Nefesimde Ki Ses

Saklanacak yer yok

Beklemek zor bir iştir ama en güzel bekleyiş,beklediğimiz kişinin gelecek olmasıdır.

Kıvanç haykırdı.

Kıvanç:Buraya nasıl girdin ?

Ben:Sonra anlatırım.Duvarı it ama dikkatli ol sende düşme !

Kıvanç:Tek ben değilim sakin ol !

Duvarı yana doğru çevirip,dengelediler.İpi yavaş yavaş saldılar.İpe tutundum.Duvar oynadığı için zor çekiyorlardı.Belimi duvara sürttürdüm.Canım çok yandı.Hızla duvar ters döndü.Kendimi bir sürü ayağın önünde buldum.Zorlukla doğruldum.Kıvanç'a benzeyen bi adam ve yanında iki tane sarışın kız vardı.Kızların gerisinde de kumral bir çocuk ve kız.Bunların kim olduklarına bir anlam veremedim.

Babam beni kucaklayıp çiftlik evine doğru yöneldi.

Ben:Baba ne yapıyorsun ? Biz bu evi baskına gelmedik mi dün gece ?

Babam:Evet kızım.

Ben:O zaman neden beni bu eve soktun.

Babam:Her şey bir yanlış anlaşılmadan ibaretmiş tatlım.Dün gece evi kontrol edip içeri sızdık.Evde hiç kimse yoktu.Tam ne olduğunu anlamaya çalışırken Kıvanç üzerim atladı.

Ben:Ne !

Babam:Endişelenme. Kıvanç'ı kaçıranlar onun ailesiymiş.Bizlerin onu kaçırdığımı sanmışlar.Kıvanç bize haber verecekmiş ama zaman bulamamış.Babası ona çok öfkeliymiş.Kıvanç yıllar önce aralarında çıkan bi tatsızlık yüzünden babasının yanından ayrılmış.

Ben:Şimdi anlıyorum.

Babam:Hadi sen dinlen biraz.

Babam olan biteni bana anlattıktan sonra dışarı çıkmıştı.İçerisi eski mobilyalarla döşeliydi.Eski fakat iyi korunmuş.Yerler,duvarlar,koltuklar,masalar herşey ahşaptı.Beni yatırdıkları koltuk yumuşak ve rahattı.Tam tavanda ortalığı aydınlatması için öylece takılan ampule bakıyordum.Biri içeri girdi.

Kıvanç:Nasıl oldun bakalım yaramaz dedi ve hafifçe gülümsedi.

Ben:İyiyim sanırım.

Kıvanç:Kaç yıldır babamın arayıp bulamadığı o kitapları,çiftliğe attığın ilk adımda buldun.Bilseydim seni buraya daha erken getirirdim.

Doruk'un sesiyle sıçradım.Hangi ara içeri girdiyse konuşmamıza kulak misafiri olmuştu.Ona hala çok kızgındım ki kötü kötü baktım.

Doruk: İyi ki getirmemişsin.Ne o Beren beni görünce moralin bozuldu sanırım.

Ben: Yoo.. sana öyle gelmiş.Hatta beni kontrol etmeye gelmiş olman beni mutlu etti.

Ardından herkes içeri doluştu.Babam,annem,Doruk'un babası,iki sarışın kız ve kumral bir çocukla kız.Kim olduklarını bilmiyordum ama Doruk'un babasını görür görmez tanıdım.

Doruk'un babası sandığım adam bana doğru yaklaştı.''Merhaba,ben Doruk'un babası''dedi.Doğru tahminde bulunmuştm.Sonra sarışın kızlar yaklaştı.Uzun yüzlü olan ''Merhaba ben Sinem'',diğeri ise''Nehir''.Esmer kız ''Merhaba bende Derya '',kumral çocuk''Arda'' dedi.Bir sürü kişi etrafımda topalnmıştı.

 Derya:Hadi bakalım tanışma merasimi bittiyse herkes dışarı.Kızcağız biraz dinlensin.

Herkes gülüşerek dışarı çıktı.Derya yanıma oturdu.

Derya:Uzun süredir bir arkadaşım olmadı.Yani bizim gibi biri.

Ben:Sizlerde mi selestitsiniz.

Derya:Evet.Ben ve Arda düşmanlarımızdan kaçarken tanıştık.Uzun süredir beraberiz.Sarışın kızlar yani Sinem ve Nehir kardeşler.Onlarda bize rastladılar sonra bizde Kıvanç ve babasına.Böylelikle bi aile olmaya çalıştık.Ne kadar olabilirsek işte.Derya,Kıvançla sevgili gibiydi sonra o babasına kızıp gitti.

O an Derya neden bana bu kadar yaklaşmaya çalışıyor anlamıştım.Kıvançla aramda ne var ne yok öğrenmeye çalışıyordu.Ben o yanımda hiç yokmuş gibi davranarak ''Doruk'' diye dışarıya seslendim.Doruk onu çağırmamı beklercesine saniyede yanıma geldi.

Ben:Bana bi bardak su verir misin ?

Doruk:Tabi

Derya yüzündeki siniri tarif etmek mümkün değildi.Tek kelime etmeden dışarı fırladı zavallıcık.Doruk aramızda tatsız bir şey yaşandığını anlar gibi gülümsedi.Onu çok uzun zamandan beri bana böyle içten bir gülümseme attığını hatırlamıyordum.Yattığım koltuğun kenarına oturdu ve elimi sıkıca yakaladı.Sonra bir bardak suyu yavaşça ağzıma değdirdi.Bardağı hafifçe havaya kaldırarak suyu içmeme yardım etti.Suyu bitirince hemen baş ucumdaki masaya koydu.Bana doğru döndü ve uzun süre gözlerime baktı.

Doruk:Bize ne oldu Beren ?

Onunla aramda geçen eski sevgili saçmalıklarından bahsediyordu.

Ben:Ne anlamadım diyerek zaman kazanmaya çalıştım.

Doruk:Hadi ama Beren...

Ben:Pekala...Bilmiyorum tamam mı sen bana arkadaş gibi davranınca bende seni arkadaşım hatta en yakın dostum gibi gördüm.

Doruk:Bana karşı hiçbir şey hissetmiyor musun ?

Söyleyecek bir cevabım yoktu.Dondum kaldım.Artık saklanacak bir yerim yoktu.Çok ani bir soruydu.Gözlerine bakarken kalbimin hızlı hızlı atması,elimi tutunca utanmam belkide hala ona karşı bir şeyler hissediyorumdur.

Aşka kim anlam verebilmiş ki ben vereyim.