Goodbye Netherlands, Hello United States (ON HOLD)

7. Het nieuwe huis.

7. Het nieuwe huis.

Hoi Shirley,

Ik ben zo blij dat er iemand is tegen wie ik alles kan zeggen. Maar dan ook echt alles. Ik weet niet waarom… maar ik weet niet of ik het durf te zeggen tegen mijn vader. Wat zeggen? Denk je vast. Ik zal het je even in het kort vertellen. Ik ging met Terry naar het feest van Troy en het was heel gezellig. Toen kwam Derek en die ging weer stom lopen doen. Hoewel… ik vind het ook wel leuk als hij tegen mij praat. Maar dat mag ik natuurlijk helemaal niet vinden want het gaat hem alleen maar om een of ander stom lijstje waar ik je al over had vertelt. Nou ja, toen hij weer wegliep en mij dus achter liet, Terry was ook al gevlucht voor Derek namelijk, dacht ik dat het wel even fijn was om wat water in mijn gezicht te gooien na mijn gesprek met Derek. Dus ik ging naar Troy om te vragen waar de toilet was. Dat leek me wel logisch aangezien het zijn huis was. Dus hij begeleidde me mee naar boven, en toen gebeurde het. Het leek wel alsof er een knop om ging in zijn gedachten en ineens was hij helemaal niet meer zo aardig. Hij wilde mij gewoon gaan verkrachten! Echt een pedo en ik ben nu wel bang voor hem. En niet zo een beetje ook. Laten we maar zeggen… doodsbang. Vooral als ik nu nog met hem alleen in een kamertje moet zijn. En nu denk je waarschijnlijk weer… waarom vertel je dat dan niet aan je vader, hij kan je helpen! En dan kunnen ze hem oppakken en dan kan hij zijn lesje leren. Dat dacht ik dus ook. Dat leek mij het meest verstandige. Maar iets in mij houd me tegen om het te vertellen. Misschien omdat ik zijn reactie niet wil weten… of dat hij mij verbiedt om nog naar die school te gaan. Ik heb daar nu juist Terry ontmoet en we kunnen het heel goed samen vinden. Daarnaast kreeg ik die avond nog een berichtje van Derek. Er stond in dat ik nog even moest wachten met tegen mensen vertellen wat er was gebeurd. Alsof ik dat aan iedereen zou vertellen… Dacht het niet. Maar nu heb ik in ieder geval wel een reden om nog even te wachten met het aan mijn vader te vertellen. Alleen begrijp ik nog steeds niet waarom ik daarmee moet wachten van Derek. Ik denk dat ik wel meerdere dingen niet begrijp. Zoals waarom is het goed dat ik weet dat ik op die verdomde lijst sta? Of waarom ze die lijst überhaupt hebben. En nog meer dingen. Even samengevat, ik denk dat ik jongens gewoon niet begrijp. Gelukkig is het nu weekend en hoef ik die jongens even niet te zien. En nog een plus punt. We gaan vandaag het nieuwe huis bekijken die mijn vader heeft gekocht en als er tijd is kunnen we vast wat spullen plaatsen. Het is dus wel fijn dat ik even wat afleiding heb. We gaan nu dus ik zie je wel weer. Hopelijk in het nieuwe huis.

X Rosalyn.

Ik plaats mijn dagboek weer in een verhuisbox waar ik het voor het eerst vandaan haalde toen we hier kwamen. ‘Rosalyn, Luuk komen jullie?’ Hoor ik mijn vader roepen. Ik zucht even en pak dan de verhuisbox op. We mochten alvast een box mee voor als we al wat spulletjes konden neerzetten. Mijn vader en mijn broertje wachten al bij de auto en als ik aankom lopen zuchten ze natuurlijk luid. Dat doen ze altijd. En dan zeggen ze altijd hun vaste zinnetje in 3… 2… 1… ‘En op wie moeten we weer wachten?’ Zucht Luuk nog een keer. Ik rol met mijn ogen en plaats de box achter in de auto waarna we allemaal instappen en wegrijden naar ons nieuwe onderkomen.

Na een kwartiertje in de auto hebben gezeten begint de auto langzaam vaart te minderen. Ik kijk om mij heen en zie allemaal grote huizen. Maar dan ook echt heel groot. Volgens mij zijn het geen huizen meer maar villa’s. Wow… Elk gazon dat aan het huis ligt is dan ook fel groen en netjes gemaaid. Bomen staan netjes op een rijtje aan beide zijdes van de weg en elke oprit is helemaal schoon. Aan de ene kant vind ik het een prachtig gezicht. Maar aan de andere kant is het ook wel overdreven symmetrisch en netjes. Mijn vader stapt uit en Luuk en ik volgen zijn voorbeeld. ‘Nou, dit is het. Wat vinden jullie ervan?’ Vraagt hij met een trotse ondertoon. Het enige wat ik nog kan doen is met open mond staren naar het huis. Mijn vader begint te lachen en loopt naar de voordeur. Wij volgen hem gehoorzaam en ik ben zo benieuwd hoe het er van binnen uit ziet. Om Luuk en mij te treiteren opent mijn vader de deur extra langzaam. Maar zodra we binnen staan maakt dat helemaal niet meer uit. Het ziet er echt geweldig uit. Zo luxe! Het voelt nu al alsof ik een prinses ben. Mijn ogen scannen de ruimte af en ik zie een hele grote marmeren trap staan aan beide kanten van de ruimte. Allebei leiden ze naar het zelfde punt waar de eerste verdieping dus begint. Ook vloer is van marmer waar hele mooie vormpjes in staan. ‘Kom we gaan naar boven naar jullie kamer.’ Een glimlach siert mijn gezicht en ik volg alweer mijn vader. Nadat we de trap zijn opgelopen komen we in een soort hal terecht met aan de linker en rechterkant een gang en een gang die rechtdoor gaat. ‘Rosalyn, linker gang. Luuk, rechtergang.’ Zegt mijn vader. Ik luister niet verder en storm de linker gang in. Ik open de eerste deur aan mijn rechterhand. Een washok… Dan de eerste deur aan mijn linker hand… Ook niet. Tweede rechts? Nope… Tweede links dan? Nee deze ook niet. Wel hangen er in deze kamer allemaal neon lichten… ik weet al wat ik in deze kamer wil hebben. Een game kamer met allemaal retro spellen en spellen van tegenwoordig. Dan is er dus nog maar een kamer over. De kamer aan het eind van de gang. Het meest logisch eigenlijk dat daar mijn kamer zou zitten. Ik loop er naar toe en als ik de deur open valt mijn mond letterlijk open. Ik sta in een mega grote kamer! De vloer is van hout en de muren zijn behangen met een bloemetjes patroon van frisse kleuren. Ook is de kamer best hoog en de ramen zijn dus ook heel groot! Wauw… Mijn ogen vallen op het twee persoons bed. Ook deze is van hout en met witte bedgordijnen. De nachtkastjes zijn van dezelfde soort hout als het bed en ook staat er al een bureau van hetzelfde hout en een stoel. Er ligt ook een wit vloerkleed wat er ontzettend zacht uit ziet. Ik loop er heen en laat mezelf er op vallen. Jup, het is zo zacht als ik dacht dat het was. Ik ga op mijn rug liggen en bekijk mijn kamer nu ondersteboven. Ik kijk nog een keer rond en weet precies waar ik mijn spulletjes neer ga zetten zodra alle verhuis boxen hier zijn. Mijn dagboek blijft natuurlijk onder het kussen. Die ga ik niet ergens open en bloot neerleggen. Dan zien mensen het en dan wordt hun nieuwsgierigheid gewekt en dan willen ze het lezen. Dat kan niet gebeuren want er staan nu al te veel geheimen in… Ik kijk nog meer rond en zie en zie nog twee deuren. Nog twee? Dat betekend dat ik dus drie deuren in mijn kamer heb. Handig hoor… Ik sta weer op en open de eerste deur. En voor de derde keer vandaag valt mijn mond open. Mijn ogen glijden door de ruimte en ik zie een super grote badkuip en ook nog eens een luxe douchecabine. Dan zie ik een grote wasbak met twee kranen een grote spiegel erboven. De vloer is bedekt met zwarte tegels en de muren zijn van witte tegels. Ook staat er een houten kast met allemaal handdoeken er in. Wauw! Het eerste wat ik ga doen als alles in mijn kamer is gezet is een lekker warm bad nemen met die lekker ruikende bad spulletjes die aan de zijkant van het veel te grote bad staan. Als deze badkamer in mijn kamer aansluit… Dan moet het dus wel mijn badkamer zijn. Dat betekend… YES NOOIT MEER BADKAMER DELEN MET MIJN BROERTJE!!! PARTY!!!! Met een grote lach op mijn gezicht vind ik mijn weg naar de volgende deur. Nieuwsgierig open ik snel de deur en bijna valt voor de vierde keer mijn mond open. Ik zeg je bijna omdat het net niet gebeurt. Ik stap de kamer binnen en kijk nog eens om me heen. Nou ja, kamer? Laat ik het anders vertellen. Ik stap deze veel te grote, super hippe, mega geweldige inloop kast in en kijk nogmaals om mij heen. Ook hier is de vloer van hout en de muren zijn allemaal kledingkasten. Witte glanzende kasten zonder deuren. Eerst zijn het allemaal planken waar ik kleren opgevouwen neer zou kunnen leggen maar daarna komen er allemaal stangen waar hangertjes aan hangen. Daar zou ik zo veel leuke jurkjes kwijt kunnen! Ook zijn er nog twee kasten waar ik mijn schoenen in kwijt zou kunnen. Zo veel schoenen en jurken en andere kleding heb ik helemaal niet! En het geld om zoveel kleren te kopen heb ik ook niet… Nou ja, dan moet ik maar een baantje zoeken. No problemo. In het midden staat nog een tafeltje waar ik mijn sierraden kwijt zou kunnen. Ringen, oorbellen, kettingen, armbanden noem maar op. Ik moet echt wel even een goed baantje vinden om deze kast te kunnen vullen. Ik ren weer mijn kamer in en laat mij op het bed vallen. Deze kamer is geweldig! ‘Valt het een beetje in de smaak Rosalyn?’ Hoor ik mijn vader vragen en ik kijk op waar ik hem zie staan in de deur opening. ‘Het is echt geweldig!’ Antwoord ik en ik sta weer op. ‘Ik wil Luuk zijn kamer ook zien.’ Ga ik verder en samen met mijn vader loop ik naar zijn kamer die zich ook bevind aan het einde van de gang. ‘Rosalyn kijk!’ hoor ik mijn broertje al roepen. Hij kan natuurlijk best aardig zijn… af en toe… Nee hij is echt een schat, maar soms is hij gewoon heel irritant. Zoals het hoort. ‘Wat is er?’ Vraag ik aan hem. ‘Ik heb een eigen badkamer! Nu hoef ik nooit meer op jou te wachten als je de badkamer weer is alleen voor jezelf bezet houd.’ ‘Nou jij doet er anders ook altijd erg lang over in de badkamer hoor.’ ‘Ja, maar ik moet dat.’ Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog. ‘Hoezo moet jij dat ook?’ Ik zie Luuk rood worden en ik snap al meteen wat er aan de hand is. ‘Aaah, ik weet het al. Er is een meisje zeker?’ ‘Niet.’ Antwoord Luuk, maar ik weet wel beter. Je ziet gewoon dat hij liegt. Ik haal een hand door zijn haar wat mij natuurlijk weer een boze reactie oplevert maar ik besteed er even geen aandacht aan. Zijn kamer is het zelfde als die van mij. Alleen met andere kleuren en andere patronen natuurlijk. Maar het is wel hetzelfde ingericht. ‘Waar is jou kamer pap?’ Hoor ik Luuk vragen. ‘Die is ook hier boven. Aan het einde van de gang die rechtdoor gaat en is iets anders dan jullie kamer.’ Ik knik terwijl ik uit het raam kijk. Mijn gedachten zijn niet honderd procent bij het nieuwe huis. Ik ben heel enthousiast over het huis en de baan van mijn vader. Natuurlijk ben ik blij. Maar ik mis mijn moeder ook wel. Misschien dat ik haar zo nog even ga bellen. En dan zit ik nog met Troy… en Derek. Hoe moet dat nu maandag? Dan zie ik ze alle twee weer. En Jules natuurlijk ook. Het bekende trio… geloof me als ik zeg dat voor mij nu ook geld dat ik ze het gevreesde trio noem. Ik ben niet zo bang voor Jules. Jules is gewoon… aardig. Ik mag hem wel. En ik ben natuurlijk ook al lang blij dat Terry voor Jules valt en niet voor Troy of Derek. Dan had ik haar streng toegewezen op het feit dat ze niet te vertrouwen zijn. Nee, Jules is aardig en hij past goed bij Terry. Het is ook wel schattig natuurlijk dat Jules verlegen word als hij betrapt word op het staren naar Terry. Het is alleen jammer dat ze niet met elkaar durven te praten. Maar aan de andere kant is ook wel schattig. Als het te lang duurt voordat ze met elkaar praten dan zal ik daar eens even een handje bij helpen. ‘Rosalyn?’ Verschrikt draai ik mij om. ‘Wat?’ ‘We vragen al vijf keer wat je wilt eten!’ ‘Oh sorry, doe maar uhm… iets van sushi ofzo?’ ‘Oke dan zal ik dat meenemen als ik de verhuis boxen heb opgehaald. Pakken jullie maar vast die ene doos en begin maar vast met uitstallen ofzo. Ik ben zo terug.’ Mijn vader zwaait even en loopt dan uit de kamer.

HOI :D SORRRYY dit is niet zo'n goed hoofdstuk maar ik moest toch even het nieuwe huis introduceren weetje... dus dat was dat... :p 

ALVAST HAPPY NEW YEAR want ja morgen is het 31 december :p

LOVE YOU♥
Vote? :)