Baby? Baby.

6| Gece Yıldızı ve Ay

bts - baepsae / bts - spring day

-

Tam olarak bir kaosun içindeydim.

Olayların nasıl geliştiğini anlayamadan, küçük kız kardeşimin kediden kaplana dönüşünü şaşkınlık içinde izlemiştim.

Başta her şey normaldi, hani bizim kedi köpek ikilimiz her zamanki atışmalarına başlamıştı ve bende köşeme çekilmiş onları izleyerek günlerdir doğru düzgün gülmeyen yüzümde yanaklarımı ağrıtacak gülüşlerin oluşmasına izin veriyordum. Tabii, biz evin içinde son ses gülüşüp bağrışırken aklımızdan tamamen çıkardığımız yerden bitme de uyanarak varlığını bize belli etmişti. Taehyung bir anne edasıyla bebeğin ağlamasını duymasıyla odasına koştuğunda kaşlarım çatık bir şekilde salona yerden bitme ile geri gelmesini beklemiştim. Evet, keyfim çoktan kaçmıştı.

Yoonji'nin de ilgisi bebeğin ağlayışıyla Kook'tan uzaklaştığında, benim saf arkadaşım kendi kendine söylenmekten başka bir şey yapamamıştı. Tae kucağındaki bebekle birlikte sonunda yanımıza gelebildiğinde bakışlarımı onlardan kaçırdım ve Tae'nin kolları arasında etrafa gülücükler atan bebeğin yanına ilerleyen Yoonji'ye baktım.

Yüzündeki adlandıramadığım ifadeyle Tae'nin kucağında bize doğru dönük olan bebeğin önüne geçti ve bende böylelikle ikisininde yüzlerini görememiştim.

Yoonji hafif bir şekilde eğilerek bebekle göz kontağı kurmaya çalıştı sanırım, daha sonra ise eğlenen sesiyle -ki bunda eğlenecek ne buluyordu bilmiyorum- "Eve attıkları küçük hanım sensin demek." Bebeğin gülüşü odaya dolduğunda gülmek için kıvrılacak olan alt dudağımı dişlerimin arasına aldım. Jungkook'un bana baktığını hissettiğimde gözlerimi ona çevirmiş ve şaşkınlıkla Yoonji'yi işaret ederek dudakları arasında 'biliyor mu?' diye sorduğunu görmüştüm, omuz silktim.

Kook zoraki bir şekilde gülerek "Evet, bu küçük hanım birkaç günlük misafirimiz. Üst kattaki komşularımız tatile gittikleri için-" kendince açıklama yaparken 'ne diyorsun sen?' bakışlarımla onu izledim. Biri arkadaşlarımı tekrardan seçme hakkı verebilir miydi bana?

"Her şeyi biliyor, Kook." Tae'nin göz devirerek konuşması üzerine Yoonji şaşkınlıkla kaşları havaya kalkmış arkadaşıma baktı.

"Doğru düzgün bir yalan bile bulamıyorsun." Yoonji'nin küçümseyen sesi Kook'un göz devirmesine neden oldu. "Hem hangi aklı başında insan size çocuğunu emanet eder ki?" Güldü, halimize güler gibiydi.

"Birileri edebiliyormuş ama!" Kook, Tae'nin kucağındaki bebeği eliyle göstererek kendini kanıtlamaya çalıştığında başımı iki yana salladım. Sabır.

"Akıl sahibi olmayan birileri çocuğundan kurtulmak için edebilir tabiki." Konuşmaya dahil olduğumda bütün gözler bana döndü. Başımı hafifçe sallayarak 'ne var?' diyerek baktım. Bence haklı bir çıkarım da bulunmuştum. O kadın kesinlikle çocuğundan kurtulmak istemişti ve bizim gibi saflarda işine yaramıştı. Öyle değilse neden bu zamana kadar çocuğunu merak edip aramamıştı ki? Bir anne nasıl bebeğinden üç dört gün habersiz kalabiliyordu?

Yoonji bebeğe doğru dönerek dediklerimi kulak ardı ettiğinde yine o eğlenen sesiyle "Sizin adınız nedir küçük hanım?" diyerek oyununa devam etti. Kimseden bir cevap gelmeyince Yoonji kafasını kaldırdı, Tae'ye bakıyordu.