Goodbye Netherlands, Hello United States (ON HOLD)

26. Rosalyn?

26. Rosalyn?

Point Of View, Derek.

Ik stap uit mijn wagen en kijk naar het vierkante gebouw voor mij. Het ziet er onverzorgd en lelijk uit. Dit moet het dus zijn. Ik had gelukkig een adres doorgekregen van Troy via de app. Hij weet alleen niet dat ik het ben en dat ik kom. Sukkel... Hij geeft meer om zijn klanten dan om het risico gepakt te worden. Ik gooi de auto deur dicht en loop naar de deur. Het is twee uur 's nachts en ik ben weg geglipt uit het huis. In de nacht zijn er vaak meer mensen en dus val ik minder op. Eenmaal bij de deur gieren de zenuwen door mijn lichaam. Wat als het fout gaat? Wat als Troy mij ziet? Wat als... Nee. Het móét goed gaan. Ik stap naar binnen en meteen staan er twee grote gespierde mannen voor mij. Ze kijken mij onderzoekend aan. Oke, keep it cool... Ik trek een wenkbrauw op en kijk de mannen verveeld aan. Dat zal het moeten doen. De mannen kijken elkaar aan en geven een kort knikje. Dat is voor mij genoeg. Ik loop verder en kom in een grote zaal met luide muziek. De vloer is bedekt met rood tapijt en de muren zijn ook rood. Wat een verschrikkelijk hok... Overal zie ik mannen verlekkerd naar de vrouwen die hier rondlopen kijken. Ik scan de zaal door. Opzoek naar mijn roodharig meisje. Ik zie enkel blondines en brunettes. Helaas. Waar kan ze zijn? Ik begin te lopen naar de bar maar blijf de zaal door kijken. Ze moet hier toch ergens zijn? 'Kan ik je helpen?' Vraagt een blondine die achter de bar staat. Ze draagt een soort disco bikini... De bikini is zo fel dat het bijna fluorescerend is. Ze leunt voorover op de bar waardoor je goed kan zien wat ze te bieden heeft. Ik slik even. Je bent hier... op een missie... Ik kijk weer naar het gezicht van de blondine. Ze kijkt mij verlekkerd aan en ik kan niet laten om nog even met mijn ogen haar lichaam te scannen. Stop! Ik kijk haar weer aan. Ik moet het maar mee spelen om niet op te vallen. Niet dat dat lastig zal worden... 'Heb je voor mij een shotje?' Zeg ik met een hese stem terwijl ik ook op de bar leun en onze gezichten enkele centimeters verwijderd zijn van elkaar. 'Voor jou heb ik alles babe.' Antwoord ze met een knipoog waarna ze zich omdraait en haar blonde haren rakelings langs mijn gezicht zwaaien. Terwijl ze bezig is kijk ik de zaal weer rond. Ik zie aan de overkant van de zaal een rode bos haar zich door de menigte bewegen. Snel kijk ik weer voor me en zie het shotje op de bar staan. Geen idee wat ze er allemaal in heeft gegooid, maar ik klap het in een keer achterover, zet het glaasje weer terug op de bar en loop richting de rode bos haar. Ik zie haar bewegen door de menigte, ze probeert richting de trap te lopen. Ik begin sneller te lopen. Ik sta vlak achter haar. Mijn hand grijpt naar haar schouder. Ik voel hoe ze schrikt maar zich snel herpakt. Dan draait ze zich om. Het voelt alsof er een steen in mijn maag valt, een blok beton, een stuk metaal van 100 kg. De teleurstelling is groot. Het meisje dat voor me staat kijkt me afwachtend aan. Ze heeft geen felle, onschuldige, mooie ogen die kracht uitstralen, geen lieve blosjes op haar wangen, geen Rosalyn. Ik kijk om mij heen en ik zie de trap. Dat moet het zijn. 'Wat is er boven?' Vraag ik het meisje. 'Kamers. Voor twee.' Ze geeft me een knipoog. 'Is er een mogelijkheid dat ik daar heen kan.' Vraag ik nieuwsgierig. 'Tuurlijk babe, volg mij maar.' Knipoogt ze en ze pakt mijn pols vast. We lopen de trap op en het roodharige meisje schud intussen zo erg met haar heupen dat ik denk dat ze haar heupen zo meteen nog breekt. Inmiddels zijn we boven aangekomen en ik zie allemaal deuren. Door sommige deuren komen geluiden die ik liever niet zou willen horen. En dan te bedenken dat achter zo een deur misschien Rosalyn zit.

Haii :)

SORRY dat ik zo lang niet heb geüpdate... Ik was ZOOO inspiratie loos :(
Dus ik heb voor jullie toch een klein hoofdstukje gemaakt en ik hoop dat het een beetje oke is...
Pls.. don't hate...

Ik ga volgende week op vakantie dus dan zal er ook niet zo veel bij komen.

Ik loop dus tegen het einde van het boek aan en ik weet het einde wel, maar ik weet niet hoe ik het moet opvullen tot aan het einde... Dat is juist het lastige. Dus ik hoop dat jullie begrijpen als het soms wat langer duurt voordat ik update :) 

But, I STILL LOVE U

xxx♥♥♥xxx