2

141 22 5
                                    

အိမ်ကြီးက ကြီးလှသော်လည်း မနက်စာ လုပ်ခိုင်းဖို့ အလုပ်သမားနဲ့တူတာ တစ်‌ယောက်တလေတောင် ရှာမတွေ့။

အိမ်ထဲ ဟိုကြည့် ဒီကြည့် လျှောက်ကြည့်ရင်း ဟိုကောင်နဲ့ တွေ့မှာလည်း စိုးရသေးတယ်။ လက်ထပ်ပြီး နေမယ့် ဒီအိမ်ကို Lin ZiHong ဘက်ကပဲ စီစဉ်ခဲ့တာမို့ ဒီအိမ်နဲ့ ပတ်သက်လို့ သူဘာမှ မသိ။ နှစ်ယောက်တည်းနေဖို့ အိမ်ကြီးက ကြီးလွန်းတဲ့အပြင် အခုတော့ သူတစ်ယောက်တည်း ရှိနေသလို တိတ်ဆိတ်ခြောက်ကပ်နေသေးတယ်။

စိတ်ထဲက အချဉ်ပေါက်ပေါက်နဲ့တော့ တွေးမိသေးတယ်။ ဒီကောင်က အလုပ်သမားတောင် မခေါ်ထားဘူးလား။

သူ ဟိုရှာဒီရှာနဲ့ အိမ်အောက်ထပ်က မီးဖိုခန်းကို ရောက်တော့ တစ်ယောက်တည်း အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ Lin ZiHong ရဲ့ ကျောပြင်ကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ဆွယ်တာခဲရောင်နဲ့ ဆံပင်ကို မပြင်မဆင် ခပ်ဝဲဝဲ ချထားတဲ့ Lin ZiHong ရဲ့ ကျောက ကောနဲ့ တူလွန်းတာကြောင့် သတိလက်လွတ် ခပ်ဆွေးဆွေး ငေးမိသေး။

ထိုအချိန် သူ့ဘက် လှည့်လာတဲ့ Lin ZiHong က သူ့ကို တစ်ချက် ပြုံးပြတော့မှ ပြန်အသိဝင်လာပြီး ညိုးငယ်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေကို အရောင်ပြန်တင်ပစ်ရတယ်။

မုန်းစရာ ကောင်းလိုက်တဲ့အပြုံး။

"နိုးပြီလား... မနက်စာ စားမယ်မလား"

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အသင့်ဖျော်ထားတဲ့ ကော်ဖီခါးခါး အရောင်ပေါက်တဲ့ ကော်ဖီတစ်ခွက်ကို ငဲ့ပေးပြီး ထမင်းစား စားပွဲပေါ်ကို ချပေးတယ်။ ပြီးဝောာ့ တစ်ဆက်တည်း ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော်နဲ့ ဝက်ပေါင်ခြောက်ကင်ကိုပါ ပန်းကန်တစ်ခုထဲ ထည့်ကာ ထပ်ချပေးတယ်။

သူကတော့ Lin ZiHong လုပ်သမျှကို ပေစောင်းစောင်း လိုက်ကြည့်နေတုန်း။ Lin ZiHong သူ့ကို မနက်စာ ကိုယ်တိုင် လုပ်ပေးသတဲ့လား။ ဒီကောင် ဘာတွေ ကြံနေတာလဲ။

သူ မနက်စာ ပြင်ပေးထားတဲ့ စားပွဲနားကို သွားလိုက်ပြီး ကော်ဖီခွက်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။  သူ့ကို ပြုံးကြည့်နေတဲ့ Lin ZiHong ကို စိုက်ကြည့်ရင်းပဲ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော်နဲ့ ဝက်ပေါင်ခြောက်ရှိနေတဲ့ ပန်းကန်‌ထဲကို ကော်ဖီတွေ လောင်းချလိုက်တယ်။

Stolen HeartWhere stories live. Discover now