23

144 16 21
                                    

မနက်မိုးလင်းလို့ နွေးထွေးတဲ့အနွေးဓာတ်ကြောင့် မျက်လုံးတွေ ဖွင့်ကြည့်တော့ သူက Lin ZiHong ရင်ဘတ်ကြီးကို မျက်နှာမူထားတယ်။

သူ့လက်တွေကလည်း Lin ZiHong ကို ဖက်ထားမိတာကြောင့် အလန့်တကြား အမြန်ထထိုင်လိုက်ဝောာ့ နိုးလာတဲ့ Lin ZiHong က အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ... ဟမ်..."

သူ ဘာပြောရမှန်း မသိတာကြောင့် မွေ့ယာပေါ်က ဆင်းဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့။

"နေပါဦး..."

ခါးကို သိုင်းဖက်လာတဲ့ Lin ZiHong ရဲ့ လက်တွေက သူ့ကို မွေ့ယာပေါ် ပြန်ဆွဲချသွားတယ်။ မွေ့ယာပေါ် ပက်လက် လဲကျသွားတဲ့သူ့အပေါ် ဘေးတစောင်း အုပ်မိုးလာတဲ့ Lin ZiHong က ခပ်ပြုံးပြုံး ငေးကြည့်နေတော့ သူ မျက်လုံးပြူးပြကာ မေးလိုက်တယ်။

"ဘာလဲ"

"မင်း ပြောင်းလဲနေတာ မင်း သိလား..."

"မပြောင်းလဲပါ... ဒီတိုင်းပဲ..."

"ဒီတိုင်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး... ငါ့ကို လာအိပ်ခွင့်ပေးတာရော... ဟိုနေ့ညကရော..."

"ဘာထူးဆန်းလို့... ငါတို့က တရားဝင်လက်ထပ်ထားတဲ့ ဆက်ဆံရေးပဲ"

အဲ့ဒီညက ကိစ္စကို Lin ZiHong နှုတ်က ထွက်မှာစိုးတာကြောင့် သူ ဖြတ်ပြောလိုက်တယ်။ ထိုအခါ ထုံးစံအတိုင်း တစ်ခြမ်းတည်း ပြုံးလာတဲ့ Lin ZiHong က။

"မထူးဆန်းဘူးလား..."

"အွင်း..."

သူ မျက်လုံးအကြည့်လွှဲပြီး ဖြေလိုက်တယ်။

"ဒါဆို ထပ်လုပ်ရအောင်..."

ထိုစကားနဲ့အတူ Lin ZiHong ဟာ သိသိသာသာ နီးကပ်လာတော့။

"Lin ZiHong...! မင်း စောစောစီးစီး... ငါ... ငါ သွားစရာရှိတယ်... အလုပ်..."

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ Lin ZiHong ကို တွန်းဖယ်ပြီး သူ့ မွေ့ယာပေါ်က ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းဆီ ဦးတည်ခြေလှမ်းလိုက်တယ်။

ထိုအခါ မွေ့ယာပေါ် ကျန်ခဲ့တဲ့ Lin ZiHong က။

"ညမှပေါ့... ညကျရင်တော့ အချိန်တွေ များပါတယ်... ဟုတ်တယ်မလား"

Lin ZiHong စကားကြောင့် သူခြေလှမ်းတွေ ခေတ္တ တွန့်သွားပေမဲ့ လှည့်ကြည့်ကာ အဖက်လုပ်မနေတော့ပဲ ရေချိုးခန်းထဲသာ ဝင်လာခဲ့တော့တယ်။

Stolen HeartWhere stories live. Discover now