YOK ARTIK

...

"Merhaba ben Peri.Doruk'un kız arkadaşıyım.Bana senden bahsetmişti."Şimdi kiminle mesajlaştığı anlaşıldı.Kızın çok masum bir güzelliği vardı.

"Tanıştığıma memnun oldum canım."diyerek elimi uzattım.

"Biz kızlarla yemek yiyorduk da seni görünce selam vermek istedim."

"Çok sevindim.Bende az kalsın yalnızlıktan kusacaktım.Biliyorsundur zaten bugün Doruk'ta okula gelmedi ve benim tek arkadaşım o.Anlayacağın gelmen iyi oldu."dedim gülümseyerek.

"Ha evet neden gelmediğini sorarsan bende bilmiyorum.Telefonlarıma cevap vermiyor."

"Şimdi daha çok merak ettim."

"Önemli bir şey olsa haber verirdi.Meraklanma"dedi ve sonra duraksadı.Sonra konuşmaya devam etti.

"Çok güzelsin.Benim için büyük bir tehdit sayılırsın.Seni kıskanmalımıyım?.dedi.

"Kesinlikle hayır.Bana güvenebilirsin.Doruk sadece arkadaşım."

"Sevdim seni.İyi arkadaş olacağız sanırım."diyerek saçlarını arkaya attı.Başımla onayladım.

"Canım şimdi ben gidiyim.Kızlar beni bekliyor.Senin için sorun olmaz umarım."

"Hayır.Tabi ki de sorun değil.Görüşürüz."Aslında sorundu.Konuşacak birinin olmaması yeterince kötüydü.Birde bu büyük kalabalığın arasında tek başına kalmak anlatılmazdı.Bana "bu kız uzaylı sanki."dercesine bakan bakışları saymıyorum bile...

"Burslu bizim paralarımızla çıkan yemekleri yemen sence doğru mu?"Kim demişti ki şimdi bunu?Yediğim lokma boğazımda çırpınıyordu..Sesin geldiği tarafa dönüp bakamıyordum bile.Dönsem ne diyecektim ki?Aslında bir bakıma haklı sayılabilirdi.

"Burslu dediklerim sana ulaşmıyor herhalde.Cevap vermeyecek misin?"diyerek ses daha çok yaklaştı.Utancım sesi tanımama müsaade etmemişti.Fakat bu görüntü kesinlikle Rüzgar'a aitti.Nasıl farkedememiştim ki?Düşünmeyi bırakıp birş eyler yapmam lazımdı.Herkes önündeki yemeği bırakıp bana bakmaya başlamıştı.Üçüncü günde de odak noktası olmayı başarmıştım.Rüzgar hala bana bakıyordu.Ne istiyordu ki bu çocuk benden ya?Önce güzel bir nefes aldım.Beynimin fazlasıyla oksijene ihtiyacı vardı.Elimdeki çorba kaşığını masaya bırakırken ağzıma gelen küfürleri güçlükle yuttum.Tepsiyi elime alarak yerimden kalktım.Ona cevap vermek istemiyordum ama o kesinlikle cevap vememi istiyordu.Tepsiyle birlikte ilerlemeye başladım.

"Ne oldu kalanını da evde mi yiyeceksin?Eğer yetmezse bizim artıklardan sana paket yapalım ne dersin?"Pişmiş kelle gibi sırıtıyordu.Bense dediklerini sindirmeye çalışıyordum.Son söylediği canımı yakmıştı.Dişlerimi sıktım.Çizgiyi çoktan aşmıştı.Yüzlerce göz bizim üzerimizdeydi.Artık kendime engel olmam imkansızdı.Arkamı dönüp tam olarak önünde durdum.

"Seni zengin züppesi.Artık benimle uğraşmaktan vazgeç.Babanın okulunda okuyorsun,babanın parasıyla aldığın arabayla hava atabiliyorsun diye kendini adam mı sandın?Kızlar peşinden koşuyor ,cebin para dolu,herkes emrinde diye ne zannediyorsun ki sen kendini?Ben miyim zavallı.Sen kendi haline bak..."

" Senkimsinde benimle böyle ..."dedi.Hiddetli birşekilde sözünü kestim

"Kes sesini.Senin konuştuğun yeter.Zaten boş konuşmaktan başka bir şey yaptığın yok.Bundan sonra benimle uğraşma.Para içinde yüzüyorsun.Herkes istediğini yerine getirmeye çalışıyor.Kız arkadaşın ne diyeceksin diye ağzına bakıyor.Tek o değil ki diğer kızlarda aynı ama senin derdin ben miyim..Burslu diye eze eze bitiremediğin kızla uğraşmak seni eğlendiriyor mu?Bence bu kadar düşme."Bu sözleri çoktan haketmişti.Konuşmamın bittiğini düşünerek tam yürümeye hazırlanıyordum ki,beynim daha bitmediğini fısıldadı.Önce tepsiye sonra Rüzgar'ın sinirden kıpkırmızı kesikmiş suratına baktım ve hınzırca gülümsedim.

"Ha bu arada sizin paranızla çıkan yemekleri yemem bence de doğru değil,düşünemedim.Hata yaptım ama nede olsa zararın neresinden dönersen kardır.Öyle değil mi?Sana geri iade ediyim ben o zaman."diyerek tepsidekileri Rüzgar'ın üzerine boşaltım.Herkes sessiz kahkalar atıyordu.

Beste yüksek bir çığlık atıp elini ağzına kapattı.Sevgilisinin düştüğü durumu düşününce bu gayet normaldi.Bir kaç kız elindeki peçetelerle Rüzgar'ın yanına koşup üzerindekileri temizlemeye çalışıyordu."Çekilin hepiniz." Dedi Bay Ukala kızları iterek.Bense tam arkamı dönmüş yürümeye hazırlanıyordum ki.Kolumu sıkıca kavradı ve ona dönmemi sağladı.Çok yakındık.Bana sinirli bir şekilde bakıyordu bakışlarına küstahça karşılık verdim ve hızlı bir hareketle kolumu elinden kurtardım.

Masadan bir peçete alarak bana uzattı."O temizleyecek." Dedi

"Öylemi benim neden bundan haberim yok"diyerek elindeki peçeteyi alıp yere attım.Resmen sinirden deliye dönmüştü.

Aslında şu an onu rezil ediyordum ama istediğim bu değildi.Ben gitmek istiyordum.Fakat o buna izin vermiyordu.Bakışlarımla onu kontrol ediyordum.Ne yapacağını ya da ne diyeceğini kestirmeye çalışıyordum.Şu anda onun olduğu durum içler acısıydı ama onunda bana yapmaya çalıştığı bu değil miydi? Herkesin içinde beni rezil etmek.Asi tarafımı uyandırmayı o seçmişti ve benim yapabileceğim hiçbir şey yoktu.Evet Bay Ukala harekete geçmişti.Bana tokat atmak için tam elini kaldırmıştı ki biri kolundan yakaladı.Kalbim iyice paniklemişti.Az önceki güvenim buhar olup uçmuştu.Bir an korkuyla kapadığım gözlerimi yavaşça açtım.