Karanlığın Fısıltıları ( GxG)

-Part 2-

Bütün gece uyuyamamıştı Black.Barda karşılaştığı kız gelip duruyordu aklına.Neden bu kadar dikkatini çekmişti anlamaya çalışıyordu.Onu bir daha göremeyecek olmasına hem üzülüyor.Hemde seviniyordu.En azından kafasını meşgul etmeyecekti.Bir yandan ise onu tekrar görme isteği doğuyordu içine.Saatler birbirini kovalarken nihayet sabaha karşı uykuya dalmıştı.Kendisini uyandıran,aşağıdan gelen seslerdi.Hemen tanımıştı bu sesi.Red di bu.Onu gerçekten özlemişti Black.Neredeyse iki hafta olmuştu.Hemen yataktan fırladı.Üstüne başına çeki düzen verip aşağıya indi.Red,camdan dışarıyı izliyordu.

''Geri dönmüşsün.Haber vermedin.Seni özledim Red.''

 Red,arkasını döndü ve Black e gülümsedi.

 ''Süpriz yapmak istedim.Gel buraya.''

 Kollarını açtı.Black hiç beklemeden ona sarıldı.

 ''Bende seni özledim Tess.Nasıl geçti haftan diye sormayacağım.Aptalca olacak çünkü.''

İkisi birden kahkaha attı.Bu sırada evin çalışanı geldi. 

''Efendim,kahvaltınız hazır.''

Birlikte masaya oturdular.

''Sende hoşgeldin Veronica.''

''Teşekkür ederim Tess.''

Red,neler yaptıklarını anlatıyor,gülüyorlardı.Bu sırada Carl elinde gazetelerle içeri girdi.Red,sayfaları karıştırdı.Bir an durdu.Haberi sesli okumaya başladı.. 

''Ünlü iş adamı Jeff Matthew gittiği mekan da kalp krizi geçirerek yaşamını yitirdi.Bu pek senin tarzınmış gibi durmuyor Tess.''

 Kafasını kaldırıp Red in yüzüne baktı Black.

 ''Evet,genelde kafalarına kurşun sıkmayı seviyorum.Sadece olanlardan sonra sessiz ve temiz bir iş olsun istedim.''

''Bunu duyduğuma sevindim Tess.Fazla dikkat çekmemen çok iyi olmuş''

''Teşekkür ederim Red.''

''Bugün balığa çıkalım mı ? Ne diyorsun ?''

Bir süre düşündü Black.

 ''Red,özür dilerim ama bugün için planlarım var.Başka bir gün ha ?''

''Plan ? Yeni bir iş mi geldi.?''

''Hayır.İş değil.''

''Anladım daha fazla konuşmak istemiyorsun.Peki,başka zaman olsun.Ben biraz dinleneceğim..''

 Red,ayağa kalktı.Her zaman ki gibi Black i saçlarından öptü.Sonra da odasına çekildi.Black odasına çıktı önce.Jeff den kalan dosyaları yok etti.Daha sonra duşa girdi.Hazırlandı ve evden çıktı.Arabaya biner binmez Claire i aradı. 

''Claire,merhaba.Nerdesin ?''

''Amy,aramana sevindim.Evdeyim bugün.Sen neler yapıyorsun.''

''Aslında sana geliyorum.Umarım kahven vardır.''

 Claire heyecanla yanıtladı 

''Tabi ki.Bekliyorum.''

Telefonu kapattıktan sonra Claire in evine doğru sürmeye başladı.Onların sokağına girdiğin de arabasını uzağa park etti.Eğer Claire bu lüx spor arabayı görürse açıklayamazdı.Yola yürüyerek devam etti.Eve gitmeden önce yakında ki pastaneye uğrayıp Claire in en sevdiği kurabiyelerden aldı.Kapı açılır açılmaz Claire,Black in boynuna atladı.

''Çok özledim seni..Gel içeri hadi.''

''Bende seni özledim Claire.Dün için özür dilerim.Gerçekten erteleyemediğim birşeydi.''