Goodbye Netherlands, Hello United States (ON HOLD)

20. Ik kan NIET dansen!

20. Ik kan NIET dansen!

Point Of View, Rosalyn.

Zodra we weer terug zijn bij de camping besluit ik eerst te gaan douchen. Want al dat chloor op je? Dat is niet lekker. En dus pak ik mijn handdoek, shampoo, conditioner, zeep en andere kleren. Daarmee loop ik rustig naar de douche hokjes. De nog altijd warme zon schijnt op mijn gezicht en het liefst zou ik hier willen blijven staan, in de zon. Maar, dat kan niet want dan blijf ik zo stinken en dat willen we niet. Ik open een leeg douche hokje en hang mijn schone kleren aan een haakje. Dan plaats ik mijn douche spullen op de grond en zet de douche aan. Ik voel meteen de koude spetters op mijn voeten en maak van schrik een sprongetje achteruit waardoor ik met mijn hoofd tegen de wand aan knal. ‘Godver…’ mompel ik. Ik wrijf over mijn achterhoofd en het doet serieus pijn. Dan stap ik weer naar de douche die nog steeds koud is. Wat is dit? Waarom wordt het niet warm? Ik draai aan een paar knoppen maar er verandert niets… ‘Godver…’ mompel ik alweer. Dat wordt dus een snelle, koude en treurige douche.

Na vijf minuten ben ik dus al weer klaar en loop met mijn gezicht op onweer het douche hokje uit. Uit het niets voel ik opeens twee handen voor mijn ogen. ‘Wie ben ik?’ Fluistert een zware stem in mijn oor. Ik zucht even. ‘Hmm… ik denk… een kwaadaardig monster die mij mijn zicht ontneemt?’ Antwoord ik dan sarcastisch en ik draai me om waar ik Derek naar mij zie kijken met een meen-je-dit-nu-serieus blik. Ik geef hem een overdreven neppe lach als antwoord op zijn blik. ‘Vanwaar deze uitzonderlijke niet blije gemoedstoestand mevrouw?’ Vraagt hij dan deftig. Er verschijnt een klein glimlachje rond mijn gezicht. Zijn deftige stem is gewoon lachwekkend. ‘Omdat, mijn heer, ik eerst met mijn hoofd tegen een geheel kloterig muurtje stootte wat ontzettend veel pijn deed en toen mijn verdomde kut douche niet warm werd en ik helaas koud moest douchen.’ Antwoord ik deftig terug. Hoewel dat niet helemaal is gelukt door mijn gebruik van scheldwoorden. ‘Hmm, dat klinkt inderdaad erg vervelend.’ Derek haalt zijn wijsvinger en duim langs zijn kin en zijn blik veranderd van deftig naar speels. ‘Je kunt natuurlijk ook met mij gaan douchen, dan zullen we het zeker weten niet koud hebben.’ Derek zet een stapje dichter en ik voel hoe mijn wangen rood kleuren. Grapje, ik voel hoe mijn hele hoofd de kleur van een tomaat krijgt. Een scheve grijns siert het gezicht van Derek. ‘Dus? Kom je mee?’ ‘Ik uhm… ik… Ik heb al gedoucht.’ Zeg ik dan als excuus. Derek begint te lachen. ‘Ik neem je maar in de maling hoor.’ Ik lach een humorloze lach. ‘Niet meer zulke grapjes maken oke…’ ‘Hoezo? Vind je dat ongemakkelijk?’ Vraagt hij weer speels. Ik knik als antwoord. ‘Maar mijn allerliefste Rosalyn. Dat hoeft toch helemaal niet. Ik zou heus niets doen wat jij niet wilt hoor.’ Zegt hij terwijl hij me in een knuffel trekt. Ik sla mijn armen ook hem heen en voel dat hij mij een kusje geeft op mijn voorhoofd. Dit is dus wat ik mij voorstel bij liefde, precies dit. Dan laat ik mijn armen weer los maar Derek houd mij vast. ‘Zo is het wel genoeg hoor…’ Mompel ik in Derek zijn shirt. ‘Sorry, wat zeg je? Ik versta je niet.’ Lacht hij als hij mij nog steviger knuffelt waardoor zijn spieren opbollen in zijn shirt. ‘Derek…’ Hijg ik. ‘Ik… krijg… geen… lucht!’ Ik begin hem te duwen en ik hoor hem lachen. Ik moet ook lachen maar blijf hem duwen. Toch krijg ik geen beweging in dit lichaam van lood. Dan geef ik het op en laat mijn armen langs mijn lichaam hangen. Zo blijven we nog een paar seconden staan en dan laat Derek mij ook los. ‘Ik zie je vanavond wel als we naar de club gaan. En doe iets leuks aan.’ Knipoogt hij me waarna hij weg loopt. Iets leuks aan? Dat heb ik toch helemaal niet mee? Ik heb alleen maar excursie kleding mee! Oh god! Hier heb ik maar een oplossing voor… TERRY!

Na een ontzettend drukke middag vol met knippen, meten, passen en bijstellen heeft Terry mij geholpen om van een excursie outfit een leuk topje en rokje te maken. Het is een bloes achtig bovenstuk geworden in het rood waarvan ik de onderkant in mijn beige rok stop. Daarbij trek ik gewoon mijn simpele all stars aan. ‘Dus? Staat het een beetje oke?’ Vraag ik aan Terry terwijl ik een rondje (probeer) te draaien in de krappe tent. ‘Ik moet je toegeven, het staat je super leuk!’ ‘Dankje!’ Roep ik blij. ‘Je moet echt iets gaan doen met kleding ontwerpen weet je dat?’ ‘Ja, denk je dat echt?’ ‘Ja duh! Kijk hier dan even naar… HALLO?! Je bent hier super goed in!’ Een grote glimlach verschijnt op Terry’s gezicht. ‘Ik zal er over nadenken.’ Antwoord ze dan met een mysterieuze blik maar ze heeft zich zelf allang verraden. Dan lopen we naar de bus waar al veel mensen staan te wachten.