Lynphea Academy: School Of Magic

Chapter 38

Chapter 38: Dark Magic

HALO-HALONG EMOSYON ang namuo sa kanyang puso na halos hindi na niya mapangalanan. Ang reyna ng mga mangkukulam ay nasa harapan niya. Ang lubos na gusto niyang makita pero hindi niya ninais na siya ang namumuno sa kahariang kinamumuhian niya.

But how? Paanong nangyaring— Maxhione stilled when she realize something. Halos isang taon nga lang naman pala ang pananatili niya rito, 'di ba? Hindi pa niya lubusang kilala ang mga taong nakakasalumuha o kung tao nga ba ang nakakasalamuha niya. She already met halflings, vampire, witches and sorcerers. Ngunit kahit kailan ay hindi sumagi sa isip niya na mangyayari ito.

"P-Paano.."

"Paanong ako ang reyna ng mga mangkukulam?" A lone tear escape her eyes while intently staring at her. "Simple lang, dahil gusto kong ipaghiganti ang pagkamatay ng naunang reyna ng mga mangkukulam. Gusto kong ipaghiganti ang inosente kong pamangkin na walang awang kinitil ang buhay! Nagawa lang naman niyang maghamal. Pero ang mga walang pusong kauri mo ay pinatay siya!" Nagtagis ang bagang nito at malamig na sinalubong ang kanyang tingin. "ikaw ang magiging susi sa lahat ng plano ko. By using you, I'll reincarnate my sister and made a war in this world again. We will filled this world with revenge and hatred."

Sunod-sunod ang pagbuhos ng kanyang luha habang nakatitig sa mga mata nito. Gone the loving mother she knew. Gone the caring and gentleness that surround in her black eyes. But now, only she can see is his eyes full of anger and sadness. An eyes of a mother as well as sister that only wants revenge.

"N-Nanay.." hindi niya halos marinig ang sariling boses dahil sa panghihina. "P-Paano mo ito nagawa? Paano mo naatim na lokohin ako?!"

"Dahil wala akong ibang pagpipilian!" Her voice were unsteady. "sa tingin mo madali lang sa akin itong ginagawa ko? Mahal kita Maxhione.."

"A loving mother can't do this to her child." Marahas na umiling siya at hinawi ang naglandas na luha. "hindi ka isang Ina. At kahit kailan hindi ka magiging mabuting Ina!"

It happens too fast that she found herself coughing blood when her Nanay Aurora smashed her in the wall using her power. She's vulnerable right now and can't use her own power because something is fucking stopping her. Kaya halos malagutan siya nang hininga nang humambalos siya sa pader.

"Isa akong Ina.. Isa akong mabuting Ina.." The latter murmured but she can't almost hear it. Her ears were ringing so bad. "minahal kita, Maxhione. Itinuring kitang tunay na anak kaya kailangan ko itong gawin. Para 'to sa kapakanan mo. Mananatili ka dito habang buhay kapag sinunod mo ang gusto ko."

"Y-You will just used me for your own purposes." She spit a blood and wipe the side of her lips. Nanghihinang napaupo siya at matalim itong tiningnan. "kung tinuring mo akong tunay na anak, hindi mo ito gagawin. Kung isa kang mabuting Ina, hindi mo ako magagawang saktan. Kung mahal mo ako, hindi mo ako gagamitin sa pansarili mong kapakanan."

Nanghihinang napasandal siya sa pader at matalim na nakatingin rito. Despite the excruciating pain felt, she still managed to smile annoyingly.

"Paano kung ayokong magpagamit sa kahibangan mo, Aurora?" She doesn't deserve the word 'Nanay' but she appreciate that this woman accepted and trained her.

Tatanawin niya itong utang na loob pero hindi sa paraang ito.

Pero ang lahat ng iyon ay may pansariling dahilan. Gusto nitong gamitin siya para muling buhayin ang unang reyna ng mangkukulam. At isa iyon sa hindi niya hahayaang mangyari.

"Wala kang utang na loob." Mariin ang pagkakabigkas nito at nanlilisik ang matang nakatingin sa kanya. "kinupkop kita! Inalagaan at sinanay para maging malakas! Tapos ito ang ibibigay mo sa akin?!" Her eyes were enraged. "hindi ka makakatakas sa loob ng kahariang ito, Maxhione. Sa ayaw at sa gusto mo, ikaw ang magiging susi upang mabuhay ang kapatid ko at muling magsimula ang tinapos na digmaan!"