Chapter 2: Maxhione Paz
"YOUR grandma asked me to trained you. That's also the least I can do for her. Alam kong hindi ako ang dahilan ng pagkamatay ng lolo at lola mo pero sinisisi ko rin ang sarili dahil huli na ako. Hindi ko naabutan ang kung sino mang pumatay sa kanila."
Muli ay nanumbalik sa isip ni Maxhione ang lahat ng nangyari sa lolo at lola niya. She reigned herself from saying anything to her. Kumunot lang ang kanyang noo at pinipigilan ang sariling umiyak. She swear to herself that she won't cry anymore. She swear that she'll find who ever killed her grandparents. At kung ito ang paraan para makapaghiganti siya, gagawin at gagawin niya.
"Sa tingin mo may kinalaman sa akin ang pagkamatay ng lolo at lola ko?" She asked weakly as she stared at her Nanay Aurora. She was a bit hesitant by calling her that but she will get used to it someday. Iyon kasi ang gusto nitong itawag sa kanya.
"There's a high chance but I don't think it was the real reason." The latter said. "I will tell you the whole story of this kingdom. At sana maintindihan mo ang lahat kapag napakinggan mo na ito."
Marahan na tumango lang siya habang pinapanood ang bawat galaw nito. She was still in shocked that magic really existed. Hindi lang basta bastang mahika dahil alam niyang hindi normal na tao ang kayang gumawa nito.
Even though Maxhione wants to go home, she can't because the portal was not open. Hindi naman sinabi ng kanyang Nanay Aurora kung paano siya napunta rito pero alam niyang dahil sa portal ay nandito siya. Then does that mean the portal was open before? Isang beses lang ba itong nabubuksan sa ilang daang taon? Just what like she watched in tv?
"This kingdom was ruled in eight different places." Napabalik siya sa realidad nang mapunta sa kanyang harapan ang ginang habang sa gitna ay inilatag nito ang isang malaking mapa. "Isa ang Lynphea dito na mas malawak at malaki sa lahat ng ibang mga lugar. Nasasakupan ito ng mga taong may taglay na mas malalakas na mahika. The people in the Lynphea can do any spell as long as they can trained it. Ito ay naka depende sa kapasidad ng mana sa kanilang katawan. Their body is like a vessel. Na kailangan nilang kontrolin dahil kapag napasobra sila, maari silang mamatay o mauwi sa isang halimaw na ipapatapon sa cursed forest. That's why they build the Lynphea Academy so that they can control it. Para wala ng malagas na buhay o kaya taong mauwi sa isang halimaw. The too much power will eat them that's why they'll turn into a beast. The power will control their mind as well as their body."
"Next is Velromarc. Nasasakupan ito ng mga taong walang kakayahan sa kahit ano pero mas magaling sa ibang bagay na hindi alam ng iba. Humans is great in craftings. Ang lugar nila ang unang pinagkukunan ng mga gamit panglalakbay, pangingisda, pangangaso o sa kahit ano pa man."
Maxhione is intently listening while her Nanay Aurora pointed every places that she mentioned. Base sa mapa na nakikita niya, mas malawak at mas malaki nga ang Lynphea sa iba pang mga lugar.
"Setvila is the place where wolves lives freely. Mababait sila sa mga taong mababait din sa kanila. They can shift into human form as long as they want. Mapayapa ang buhay ng mga lobo at wala ni kahit sino ang gustuhing makalaban sila dahil sa angkin nilang lakas at bilis sa pagtakbo. Maliban nalang sa lugar na ito." The latter pointed the place that named Veldora.
"Veldora is the place where vampires are living. Gaya ng lobo, tahimik rin ang buhay nila at ayaw ng gulo. Bampira lang ang kayang tapatan ang lobo dahil halos magkapreho lang sila ng angking bilis at lakas na mainam sa pakikipaglaban. Hindi sila mortal na magkaaway pero dahil sa mga bampirang taliwas ang buhay ay nakikipaghamon sila ng away sa mga lobo. The King and Queen of Veldora made an alliance with the Wolf clan and they all agree. Pero walang kahit na sino sa atin ang nakakaalam kung ano ang nagawa nilang kasunduan maliban nalang sa mga bampira at lobo."
YOU ARE READING
Lynphea Academy: School Of Magic
FantasyMaxhione Paz believe that she was living normally. But little did she know, it was far from normal and she has nothing to do with it but to accept it. She was used to live in her normal life with her grandma and grandpa, or she thought it would be i...