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာမှာ ထိခိုက်လွယ်လွန်းသည်။ သူ့ရဲ့ အ​နောက်တစ်နေရာ​လေးဆီက သည်းမခံနိုင်တဲ့ နာကျင်မှုကို ခံစားလိုက်ရတာ​ကြောင့် ဒါရိုက်တာကျုံး မျက်ရည်​တွေ စီးကျလာပြီး အော်ဟစ်လိုက်ပါ​တော့သည်။

"ညင်ညင်သာသာလုပ်ပါ!ကျုပ်က တစ်ခါသုံး ပစ္စည်းမဟုတ်ဘူး!"

မုချိုး ရယ်ရခက်ငိုရခက်ဖြင့် သူ့ရဲ့ ဘယ်ဘက်လက်က သေးငယ်တဲ့အရာလေးကို ပွတ်သပ်လိုက်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့အာရုံကို လွှဲဖယ်ဖို့ကြိုးစားရင်း သူ့ရဲ့ညာဘက်လက်ကလည်း တစ်​နေရာကို ဆက်ချဲ့နေတုန်းပဲ ဖြစ်သည်။

နာကျင်မှုက သိသာထင်ရှားလွန်းလို့ လျစ်လျူရှုဖို့မဖြစ်နိုင်ပေ။ ကျုံးလီဖုန်းပိုင် အိပ်ယာခင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ဒီလိုမျိုး နှိပ်စက်ခံရတာမျိုးက ........

အိပ်ခန်းသည် အလွန်တိတ်ဆိတ်နေကာ ထိုအခန်းထဲတွင် မုချိုး၏ညည်းတွားသံနှင့် သူ့လက်ချောင်းများ ဝင်ချည်ထွက်ချည် ထွက်​နေသည့် ညစ်ညမ်းသည့်အသံများသာ ရှိခဲ့သည်။

ဒါ လုံးဝ ရိုမန့်တစ်မဆန်​ဘူး!

ကျုံးလီဖုန်းပိုင်သည် နီရဲ​နေသည့် မျက်လုံးများဖြင့် မုချိုး ကို ဒေါသတကြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။