« ម៉ាក់គិតយ៉ាងមិចចំពោះនាង?» ជុងហ៊ូនិយាយឡើងដោយសម្លឹងមើលមុខរបស់នាង ដែលស្រស់ស្អាតផូផង់
« កូនគិតយ៉ាងមិច...ស្រេចទៅលើកូន នាងស្ថិតក្នុងដៃយើងទៅហើយខ្វល់ខ្វាយអីច្រើនទៀត!» អ្នកស្រីលីនិយាយឡើងដោយសម្លឹងមើលមុខរបស់នាងតូចនិងងាកមកមើលមុខកូនប្រុសរបស់
« ហឹស...ខ្ញុំដឹងហើយថាធ្វើដូចម្តេច! តែសំខាន់ពេលនេះអាមីនវាប្រហែលជាស្លន់ស្លោរស្លាប់ហើយ ហាស...ហាស...ហាស..ប្រពន្ធក៏បាត់! ពេជ្រក៏បាត់ ....ហាស..ហាស..ជីវិតឯងកំពុងធ្លាក់ក្នុងនរកហើយ...» ជុងហ៊ូនិយាយឡើងដោយសើចគ្មានក្រែងនរណាឡើយចិត្តសប្បាយក៏កើតឡើងភ្លាមៗតែម្តង
« ហឹស....អាលឹក...ឆាប់យកនាងទៅ ឃ្លាំងរបស់យើងទៅ ចងច្រវ៉ាក់នាងឲជាប់! បន្តិចទៀតយើងទៅហើយ» ជុងហ៊ូនិយាយឡើងដោយទឹកមុខពោពេញទៅដោយល្បិចវាពិតជាងាយស្រួលណាស់ បើនាងស្លាប់នោះចូលទន្លេតែម្តង!
« បាទចៅហ្វាយ...»លឹកនិយាយឡលងប្រញាប់ប្រញាល់ដើរទៅបីនាងតូចយកទៅឃ្លាំងតាមបញ្ជារ
« ហឹម...»
« កូនហ...កូនហ៊ូ..នេះកូនលេងរបៀបនេះឬ? វាមិនល្អទេដឹង!» អ្នកស្រីលី និយាយឡើងដោយមានអារម្មណ៍រៀងភ័យខ្លាចៗតិចៗដែល ព្រោះថាដេងហើយថាជីមីនគេយ៉ាងមិចឲតែប៉ះពាល់របស់គេ!
« បើមិនធ្វើបែបនិងម៉ាក់ចង់ធ្វើដូចម្តេច...វិធីនេះល្អបំផុត...ដែលខ្ញុំគិត...គេនិងឈឺចាប់បំផុតនីពេលឃើញមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់វារងទុកវេទនា...»
« ....» អ្នកស្រីលីនៅស្ងៀមដោយចិត្តមិនស្តាប់សោះតែម្តង
« ម៉ាក់ទៅសម្រាកចោះ ខ្ញុំទៅក្រៅទៅមើលនាងនោះ...» ជុងហ៊ូនិយាយហើយក៏ងើបឈរចាកចេញទៅមើលឆេយ៉ុងដែលកំពុងតែធ្វើដំណើរទៅកាន់ឃ្លាំងគេដែលនៅជិតទន្លេ
« ចាស...សុខសប្បាយតាមផ្លូវណាកូន» គាត់និយាយហើយក៏សម្លឹងមើលកូនប្រុសគាត់ចាកចេញទៅ~~~
~~~~~~~~~
ងឺត//សំឡេងឡានក៏បានឈប់នៅចំពីមុខឃ្លាំងចាស់របស់ខ្លួនដែលវាគឺមានសាភាពស្ងាប់ស្ងាត់ខ្លាំងណាស់ ឃើញហើយគឺព្រឺតែម្តង សំឡេងស្នូលស្បែកជើងរបស់ជុងហ៊ូក៏បន្លឺឡើងមកតែម្តង ដើរទៅកាន់ឆេយ៉ុងដែលកំពុងតែសន្លប់បាត់ស្មារតីនោះ
« នាងមិនទាន់ភ្ញាក់ទៀតទេឬ??» ជិងហ៊ូដើរមកដល់ក៏ឃើញថានាងជាប់ច្រវ៉ាក់ដេកដួលលើដីតែម្តង ឃើញហើយអត់អាណិតពុំបាន
« នៅទេចៅហ្វាយ...»
« យកទឹកទៅជះលើនាងទៅ...» ជុងហ៊ូនិយាយឡើងដោយអោទៅជិតនាងយកដៃចាប់ចង្ការរបស់នាងហើយប្រាប់ទៅកាន់កូនចៅរបស់ខ្លួន។ គេប្រញាប់ធ្វើតាមបញ្ជារបស់ចៅហ្វាយ
« ហឹស...តើនាងត្រូវទេដែលជាជីវិតរបស់អាមីន?? ខ្ញុំនិងនាងសងជំនួសវា...» នាយនិយាយឡើងដែលពោរពេញទៅដោយអំណាចគួរខ្លាចរអាតែម្តង
« ចៅហ្វាយ...នេះទឹកបានមកដល់ហើយទាន» លឹកនិយាយឡើងដោយយកទឹកមុខធុងមកកបែរចៅហ្វាយរបស់គេ.
« ល្អ...ឈូរ~~~~» នាយនិយាយហើយក៏ចាប់យកឬឹកមួយធុងនោះជះទៅលើនាងតូចដោយកម្រោលតែម្តង ខ្លាំងស្ទើរតែអាចសម្លាប់មនុស្សបានទៅហើយ!
« ឃ...ឃឹ...ឃឹស..ហឹម..ពិបាកដកដង្ហើមណាស់...អឹម..ឃូស..» នាងតូចឆ្លាក់ទឹកភ្ញាក់តែម្តងក៏ប្រឹងព្យាយាមងើបដោយមិនបានមើលជុំវិញខ្លួនថាមានបរិយាកាសយ៉ាងដូចម្តេចឡើយ។ នាងតូចបម្រុងនិងយកដៃថានុងជូតមុខរបស់ខ្លួនតែ
« ច្រវ៉ាក់!!!» នាងតូចភ្ញាក់ផ្អើលតែម្តងនាពេលដែកដៃរបសើខ្លួនមានជាប់ច្រវ៉ាក់បែបនេះ ទលបប្រញាប់ងើយមុខមើលមនុស្សដែលនៅចុះពោះមុខខ្លួនដែលកំពុងតែអោនមករកនាង
« ..ល..លោក...ល..លោកចង់ធ្វើអីខ្ញុំ..ថយទៅ..កុំមកជិតខ្ញុំ...ក..កុំ..កុំមកជិតខ្ញុំអី..ថយទៅ» នាងតូចនិយាយឡើងទាំងញ័រមាត់តតាត់នាពេលដែលបុរសមិនស្គាល់អត្តសញ្ញាណច្បាស់លាស់ចូលមកក្បែរខ្លួន...នាងកាន់តែរិលខ្លួនថយក្រោយគេកាន់តែមកជិតនាងមិនឈប់វាកាន់តែធ្វើនាងមានអារម្មណ៍មិនល្អកើតឡើយ!
« ខ្លាចយើងហេរ...? កុំខ្លាចអី..យើងមិនធ្វើអីនាងទេហាស...ហាស..ហាស» ជុងហ៊ូនិយាយឡើងយ៉ាងគួរឲខ្លាចតែម្តងទោះគេនិយាយមិនឲនាងខ្លាចក្តីតែវារឹតតែបន្ថែមឲនាងខ្លាចថែមតែម្តង
«...ថយ..ថយឲឆ្ងាយអាចង្រៃយ៍..បងមីន...បងមីន...នៅឯងណា...ជួយអូន....អាយយ» នាងតូចខំព្យាយាមស្រែកហៅឈ្មោះរបស់រាងក្រាសតែក៏ត្រូវជ្ងហូ៊ចាប់ច្របាច់មាត់របស់នាងមួយទំហឹងតែម្តង
« កុំហៅឈ្មោះវាឲខ្ញុំបានលឺឲសោះ...នាងកំពុងតែនៅជាមួយខ្ញុំ..នាងត្រូវតែស្តាប់បញ្ជាខ្ញុំ បើនាងមិនរឹងទទឹងនិងខ្ញុំ ប្រហែលជាពិចារណានាងយកធ្វើប្រពន្ធតែបើនាងរឹងទទឹង. នាងនិងស្លាប់....លឺទេ!»
ជុងហ៊ូស្រែកគំហកទៅកាន់នាងយ៉ាងខ្លាំងធ្វើឥនាងពិតជាភ័យនិងតក់ស្លុតខ្លាំងណាស់ ទឹកមុខក៏ពិសពុលថែមទៀតនរណាដែលថាមិនខ្លាច នាងខិតខំសម្រួលអារម្មណ៍
« ហឹស..ខ្ញុំសុខចិត្តស្លាប់ក៏មិនធ្វើប្រពន្ធអាមនុស្សថោកទាបដូចជាឯងដែល...ផាច់!!!» នាងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវមួយកំផ្លៀងរបស់ជុងហ៊ូមួយទំហឹងតែម្តងរហូតដល់ងាកមុខទៅម្ខាងទៀត
« នាងកុំចង់ខ្លាំងជាមួយខ្ញុំឲសោះ....នាងជាស្អី?មិចក៏ហ៊ានជេរខ្ញុំ..នាងក្លាយហានណាស់ បើខ្ញុំសម្លាប់នាងកុំសួរថាហេតុអី...ផាក ឆេយ៉ុង!!» ជុងហ៊ូនិយាយឡើងទាំងញ័រមាត់តតាត់ខឹងនិងនាងដែលហ៊ានជេរគេបែបនេះតាំងពីដើរឡើយគ្មាននរណាហ៊ានឡើយសូម្បីតែម៉ាក់របស់គេ ក៏មិនដែលលឺចេញពីមាត់គាត់ដែល!!
« អាចង្រៃ...អាថោកទាប. អាឈាមថោក...អាអត់កំណើត..អាបិសាច..អាមនុស្សព្រៃផ្សៃយើងស្អប់ឯង....ផាច់ៗ!!» សំឡេងម្រាមដៃទះលើផកទៃមុខរបស់នាងតូចបានបន្លឺឡើងផ្ទួនៗគ្នាតែម្តង !.
« នាងហ៊ានណាស់ជេរខ្ញុំ....ខ្ញុំនិងយកនាងធ្វើប្រពន្ធនាងមើល!!» ជុងហ៊ូនិយាយហើយក៏ចាប់ហែកអាវនាងតែ!!ធ្វើនាងតូចចាប់ផ្តើមភ័យបុកពោះជាខ្លាំង ទេមិចនិងអាចទៅជាបែបនេះទៅ គេមិនមែនជាប្តីខ្ញុំទេ
« អ..អត់ទេ....ហឹក..ថយទៅ...ឆាប់ថយទៅ...សយំអង្វរខ្ញុំខ្លាចហើយ...ហឹក..ហឹក...សុំទោស..សុំអង្វរកុំធ្វើបែបនេះអី...អាយយ!»នាងតូចស្រែកយ៉ាងខ្លាំងនាពេលដែលគេតុញនាងមួយទំហឹងបុកនិងជញ្ជាំង និងអោនទៅចន្លោះ-កររបស់នាង
« នាងខ្លាំងហេរ....មកធ្វើជាប្រពន្ធខ្ញុំទៅ...ហឹម...ក្រអូបណាស់...ហឹម...»នាពេលដែលជុងហ៊ូបានស្រងើក្លិនពីករនាងហើយគេពិតជាឈ្លក់វង្វងណាស់នាងក្រអូបលើពីការគិតខ្លាំងណាស់មិនឈ្លក់វង្វេងមិនាប នសោះបើក្លិនក្រអូបម្លឹងៗ
« ទេ...ជីមីន...អូនសុំទោស~~~សុំទោស..»
នាងតូចហៅឈ្មោះជីមីននិយាយឡើយដោយការឈឺចាប់និងសោកស្តាយជាទីបំផុត នាងពិតជាខុសលើគេខ្លាំងណាស់ ដែលមិនអាចការពាររូបរាងកាយរបស់ខ្លួនឲទីប្តីជាប្តីជាទីសហរឡាញ់បានបែបនេះ ពេលអ្នកដែលកំពុងតែញាំញីកររបស់នាងមិនមែនជាជីមីនដូចពីមុនទេគឺជាបុរសផ្សេងទៅវិញ!!!សុំទោស!
« ហឹក....ហឹក...ហឹក..»ទឹកភ្នែកកូនស្រីក៏ហូរចុះមកបន្តបន្ទាប់មិនឈប់សោះ ឯងដៃជើងកម្រើលេងរះចទៅហលយជើងក៏ជាប់ច្រវ៉ាក់ដៃក៏ជាប់ច្រវ៉ាក់!
