Chapter 14: The tale of Witches
"ANONG GINAGAWA niyo diyan? Magsipasok na nga kayo."
Saka lang natauhan si Maxhione nang marinig ang boses ng isang propesor kaya mabilis silang umalis at bumalik sa classroom. She glanced at Zion who were laughing with Gael. Nag-iwas rin siya ng tingin at tahimik na naupo. She glanced outside, a sighed escape her lips remembering what Akira said to her.
Kaya naman pala gano'n nalang ang reaksyon ni Zion nang sabihin niyang gagawa siya ng paraan para linisin ang pangalan ng section nila. His brother were a victim and even died when the tragedy happened. Nalulungkot siyang malaman iyon at gusto man niyang kausapin si Zion ay ipagpapaliban niya muna dahil alam niya ang pakiramdam na mawalan ng mahal sa buhay.
She smiled bitterly. A lot happened because of that tragedy huh? Nang dahil may section D lang noon ang nag traydor at umanib sa mga mangkukulam ay traydor na rin ang tingin ng iba sa kanila. Her blood were still boiling remembering what she heard earlier coming from a section A. Hinanap ng mata niya ang lalaking 'yon at tahimik lang ito sa likod. Bakas parin ang pasa sa mukha nito pero hindi kagaya kanina na halata talaga. Paniguradong nagpagamot na ito.
"Ayos ka na ba?"
Awtomatikong napatitig si Maxhione sa katabi niya. The latter were looking at her gently. Nanumbalik sa isip niya ang ginawa nito at kahit papaano ay nakalimutan ang mabigat na iniisip. She smiled timidly.
"Salamat sa ginawa mong pag-aalaga sa akin. I appreciate it a lot." She then get one candy from her pocket. Kinuha niya ang kamay ng lalaki at nilagay sa palad ang candy na ibinigay nito sa kanya kanina. "here. Sa'yo na 'tong isa. Masarap, kainin mo."
Bumaba ang tingin nito sa palad na may candy kapagkuwan ay binalik ang tingin sa kanya.
"Akala ko hindi mo na 'to makikita."
"The nurse told me." Isinara niya ang nakabukas nitong palad at itinulak palayo ang kamay. "and thank you for that. Nakakasuka kaya sa sobrang pait 'yong faragon tea." She look at him flatly. "but anyway, it helps me to get better. Maayos na ako."
She even lifted her arms and flex her imaginary muscles. Natawa doon si Art na isa sa ikinagulat niya dahil pansin niya ang paglubog ng biloy nito sa pisngi.
"Thanks for this." Anito na ang tinutukoy ay ang candy.
She mindlessly nodded her head. Bumalik naman sa pagbabasa ng libro ang huli habang nginunguya ang candy. She lick her lower lip and sat properly. Inayos niya ang buhok at tumingin sa labas para malayang pakawalan ang pinipigil na ngiti.
Damn. What's happening to me? She fucking don't know either. She just appreciate what this man did to her. Akala niya no'ng una ay masungit at hindi niya kayang pakisamahan but she's wrong. Mabait ang binata at may mga bagay pa itong ginagawa na hindi niya inaasahan.
Nang dumating ang kanilang Prof ay saka naman tumigil sa pagbabasa si Art habang siya ay umayos ng upo para makinig ng maayos. Professor Hermes discussed the different kinds of potions and she was eagerly listening. Gustong-gusto talaga niyang may matutunan na makakatulong sa kanya sa pagdating ng panahon.
"Sir?" Ang isang kaklase niya ay nagtaas ng kamay kaya napatingin silang lahat rito.
"Yes, Miss Aconza?"
"Posible ba ang love potion?"
She glanced at her Professor who were thinking but after a while, he spoke.
"Actually, it's a yes." Napuno ng paghanga ang classroom dahil sa sinabi ng huli. "posible ang love potion pero ang halaman na gagamitin nito ay matatagpuan lang sa Wodroz at ang makakagawa lamang ay isang diwata. Kaya huwag niyo ng hilingin na magkaroon nito dahil isa iyong napakalaking imposible."
YOU ARE READING
Lynphea Academy: School Of Magic
FantasyMaxhione Paz believe that she was living normally. But little did she know, it was far from normal and she has nothing to do with it but to accept it. She was used to live in her normal life with her grandma and grandpa, or she thought it would be i...