Goodbye Netherlands, Hello United States (ON HOLD)

12. Niets bijzonders

Troy in de media ;)

12. Niets bijzonders…

Point Of View: Derek.

Niets bijzonders zei ze. Helemaal niets bijzonders… en nu staan we voor een lingerie winkel. Ze had de hele tijd vol gehouden dat het niets voorstelde toen we hier naar toe liepen. Ik wilde alleen maar weten waar we nog meer naar toe moesten gaan want ik wilde eigenlijk gewoon naar huis. Maar dat kan niet als dat inhoud dat Rosalyn en Troy alleen zijn. Denk je eens in, Troy alleen in de stad samen met Rosalyn. En met zijn ideeën... Dat zou nooit goed komen. ‘Jullie mogen buiten wachten als je dat wilt hoor.’ Zei ze poeslief en ergens wist ik dat hier een tweede bedoeling onder zat. Normaal zou ik dus niet hier naar binnen gaan. Zie je het al voor je? Een zwart geklede, brede jongeman in een lingerie winkel? Nou, ik niet. ‘Oh nee hoor, ik ga graag mee naar binnen.’ Hoorde ik Troy al zeggen. Fijn… dan moet ik dus ook mee. Ik zag hoe Rosalyn even bedachtzaam op haar lip beet maar zich toen omdraaide en naar binnen liep. Wat zal ze wel niet denken over het feit dat we mee naar binnen gaan. Ze wil ons vast nooit meer zien, maar dat denkt ze volgens mij wel vaker. Ik zie dat ze door wat rekken spit en af en toe er wat tussen uit pakt. Een rode met een beetje kant, een simpele zwarte en een mooie turquoise met een veertje tussen de cups. Ik kan het niet laten om te bedenken hoe het haar staat en zonder dat ik het wil zie ik het voor me. Damn… Ik schud mijn hoofd even en ruk mij los uit die gedachten. Ik kan hierover alleen maar dromen, het is niet dat ik haar ooit in haar lingerie zal zien. Helaas… Ik kijk naar Troy die ook allemaal dingen heeft gepakt. Ik zie dat hij een rood met zwart setje pakt wat voornamelijk uit kant bestaat. Kom op zeg… dat zou Rosalyn nooit aan doen. Ik loop naar Troy toe en gris het setje uit zijn handen wat mij een boze blik oplevert van de verkoopster. ‘Ben je gek? Hang dat terug.’ Sis ik en ik wijs naar het stapeltje dat hij over zijn arm heeft hangen. ‘Wat? Ik zou haar wel willen zien hoor in deze lingerie.’ Antwoord Troy met een scheve grijns op zijn gezicht. Ik kan niet ontkennen dat mijn gedachten daar ook over gaan, maar dat gaat Troy niets aan. ‘Hang gewoon terug.’ Zeg ik en ik loop weg. Rosalyn zie ik niet meer dus die zal wel naar de pashokjes zijn gegaan. Ik plof op een stoel neer die naast het gangetje staat waar alle pashokjes in zitten. Niet veel later komt Troy naast me staan en zie dat hij nog een setje vast heeft. Hij kan het ook echt niet laten gewoon. ‘Rosalyn ik heb nog een leuk setje voor je.’ Roept hij de gang in en ik zie dat Rosalyn haar hoofd langs het gordijntje steekt. ‘Ik heb al genoeg dankje.’ Antwoord ze terug wat mij een klein lachje op mijn gezicht geeft. Dan loopt Troy het gangetje in en steekt zijn arm achter het gordijntje. Godzijdank dat hij het gordijntje niet weg trekt… ‘Hier.’ Hoor ik hem zeggen en ik hoor Rosalyn geërgerd zuchten. Dan komt Troy terug naast me staan. ‘Ik verwacht dus nu wel dat ze laat zien hoe het staat.’ Zegt hij tegen mij. ‘Je weet dat ze dat nooit gaat doen.’ Zeg ik nog steeds onderuit gezakt op mijn stoel. ‘Ik zorg er wel voor dat het gebeurt. En anders koop ik hem zelf en bewaar ik hem gewoon eventjes totdat ik haar kan dwingen om hem aan te doen.’ Het laatste zegt hij zacht en ik zie dat de verkoopster ons achterdochtig aankijkt. Net als die oudere dames bij de kleding winkel. ‘Rosalyn, laat eens zien wat je aan hebt. Ik wacht al de hele tijd.’ Schreeuwt hij weer door het gangetje. ‘Ja dáág.’ Komt haar stem uit hokje. ‘Ik ga echt niet in alleen dit het hokje uit.’ ‘Misschien moet je wel.’ Hoor ik Troy zeggen ik kijk verbaasd op. ‘Hoe bedoel je?’ Hoor ik Rosalyn nu zeggen die wat onzeker klinkt. ‘Je hebt dan wel een shirt nodig.’ Ik zie hoe Troy het truitje van Rosalyn in zijn handen heeft. Hoe heeft hij… Waarschijnlijk toen hij dat setje aangaf. ‘TROY! JIJ! IK DOE JE WAT!’ Gilt Rosalyn nu. Ik denk dat ze er achter is gekomen dat haar truitje niet meer in het pashokje hangt. Dit is niet goed… Na wat gestommel in het pashokje vliegt het gordijntje open. Ik zie dat ze haar skinny jeans aan heeft gedaan en met haar armen voor haar bovenlichaam heeft geslagen. Wel slim dat ze eerst haar broek heeft aangedaan. Van mij had het niet gehoeven… maar toch wel handig voor haar natuurlijk. Troy staat nog steeds nonchalant met haar truitje in zijn handen terwijl Rosalyn als een boze stier op hem af komt gestampt. ‘Geef. Dat. Terug. NU!’ Zegt ze. Als dit een cartoon was geweest had er nu stoom uit haar oren gekomen. Rosalyn staat nu voor Troy, nog steeds met haar armen voor zich geslagen. ‘Geef.’ Sist ze tussen haar tanden door. ‘Wat is het magische woord?’ ‘Alsjeblieft.’ Zegt Rosalyn nu. Gelukkig doet Troy niet zo moeilijk… ‘Oh wacht, ik bedoelde magische actie.’ Ik zie hoe Rosalyn haar ogen groot worden. Wat wil hij van haar… Ik zit sta op uit mijn stoel, klaar om in actie te komen. ‘H…hoe bedoel je?’ Stottert Rosalyn een beetje en ik zie een vleugje angst in haar ogen. ‘Oh gewoon, een kusje.’ Zegt Troy nog steeds nonchalant. ‘Maar…’ ‘Dit of zonder shirt naar huis.’ Troy zijn stem klinkt zo vastberaden dat ik weet dat niets hem meer op andere gedachte kan brengen. Het enige waar ik benieuwd naar ben is wat Rosalyn zal doen. Zal ze… of zal ze niet? Ik zie hoe Troy zich naar voren buigt en zijn ogen sluit. Wachtend op een kus tuit hij zijn lippen. Even kijkt Rosalyn hulpeloos naar mij en ik haal mijn schouders meelevend op. Dan drukt ze snel een kusje op zijn wang en schiet dan weer naar achter. ‘Nu wil ik mijn truitje terug.’ ‘Nee nee, wel een kusje op mijn lippen. Een echte kus.’ Nee… dat kan hij niet… Er schieten allemaal gedachten door mijn hoofd. Eigenlijk moet ik dit stoppen. Eigenlijk wil ik een kus, een echte kus, een zoen van haar. Zoals in het magazijn. Zoals toen… Mijn gedachten worden onderbroken door het beeld dat ik voor mij zie. Ik voel een steek door mijn lijf gaan als ik zie hoe Rosalyn haar perfecte lippen op de vieze lippen van Troy duwt. Natuurlijk trekt Troy Rosalyn meteen dicht tegen zich aan legt Rosalyn haar armen in zijn nek. Ik zie hoe de kus overgaat in een zoen en ik wil dit helemaal niet meer zien. Het doet mij pijn. Het doet pijn om te weten dat Troy hier verkeerde bedoelingen mee heeft. Verkeerde bedoelingen bij een onschuldig meisje. Gelukkig stopt dit tafereel al snel doordat Rosalyn weer achteruit schiet. Ze rukt ook het truitje uit Troy zijn hand en spurt het hokje weer binnen. Dan kijkt Troy met een zelfvoldane grijns naar mij. ‘Tja, daar kan jij alleen maar van dromen he? Dat ze je zo gepassioneerd zoent?’ Pff, hij moest eens weten. Zelf ben ik er heilig van overtuigd dat een gedwongen zoen minder fijn is dan een natuurlijke zoen. Veel tijd om te reageren heb ik niet want Rosalyn stuift alweer langs ons heen naar de kassa. Als wij ook bij de kassa aankomen heeft ze al afgerekend en trekt ze de tassen die wij vast hebben uit onze handen waarna ze snel naar buiten stapt.

Nu zitten we weer op de fiets. Op weg naar huis. De stilte is net zo ongemakkelijk als op de heenweg. Maar toch is deze stilte toch wat erger. Door het feit dat ik hen heb zien zoenen. Dat deed pijn moet ik toegeven. Ik heb nooit geweten dat zoiets pijn zou kunnen doen. Ik heb met zoveel meisjes gezoend waarna ik weer met een ander meisje zoende. Zouden zij zich dan ook zo hebben gevoeld? ‘Jouw huis is die kant op toch, Derek?’ Hoor ik Troy zeggen terwijl hij een straat aan de linkerkant aanwijst. Ik zucht. Daar is het inderdaad. ‘Jup,’ Ik kijk even achter mij voordat ik oversteek en als er niets aankomt stuur ik naar links. ‘Tot morgen.’ Zeg ik nog en ik hoor Rosalyn ook tot morgen zeggen. Rosalyn… Wat zou ik graag willen dat ze wist wat ik voelde. En dat zij zich ook zo voelde. Dat ze met mij zou zijn nu en niet met Troy. FUCK! Ze is alleen met Troy. Oh nee, oh nee. Ik pak mijn mobiel uit mijn broekzak en tik het nummer in terwijl ik ondertussen op de weg probeer te letten. Ik plaats mijn mobiel bij mijn oor maar al snel gaat hij over in de voicemail. Fuck! Ik hoop serieus dat ze haar telefoon niet heeft gehoord en gewoon veilig thuis is…

TADAAA nog even snel een hoofdstukje :p