24

141 16 18
                                    

မနက်စောစောမှာ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ထွက်ပြီးခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်တဲ့ Yang YuTeng ကို သူ အိပ်နေရာကနေ မော့ကြည့်နေလိုက်တယ်။

ရှေ့တည့်တည့်ကိုပဲ ကြည့်နေတဲ့ ‌ချစ်သူလေးက။

"Lin ZiHong..."

"အွင်း..."

"ငါ မနက်ဖြန် ဂျပန် သွားရမယ်..."

"ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

"ရိုက်ကူးရေး ရှိလို့... သုံးလလောက် ကြာမယ်"

"ဟမ်..!"

သုံးလဆိုတဲ့စကားကြောင့် သူ ထထိုင်မိတယ်။ လက်ထပ်ထားတာ ကြာလှပြီး အခုမှ ယောက်ျားနား ကပ်ခွင့် ရတာ။ သုံးလတောင် ခွဲရဦးမယ်ဆိုတော့။

"သုံးလတောင်လား"

"အွင်း... အချိန်ယူ ရိုက်ရမဲ့ အခန်းတွေ များလို့..."

သူ သက်ပြင်းသာ ချလိုက်မိတယ်။ အလုပ်ဆိုတော့လည်း ဘာပြောနိုင်မှာလဲ။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် ခရီးသွားမဲ့အကြောင်း သူ့ကို တကူးတကပြောပြနေတာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရသေးတယ်။ အရင်ကလို Yang YuTeng ဆို မပြောပဲ ပျောက်သွားဦးမှာ။ အခုတော့ သူ့ကို အရေးတယူ ပြောပြရှာတယ်မလား။

ထိုအချိန် ကုတင်ပေါ်က ဆင်းဖို့ လုပ်နေတဲ့ Yang YuTeng ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး။

"အဲ့နေ့ ငါ လေဆိပ် လိုက်ပို့မယ်နော်..."

တစောင်းလေး လှည့်ကြည့်တဲ့ Yang YuTeng က။

"အွင်း... မင်းသဘောလေ"

အရင်လိုသာဆို သူ ခွင့်မတောင်းပဲ အတင်းလိုက်ပို့မိမှာ။ ဒါပေမဲ့ ဒီရက်ပိုင်း Yang YuTeng သူ့အပေါ် သဘောကောင်းလာတာကြောင့် သူ့ဘက်ကလည်း အတင်းအကျပ်တွေ မဆန်ချင်တော့ဘူး။

#_#_#_#

ဂျပန်ကို ဆိုက်ရောက်ပြီး လေဆိပ်ကနေ အိမ်ကို သွားတဲ့လမ်းခရီးကို သူ ဖုန်းသုံးရင် လိုက်ပါလာတယ်။ Lin ZiHong နဲ့ လေဆိပ်ကနေ ခွဲလာတာ နာရီပိုင်းလောက်သာ ရှိသေးပေမဲ့ ရင်ထဲ ဟာတာတာကြီး ခံစားနေရတယ်။

လေဆိပ်မှာလည်း ထွက်ခွာချိန် မတိုင်ခင်အထိ Lin ZiHong က သူ့ကို ထွေထွေထူးထူး မပြောပဲ ပေါက်ထွက်မတတ် စိုက်ကြည့်နေခဲ့တာ။ သူတောင် ဘယ်လိုနေမှန်း မသိ ဖြစ်ရတယ်။ Evan ကလည်း သူ့ချစ်သူ Richard နဲ့ အလွမ်းသယ်နေတာကြောင့် သူ့ကို လှည့်မကြည့်လို့ တော်သေးတယ်။

Stolen HeartWhere stories live. Discover now