Baby? Baby.

24| Adam Olmak

txt - loser = lover

jieun'dan

-

"Uyanıyor." Üçlü koltukta yatmakta olan Bayan Park'ın yanı başında bekleyen Yoonji'nin sesi dakikalardır süren sessizliği bozduğunda bütün bakışlar gözlerini hafifçe aralayan Bayan Park'a dönmüştü. Bay Park ise oturduğu tekli koltuktan kalkarak -Yoonji'nin kenara çekilmesiyle- Bayan Park'ın başı ucuna geçmişti.

"Hanım, iyi misin?" Bay Park'ın endişeli sesine yavaş hareketlerle yattığı yerden kalkmaya çalışan Bayan Park başını onaylayarak cevap verirken bakışlarımı onlardan çekip Jimin'e yöneltmiştim. Endişeli bakışlarıyla annesini süzüyor yanına gitmek için zaman kolluyor gibiydi. "Yoonji su getir." Bay Park dakikalardır sürdürdüğü Jimin'i görmezden gelme -beni ve Minji'yi de görmezden geliyordu sanırım- eylemine devam ediyordu ve Jimin'in bu durumdan hiç hoşlanmadığının farkındaydım.

Jimin beklediği an gelmiş gibi annesinin dizinin dibine çömeldi. "Anne, iyi misin?" Babasının sorusuna verdiği cevabı teyit etmek istercesine tekrardan aynı soruyu sorduğunda Bayan Park aynı şekilde başını sallarken Yoonji'nin getirdiği su dolu bardağı Bay Park atik bir hareketle elinden alıp Bayan Park'ın suyu içmesinde yardımcı olmuştu. Eşinin üzerine titriyordu ve uzaktan uzağa izlediğim bu sahneler isteriksiz dikkatimi çekiyordu. Jimin de eşinin- Neyse.

"Az önce-" Bayan Park bakışlarını Bay Park'tan çekerek bana ve kucağımda, hiçbir şeyden haberi olmayıp saçımla oynayan Minji'ye çevirdiğinde gerilmiştim. Yüzünde bir kez daha oluşan şoka uğramış ifadesiyle "Gerçek miydi?" diye sorduktan hemen sonra tekrar bayılmıştı ve kendimi kötü hissetmekten alıkoyamamıştım. Buradan gitmek gibi bir istekle dolup taşmıştım ama Jimin'e verdiğim söz yüzünden hareket edemiyordum. 'Birlikte üstesinden geleceğiz' demiştim ve şimdi sözümün arkasında durmam gerekiyordu.

"Anne ya! Yine mi?"

"Hanım!"

Bay Park ve Yoonji'nin aynı anda konuşmasıyla Minji dikkatini saçımdan çekerek onlara çevirmişti.

O saniye de oluşan karmaşa da Bay Park hızla kafası geriye doğru giden Bayan Park'ın ensesinden tutmuş az önceki gibi yatırmıştı. Jimin'de ayaklarının altına minderleri yerleştirmişti.

"Senin yapacağın işe-" Bay Park'ın bir an da Jimin'e dönerek söylenmesiyle birlikte nefesimi tuttum, kucağımdaki Minji'yi daha sıkı kavramıştım. Bay Park bakışlarını saniyeler içerisinde bize çevirip tekrar Jimin'e baktığında sözünü yarıda kesmiş "Annenin yüreğine mi indirmeye çalışıyorsun lan? Pattadanak söylenir mi?" diye devam etmişti.

Kucağımda huzursuzlanan Minji hafif ağlamaklı sesle "Baba!" diyerek kollarını Jimin'e doğru uzatmıştı.

Jimin'in konuşmak için aralanan dudakları Minji'nin seslenmesiyle tekrar kapanırken Bay Park'la aynı anda bakışlarını Minji ve bana çevirmişlerdi. Üstümden atamadığım gerginlik daha da büyüdü. Kucağımdan inmek için debelenen Minji'yi istemsizce daha da sıkı tuttum. Lütfen Minji, diye söylüyordum içimden.

Lütfen varlığımızı belli etme.

Bizim yüzümüzden kavga ediyorlarken orada olmamız ne kadar doğruydu bilmiyordum ama Jimin'e verdiğim söz bütün yanlışlığı bir kenara bırakmama neden oluyordu. Yine de sadece Jimin orada olduğumu bilsin istiyordum, diğerleri- Diğerlerinin bakışlarına henüz hazır değildim.