Lynphea Academy: School Of Magic

Chapter 8

Chapter 8: Grateful

UNEASINESS was the feeling envaded her system as she step inside the cave. Pumunta siya dito nang hindi sigurado ang desisyon kaya sa huli ay iniwan nalang niya ang mga karne na medyo malayo sa halimaw na nagpapahinga sa lungga nito. She was sure that the Mythical beast can smell this meat. Kaya nang mag-angat ito ng tingin ay mabilis niyang nilisan ang kuweba bago pa siya atakehin nito.

That Mythical beast is a mother. And she was protecting her child from harm. That's why it's not shocking that the beast attack them. It was because of her child. Aside from that, she know that the beast was protecting a powerful plant which is Zion and Nolan get.

"I hope they'll be okay." Bulong niya bago nag teleport pabalik sa kanyang kwarto para matulog.

She know that anyone here in this world is not her responsibility. But she can't help herself to help them. She can't help to overthink that what if something change if she'll help? Isa pa, wala namang mawawala sa kanya. Yes, she was the girl na sa tingin ng iba ay basagulera pero  natuto at alam niyang tumulong sa iba. It was because her friend and family taught her to be one. And it was the best feeling to help someone.

Kinabukasan ay nagising siya sa malakas na sigaw ni Shahira. Napabalikwas siya ng bangon at hinanap ito pero natagpuan niya ang huli sa harapan ng ref.

"Bakit ba sumisigaw ka na lang bigla?"

The latter's face was in horror when she glanced at her.

"Bakit wala ng karne? Kahapon ang dami pa naman no'n ah!"

Oh shit. Napangiwi si Maxhione bago bumaba sa kanyang kama para lapitan si Shahira.

"P-Pasensya na. Gutom na gutom kasi ako kagabi kaya ko naubos lahat ng karne." She lied. Eksahedera pa naman itong kasama niya kaya hindi niya pwedeng sabihin na dahil ito sa Mythical beast.

Kumalma na rin ang mukha nito bago isara ang ref kapagkuwan ay nilapitan siya at tinapik sa balikat.

"Narinig ko ang nangyari. Kamusta ka na? Ayos na ba ang pakiramdam mo?"

Lihim siyang nakahinga ng maluwag dahil ngayon ay hindi na nito pansin ang tungkol sa mga karne.

"Ayos na ako. Salamat." She smiled.

"Lahat kami hindi makapaniwala na makaka-engkwentro kayo ng Mythical beast. That beast is the most powerful than other beast. Kaya sobrang nag-alala ako nang malaman na ikaw ang mas napuruhan."

Pakiramdam niya ang natunaw ang kanyang puso dahil sa sinabi nito. She never thought that she can make friends in this world. Pero si Shahira ang patunay na hindi iyon imposible at masayang-masaya siya na malaman ito.

"Ayos na ako. 'Wag ka ng mag-alala." Tinapik niya ang kamay nitong nakahawak sa kanyang balikat. "kaunting pahinga pa ang kailangan ko para bumalik ng tuluyan ang lakas ko. Medyo mabigat pa kasi ang pakiramdam ko."

"Wag ka na lang kayang pumasok?"

She chuckled and shook her head. "Nah, that's not necessary. Isa pa, hindi rin ako nakapasok kahapon kaya hindi pwedeng hindi ako papasok ngayon. Tsaka kaya ko namang pumasok, wag ka ng mag-alala. Kamusta ka nga pala sa section A?" Pag-iiba niya sa usapan at hindi naman siya nabigo dahil agad napangiti ng malawak ang kaharap. Nangniningning pa ang mga mata nito na para bang nag i-imagine. 

"It's a paradise!" Said Shahira. "Grabe ang daming gwapo! Check na check para gawing inspiration araw-araw."

Shahira keep on talking again about her being in the section A. Habang nag ku-kuwento ito ay hinanda naman niya ang kanilang agahan. She's happy that Shahira is in a good place. Masaya siya na masaya din ang kanyang kaibigan kahit puro gwapo lang ang naririnig niya sa mga kuwento nito.