Stolen Heart

11

သူမျက်လုံးတွေကို အားယူဖွင့်လိုက်တော့ ပစ္စုပ္ပုန်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်။ သူဟာ နာကျင်ခဲ့ရတဲ့ အတိတ်ကို အိမ်မက် မက်နေခဲ့ခြင်းပဲ။

အိပ်ချိန်မို့ ညအိပ်မီးရောင်သာ ရှိသော ဆေးရုံခန်းထဲ လူနာစောင့်ကုတင်ပေါ်ကို သူလှမ်းကြည့်လိုက်‌တော့ နာကျင်ခဲ့ရတဲ့ အတိတ်ရဲ့ တရားခံ Lin ZiHong က အိပ်ပျော်နေတယ်။

သူ ထမင်းမစား ဆေးမသောက် ဆန္ဒပြခဲ့တာကြောင့် ဆေးရုံမဆင်းခင်တစ်ပတ်အတွင်း အမျိုးသား သူနာပြုထားခွင့်ရခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ Lin ZiHong က ညစောင့်တော့ လက်မခံ။ ညဘက်ကိုတော့ သူ စောင့်အိပ်တတ်တယ်။ ညဘက်ကတော့ အိပ်ရင်းနဲ့ပဲ အချိန်ကုန်သွားမှာ ဖြစ်တာကြောင့် သူ ထွေထွေထူးထူး မတွေးပဲ လက်ခံခဲ့တယ်။

တကယ်လည်း အဆင်ပြေပြေနဲ့ Lin ZiHong ကို ရှောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ တစ်ပတ်လုံး Lin ZiHong ရောက်လာတာနဲ့ စ,အိပ်တယ်။ မိုးလင်း သူနာပြုရောက်လာမှ အိပ်ရာက ထတယ်။ ဒီလိုနေလာလိုက်တာ မနက်ဖြန်ဆို တစ်ပတ်ပြည့်လို့ ဆေးရုံဆင်းရတော့မယ်။ ဆေးရုံဆင်းရင်လည်း သူ့ Condo သူပြန်နေမှာ ဖြစ်လို့ ဒီကောင်နဲ့ တွေ့စရာမလိုဘူး။

ဒါပေမဲ့ အခုပြသာနာက အိပ်မက်ကြောင့် တရေးနိုးရာကနေ အပေါ့သွားချင်လာတာ။‌ ပုံမှန်ဆို ချိုင့်ထောက်တစ်ဖက်နဲ့ သွားတဲ့ သူ့ကို သူနာပြုက တစ်ဖက် တွဲပြီး သန့်စင်ခန်းအဝနားထိ လိုက်ပို့နေကျ။

အခုတော့ သူနာပြု မရှိဘူး။ Lin ZiHong ပဲ ရှိတယ်။ Lin ZiHong ကိုတော့ သူမခေါ်ချင်တော့ ချိုင့်ထောက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားရင် ရောက်နိုင်မလား။ သူ အရေးပေါ်နေပြီမို့၊ ခြေရင်းနားက ချိုင့်ထောက်ကို  အသားဆွဲယူပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းတယ်။

"Yang YuTeng..."

တစ်လှမ်းပဲ ကြိုးစားပမ်းစား လှမ်းရသေးတယ်။ Lin ZiHong ရဲ့ ခေါ်သံကြောင့် သူ စိတ်လေသွားတယ်။ ပေစောင်းစောင်း လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့နားကို လျှောက်လာတဲ့ Lin ZiHong က။

"သန့်စင်ခန်းသွားမလို့လား"

သူ ဝန်မခံပေမဲ့ ငြင်းလည်း မငြင်းမိ။ အနားရောက်လာတဲ့ Lin ZiHong က သူ့လက်တစ်ဖက်ကို တွဲပြီး ခါးကိုပါ ဖက်လာတယ်။