« មើលឆ្កែ.....» នាងតូចឆ្លើយហើយក៏ដើរទៅកាន់សាឡាងទាំងអារម្មណ៍មិននៅក្នុងខ្លួន ក្នុងចិត្តក៏មានអារម្មណ៍ថាខ្លាចគេ និងភ័យខ្លាចថាទង្វើដែលគេធ្វើដាក់យូជីននោះធ្លាក់មកលើនាងម្តងណាស់! នាងមិនចង់បានវាទេ ចឹងហើយនាងត្រីវតែកែរប្រែខ្លួន! ឲជីមីនលង់ស្រឡាញ់នាងឲបាច្រើន!
« នាងក្មេងឈ្លើយ!» ជីមីននិយាយហើយក្រវីក្បាលមិននិងបន្តិចកុងព្យួរទ័ររបស់ខ្លួនបន្តិហាកមិនខ្វល់ថាទង្វើខ្លួនធ្វើមួយនេះវាគួរឲខ្លាចសោះ?
« ជីមីនហា....ទូរស័ព្ទអូនអស់ថ្មហើយ....»នាងតូចបន្ទាប់ពីអង្គុយសាឡុងអស់ជាយូរក៏មានអារម្មណ៍ថាអផ្សុកព្រោះថាជីមីនគេមិនខ្វល់ខ្វាយពីនាង
« ហឹម....មកយករបស់បងទៅលេងទៅ!.....អូនទៅយកឆ្នាំងសាកនៅក្នុងទូជិតក្បាលគ្រែមកសាករបស់អូនទៅ » សម្តីផ្អែមល្ហែមរបស់ជីមីនបានបន្លឺឡើងអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចម្ននោះក៏បាត់អស់រលឹងតែម្តងរលាយដូចទឹកមតែម្តង ។នាងងក់ក្បាលទទួលទូរសព្ទពីគេមុននិងចូលក្នុងបន្ទប់សាកទូរសព្ទតាមអ្វីដែលជីមីនបានប្រាប់
« ជីមីន! លេខកូដវាប៉ុន្មាន? » នាងតូចដាក់ខ្លួនអង្គុយលើសាឡុងវិញក៏ចោតសួរទៅកាន់គេដោយចម្ងល់ មិនដឹងថាលេខប៉ុន្មាន
« 221220» រាងក្រាសឆ្លើយដោយមិនបានមើលមុខនាង
« អូ!?...នេះជាលេខថ្ងៃដែលយលងចុះអេតាសុីវិលមែមទេបងមីន?» ឆេយ៉ុងនាងពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលណាស់នៅពេលដែលបាដឹងថាវាគឺជាលេខកូដថ្ងៃចុះអេតាស៊ីវិល នាងមិននឹកស្មានសោះថាគេដាក់ថ្ងៃអេតាស៊ីវិលបែបនេះ!
« បាទ....លេងវាទៅបងរួចដៃអីឡញវហើយចាំបងនាំដើរខ្លះ» ជីមីននិយាយឡើងដោយមិនមើលនាងតូចសោះគិតតែពីចុចផងមើលឯកសារផងយ៉ាងមញឹតែម្តងហើយនេះ!!
« ដឹងហើយ...!»
~~~~~~~~
ពេលវេលាចេះតែដើរទៅមុខឥតឈប់ឈរ វាក៏ដល់ពេលថ្ងៃត្រង់បាត់ទៅហើយ ភ្លេចខ្លួនៗថ្ងៃត្រង់បាត់ ឯងឆេយ៉ុងវិញដេកលក់បាត់ហើយនេះ រាងក្រាសក្រវីក្បាលមុននិងយកអាវក្រៅរបស់ខ្លួនយកមកក្រោបនាងតូចកុំឲត្រជាក់ ។មើលចោះគេឡើងដេកលក់ទៅហើយ គេថាធ្វើតែបន្តិចទេហ៊ាននាំនាងដើរលេងតែចុងក្រោយអត់ដដែល មានតែចាំនាងភ្ញាក់នាំទៅហើយ!
« ខ្សឺត....ចាំភ្ញាក់ចាំបងនាំដើរណាបេះដូងបង» រាងក្រាសថើបលើសក់នាងតូចថើរៗ មុននិងបន្តធ្វើការរហូតដល់នាងតូចភ្ញាក់!
«មីន~~~មិនទាន់រួចទេមែនទេ?» ឆេយ៉ុងងលបភ្លាមគ្រាន់តែឃើញគេធ្វើការនាងអស់កម្លាំងរលឹង មនុស្សកុហក! ថាជូនគេដើរលេងតែបែរជាពុំឃើញទៅវិញ?
« អ..អឺ..! ភ្ញាក់ហើយមែនទេ? ឃ្លានទេ?....តោះចាំបងជូនទៅផ្សារ» ជីមីនគ្រាន់តែលឺនាងតញចហៅគេក៏ប្រញាប់ងាកមើលមុខរបស់នាងនិងឆ្លើយយ៉ាងលឿននេះវាម៉ោងបួនទៅហលយវាល្ងាចទៅហើយតែមិនអីទេបែបនេះត្រជាក់ល្អ!
« ទៅអីឡូវមែនទេ? »
« ចង់ទៅពេលណាវិញចោះវាចោះ ?» ជីមីនដើរមករកបាងតូចដែលងើបអង្គុយលើសាឡុងមុននិងលត់ចង្គុងមួយចំហៀងសម្លឹងមើលមុខរបស់នាង
« អូខេ! ចឹងតោះ!...» ឆេយ៉ុងងើបឈរអស់ពីកម្ពស់យល់ព្រមទៅគេដោយស្នាមញញឹមជាប់មុខតែម្តង
« បងមីន! ..»នាងតូចហៅឈ្មោះរបស់គេហៅឈប់អក្ស័មិនព្រមដើរបន្តទៀតសោះ
« ហឹម...? កើតអីឬបានជាមិនដើរបន្ត»
« អត់ទេ...មិនមានអីទេ...តោះ?!»នាងពិតជាចង់សួរណាស់ថា ម្សិលមិញនិងគេមានរកយុត្តិធម៌ឲនាងឬអត់? នឹកឃើញក្តៅចិត្តម៉ង់ បើឃើញម្តងទៀតអីសម្លក់ឲេជ្រុះគ្រាប់ម៉ង់
« មិនដឹងជាស្អីទេ...ដើរឲលឿនមកប្រយ័ត្នគេខាប់យកទៅបាត់»ជីមីននិយាយឡើងឈប់ចាំនាង ព្រោះថានៅក្នុងក្រុមហ៊ុនគេនេះមនុស្សច្រើនណាស់នៅជាន់ក្រោមហ្មមៗអីខ្លាចគេចាបើនាងយកទៅបាត់ទៅ។
« ហិ..ហិ...so sweet daddy!!» នាងតូចរត់ទៅរកគេដើរគេរងចាំនាងនកងលាដៃឲនាងកាន់ដែរបស់គេ វាធ្វើឲបេះដូងរបសើនាងរជើបរំជួលជាខ្លាំងនៅទង្វើរបស់គេនេះ នាងពិតជាពេញចិត្តនៅទង្វើនេះណាស់ នាងនិងចងចាំគ្រប់យ៉ាង ហើយក៏សង្ឃឹមថារឿងផ្អែមល្ហែមបែបនេះនិងកើតឡើងជារៀងរហូតទៅចោះ!
« Daddy?!....» រាងក្រាសចងចញ្ជើមដាក់នាងតូចនេះនាងកើតអ្វីនិងបានជាមកហៅឈ្មោះគេបែបនិងពិតជាចម្លែកពិតមែនហើយ ។ តែគេក៏មានអារម្មណ៍ថាគេចូលចិត្តពេលនាងហៅគេdaddy បែបនិងវាពិតជាគួរស្រឡាញ់
« អឹម...តោះយើងទៅៗ..អូនឃ្លាន...» នាងតូចនិយាយពេបមាត់យកដៃអង្អែលពោះដាក់គេ ទើបរាងក្រាសមិនរញ៉េរញ៉ៃច្រើនប្រញាប់ដើរចាកចេញទៅដោយមនុស្សគ្រប់គ្នាមើលពេញនិងតែម្តង គ្រប់គ្នានាំគ្នាសម្លឹងមើលខស្រស់សង្ហារបស់ជីមីនមិនឈប់ហើយក៏កើតមានចម្ងល់នាពេលដែលជីមីនកាន់ដៃរបស់នាងតូចដូចគ្នា
"បាត់បុគ្គលិកស្រីនៅទីនេះទៅណាហើយ? ដូចជាមិនឃើញ?!" នាងតូចសម្លឹងរកមើលអស់ពីពោះទៅហើយតែពុំឃើញសោះ ។ នាងក៏ងាកមើលជុំវិញខ្លួនមានមនុស្សជាច្រើនតាមសម្លឹងមើលនាងដូចនាងជាឃាតករអញ្ចឹង!
« មើលនោះមើលមិនដែលឃើញមនុស្សទេអី!» ជីមីនគេមិនបានខ្វល់នោះឡើយ នាពេលនោះក៏កូនចៅរបស់គេតាមពីក្រោយយ៉ាងច្រើនធ្វើអ្នកគាំទ្រនិងអ្នកកាសែតដែលតែងតែចាំយកព័ត៌មានពីគេនោះខិតខំយ៉ាងខ្លាំង ចំណែកឯងឆេយ៉ុងរត់សឹងតែមិនទាន់នាពេលដែលជីមីនកាន់ដៃនាងរត់លឿនបែបនេះ
ងឺត!!
នាពេលនោះឡានរបស់អេនក៏ឈប់កណ្តាលក្រុមហ៊ុងតែម្តងចាំទទួលចៅហ្វាយរបស់គេនិងណា ជីមីនប្រញាប់នាំនាងតូចចូលក្នុងឡាន គេត្រឹមជាអ្នកឆ្នៃម៉ូតទេប៉ុន្តែមានមនុស្សជាច្រើនពេញចិត្តគាំទ្រគេឡើងដូចតារាទៅហើយនេះ ! ដឹងចឹងតាមទ្វាក្រោយ!
« ហត់ណាស់...មីន...» នាងតូចនិយាយឡើងពេលអង្គុយលើឡានហើយនេះ នាងហត់ឡើងដកចង្កាមាត់ទៅហើយ
« ហត់ខ្លាំងទេ?» អេនដែកជាកូនចៅជីមីនក៏លើកចញ្ចើមឡើងមកដោយការងៀងឆ្ងល់ជាពន់ពេក នេះចៅហ្វាយគេក៏កើតអីនិងនិយាយយ៉ាងផ្អែមទៅកាន់អ្នកនាងតូច ប្លែកណាស់អ្នកនិងថ្ងៃនិងតាំងពីព្រឹកមោះង់ហាស៎ សង្ស័យតែ ...
«ខ្លាំងគឺខ្លាំងណាស់ មនុស្សពុងតែធាត់ផងមករត់បែបនិងអីជិតដាច់ខ្យល់ងាប់ទៅហើយ!» នាងតូចនិយាយឡើងដូចមនុស្សជិតដាច់ខ្យល់អញ្ចឹង!
«ធាត់អីណាទេ! គ្មានសាច់សុីផង ចេះហាមាត់និយាយទៅរួចហើយ!» ជីមីននិយាយឡើងធ្វើឲនាងចំហរមាត់តែម្តង
« អាឆ្កួត!»
« អីយ៉ាជេរ? អុកកណ្តាលវាលអីឡូវហើយនិង!»ជីមីននិយាយសង្កត់ធ្មេះដាក់នាងតូចដោយភាពក្រឺតខ្នាញ់និងនាង នាងតញចមិននិយាយបែរមួយចេញមួយទំហឹងតែម្តង
~~~~~~
+ផ្សារទំនើប
ជីមីននិងឆេយ៉ុងក៏បានបណ្តើរគ្នាដលរមើលជុំវិញផ្សារទំនើបនោះ ឯងឆេយ៉ុងសម្លឹងមើលជុំវិញនិងរបស់របរដែលនៅក្នុងនោះ
« ចង់បានអីមែនទេ ចូលទៅរើសទៅចាំបងចេញលុយ!»ជីមីននិយាយនាពេលដែលឃលញនាងសម្លឆងមើលទៅក្នុងហាងសំលាក់បំពាក់មិនឈប់ដៃវ៉ៃអោបរឹតើមដៃគេជាប់តែម្តង ដូចខ្លាចឆក់ជីមីនចេញពីនាងអញ្ចឹង
« មែនឬ? ចាំមើលអូនរើសឲអស់ពីហាងម៉ង់!?» នាងតូចនិយាយឡើងទាំងលោតឈរចំពីមុខគេតែម្តហ
« ទិញឲអស់ពីហាងទៅ រឿងរបស់អូន ចេញលុយខ្លួនឯងទៅ គ្មានលុយទិញឲទេ» ជីមីននិយាយហើយដលរទៅមុខបន្ត ធ្វើមិនដឹងឃើញហើយពិតជាខ្នាញ់និងទង្វើនិងណាស់លោកអើយ!
« ហាក? Daddy ហ៎~~~ជូនអូន.....»នាងតូចទាញគេដើរចូលហាងថែមទាំងធ្វើចរឹកញឹកញ៉ក់ដូចកូនក្មេងចឹងឃើញហើយអត់ខ្នាញ់មិនបាន នៅទង្វើរបស់នាងតូចនរណាឃើញហើយមិនខ្នាញ់ទើបចម្លែក
« បងមិនដឹងទេ!....ចង់ទិញលុយខ្លួនឯងមាន» ជីមីនមិនព្រមទៅតាមនាងតូចឡើយ សុខចិត្តឥនាងទាញគេធ្វើមិនដឹងនិងបានថាញ៉ោះកណ្តាលផ្សារពិតៗ
« daddy..ជូនអូន....»
« ទេ!no money »
___
« ហឹស...ផាកឆេយ៉ុង»
« ជួបគ្នាម្តងទៀតហើយ!!» អ្នកស្រីលី គាត់ញញឹមចុងមាត់នាពេលដែលបានឃើញនាងតូច ជួបគ្នានៅឡានក្រុងម្តងហើយលើកនេះត្រូវតែជួបម្តងទៀតឲបាន! គាត់ខិតខំណាស់ឲគេតាមថតសកម្មភាពនាងតូចរហូតឲតែនាងចេញមកខាងក្រៅ!
« កូនហ៊ូ!» អ្នកស្រីលីបានស្រែកហៅកូនប្រុសរបស់ខ្លួនដែលមានឈ្មោះថា លី ជុងហ៊ូ គេជាដៃគូរសត្រូវរបស់ជីមីននោះអី ! ជុងហ៊ូងាកភ្នែកពីហាងនាឡិការដើម្បីទៅមើលមុខអ្នកម្តាយដែលហៅខ្លួនមុននេះ
« បាទម៉ាក់??ម៉ាក់មានបញ្ហាអីឬ?»ជុងហ៊ូក៏ចេញពីហាងដើម្បីដើរតាមម្តាយខ្លួន
«នេះ! ឯងឃើញទេគេគឺផាកជីមីន ជាអ្នកដែលតែងតែយកឈ្នះឯងកន្លងមកណា!»អ្នកស្រីលីនិយាយឡើងដោយកំហឹងតែម្តងឲតែហៅឈ្មោះគេ វាពិតជាគួរស្អប់ណាស់តែងតែដណ្តើមគ្រប់យ៉ាងពីកូនប្រុសគាត់អីឡូវវាគួរតែដល់ពេល ដែលយើងនិងធ្វើឯងឈឺចាប់ម្តងហើយ!
«បាទខ្ញុំស្គាល់វាតើស ហើយច្បាស់ទៀតផង! ស្រីម្នាក់នោះជានរណា?» ជុងហ៊ូក៏មានចម្ងល់នៅក្នុងចិត្តភ្លាមនាពេលឃលញក្មេងស្រីតូចស្តើងកំពុងតែប្រលែងលេងជាមួយគេ វាធ្វើឲនាយអត់ឆ្ងល់មិនបាន ជាធម្មតាជីមីនដែលខ្វាយខ្វល់រឿងនេះឡើយហើយក៏មិនដែលប្រលូកប្រលាក់ជាមួយស្រីណាឡើយ ឬមួយមនុស្សសំខាន់!!!
«ប្រពន្ធរបស់គេ!!»
៊
