13. Sinds wanneer doen we nog aan schoolreisjes?

310 20 1
                                    

13. Sinds wanneer doen we nog aan schoolreisje?

Point Of View: Rosalyn.

Ik hoor mijn wekker af gaan en het liefst zou ik dat kut ding tegen de muur smijten. Ik ben nog veel te moe om uit bed te gaan… Ik kon gisteravond helemaal niet slapen vanwege Troy. Mijn gedachten bleven maar piekeren over die zoen. Het was het meest verschrikkelijke moment in mijn hele leven. Troy is ook gewoon echt een viezerik. Eerst gaat hij mij bijna verkrachten, dan aanranden en dan dwingt hij mij om hem te zoenen. Er is echt iets mis met hem! Hij mist ook heel veel lessen en niemand weet dan waar hij is. Ik heb eens gevraagd aan Derek waar Troy was toen hij weer eens niet in de les was, maar het enige wat ik terug kreeg was gemompel. Geen duidelijke informatie. Ik liet het toen ook maar voor wat het was, het blijft dus voor altijd een groot mysterie. Ik draai mijn hoofd en kijk weer naar de wekker. OMG! Ik heb ben een kwartier langer blijven liggen. Dit kan niet. Dit kan gewoon niet. Ik zwaai mijn benen en sta op. Natuurlijk sta ik weer veel te snel op en word ik half blind. Ook begin ik te wankelen maar blijf doorlopen naar de badkamer waar gelukkig mijn zicht terug keert. Ik maak een washandje nat haal hem even over mijn gezicht zodat ik goed wakker word. Dan loop ik snel naar de kast en trek hem open. Wat zal ik vandaag eens aandoen? Het is een warme dag dus besluit ik mijn nieuwe korte broekje aan te doen en mijn bloemetjes bloesje. Dan loop ik weer naar de badkamer waar ik een borstel door mijn haren haal en maak snel een vissengraatvlecht. Ook doe ik wat mascara op en eyeliner. Dan kijk ik weer op de klok en zie ik dat het een kwartiertje later is. Dat is nog best snel voor mijn doen… Ik spring-huppel van de trap af en loop naar de keuken waar ik mijn broertje en vader begroet. ‘Ros?’ Begint mijn vader tegen mij. Hij kort mijn naam vaak af met Ros en ik vind het wel grappig klinken. ‘Hmm?’ ‘Ik kreeg een brief van school.’ Zegt hij en houd een envelop omhoog. ‘Weet jij wat dit is?’ Ik schud mijn hoofd en krijg het op mijn heupen. Ik kan mij niet herinneren dat ik iets fout heb gedaan… ‘Maak maar open.’ Zeg ik tegen mijn vader met volle mond. Mijn vader doet wat ik zeg en haalt de brief uit de envelop waarna hij begint te lezen. Dan klaart zijn gezicht op en geeft hij de brief aan mij.

Geachte ouder/verzorger van Rosalyn,

De docent van economie, die uw dochter les geeft, heeft vandaag te horen gekregen dat hij heeft gewonnen met een prijsvraag waaraan hij had meegedaan. Hij heeft meteen ook de hoofdprijs gewonnen. Een reisje met een grote groep naar Italië. Nu had deze docent besloten om met de klas te gaan waarin uw dochter zit. Waarom deze klas denkt u misschien? Omdat deze klas het hoogste gemiddeld staat voor economie en dus is de keuze zo gemaakt. De tickets zijn voor volgende week met het vliegtuig. We vertrekken op maandag om 05.00 uur vanuit de US airport. En als alles mee zit komen we dan in Italië aan om 20.00. We zullen die vrijdag daarna weer terug naar Amerika reizen.
Als u toestemming geeft voor deze reis, vul dan onderstaand briefje in en lever die in bij de economie docent.

Met vriendelijke groeten,
Rector Benjamin.

 ‘OMG PAP! Mag ik gaan? Ik mag toch wel gaan hé?’ Roep ik met volle mond. ‘Van mij mag het.’ Zegt mijn vader met een grote lach op zijn gezicht. ‘OH YES!’ Ik maak een vreugde dansje door de keuken en ik zie dat Luuk mij raar aan kijkt. Hij kijkt mij heel vaak raar aan… Ik steek mijn tong daarom ook maar naar hem uit en ga verder met mijn vreugde dansje. Helaas is al mijn vreugde weer voorbij als mijn ogen op de klok vallen. Tien voor half negen… SHIT! Het is een kwartier fietsen en om half negen begint de eerste les. ‘SHIT!’ Snel loop ik naar de hal waar mijn ogen vallen op mijn nieuwe zwarte pumps. Het zijn de enige die ik hier zie staan en omdat ik zo weinig tijd heb besluit ik die maar aan te doen. Daarna trek ik mijn jas aan en kijk in de spiegel. Dan haal ik nog even snel mijn lippenstift uit mijn jaszak die daar standaard inzit en breng een mooi laagje aan. ‘DOEI!’ Roep ik door het hele huis en ik pak mijn tas op.

Goodbye Netherlands, Hello United States (ON HOLD)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu