YOK ARTIK

...

Bu da güzel kızımın annesi :)

"Ne yapıyorsun güzellik? Kaçtın gittin meraklandım. "Doruk'tu arıyan.Şaşırmıştım.

"Telefon numaramı nereden buldun?"

"Kimden bulacağım kızım müdürden."

"Nasıl verdi ki?"

"Orasını boşver. Kaç yıllık hükmümüz var olsun o kadar."

"Hm anladım."

"Nasılsın?"

"İyiyim film seyrediyorum."(Rüzgar'ı düşünüyorum diyecek halim yoktu herhalde)

"İyi olmana sevindim. Rüzgar'ın seni biraz kırdığını düşündüm. Sen öyle kaçar gibi gidince de merak ettim."

"Tabi ki de Hayır. Rüzgar la zerre kadar ilgilenmiyorum. Dediklerini de umursamadım zaten. Sadece biraz hava almaya ihtiyacım vardı hepsi bu. Sesim olabildiğince yüksek çıkmıştı.

"Anladım sakin ol şampiyon. Zaten hala olayı da anlayabilmiş değilim. Hem sana çelme takıp düşürmeye çalıştı.Hem de tuttu. Bu çocuk cidden garip."

"Bana çelmeyi o mu taktı? Bu çocuğun derdi ne ya? Kendisi bana bir savaş açtı ve bunun sonucunu ödeyecek kişi ben miyim? Ne zannediyor ki kendini?"

"Takma canım. Rüzgar işte anlattım sana. Görmezden gel. Başına bela mı arıyorsun?"

"Hayır ama o ego yumağına birinin haddini bildirmesi gerek.."

"Uğraşma şunla.Sen daha onu tanımıyorsun. Bak bütün okulu sana düşman eder."

"Etsin. Ondan da  başkasından da korkum yok."

"Sen inatsın. Ne dersem deyim beni dinlemeyeceksin. Yarın okulda görüşürüz."

"Tamam görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra kupayı mutfağa bıraktım. Salona geçtim. Doruk'un dediklerini düşünüyordum. Hep düşürmeye çalıştı hem de tuttu. İyi ki de teşekkür etmemişim. Artık düşünmeyi kesmem gerekirdi. Gereksiz biri için bu kadar düşünce bile fazlaydı.

"Öküzsün sen tam bir öküzsün. "Dedim fakat bunu bağırarak söylemiştim.

"Kim öküzmüş bakalım?" Annemin sesiyle irkilmiştim. Aslında irkilmekten çok korkmuştum. Geldiğini fark etmemiştim bile. Hırsız girse ruhum duymayacaktı. Düşüncelerimle o kadar bütünleşmiştim ki ,beni kaçırsalar farkına varamazdım(!)

Yerimden kalkıp anneme sarılarak "Hiç önemsiz biri."dedim. Madem bu kadar önemsizdi. Neden sürekli onu düşünüyordum. Hissettiğim korku mu, endişe mi, öfke mi, yoksa adını bilmediğim bir şey miydi.Ne olduğunu henüz bilmiyordum ama o artık canımı sıkmayı kesse iyi olacaktı.Yoksa ben bir yolunu bulacaktım