Stolen Heart

25

ဆေးရုံ လျှောက်လှမ်းတလျှောက် Evan ဦးဆောင်ရာနောက် လိုက်နေရင်း ကြားလိုက်ရတဲ့ ဖုန်း noti သံကြောင့် ဖုန်းကို ထုတ်ကြည့်လိုက်တော့ သူခြေလှမ်းတွေ ခေတ္တရပ်တံ့သွားတယ်။

ဖုန်းမျက်နှာပြင်မှာ ပေါ်နေတာက ပုံမှန်ရောက်လာနေကျ Lin ZiHong ရဲ့ Message လေး တစ်စောင်။

လက်ရှိအချိန်ဟာ ညရှစ်နာရီခွဲကျော် ဆိုပေမဲ့ သူ ဂျပန်မှာသာဆိုရင် ကိုးနာရီကျော်ဖြစ်နေပြီ။ ဆေးရုံးတက်နေတဲ့ Lin ZiHong ‌ဆေးရုံကနေ Message တွေ ပို့နေခဲ့တာပေါ့။ သူ ဝဲလာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို ခါထုတ်လိုက်ပြီး Evan နောက်ကို အမြန်ပြေးလိုက်သွားတယ်။

သူ Lin ZiHong ကို အမြန်ဆုံး တွေ့ချင်နေပြီ။

#_#_#_#

Lin ZiHong နာမည်တပ်ထားတဲ့ VIP Room ကို ဖွင့်ပြီး သူဝင်လိုက်တာနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ မျက်လုံး စုံမှိတ်ကာ လှဲလျောင်းနေတဲ့ Lin ZiHong က ဖုန်းကို ရင်ဘတ်ပေါ် တင်ကာ ကိုင်ထားတယ်။ သူ့ဆီက ပြန်စာကို စောင့်နေတာလား။

သူ ဖုန်းအမြန်ထုတ်ပြီး စာပြန်ပို့လိုက်တော့ Noti ဝင်လာတဲ့ ဖုန်းကြောင့် Lin ZiHong မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတယ်။ ‌‌ဟုတ်တယ်။ ပြန်စာ စောင့်နေခဲ့တာ သေချာတယ်။

မျက်လုံးပွင့်လာပြီး ဖုန်းကို ကြည့်ဖို့ လုပ်ရင်း သူ့ကို မြင်လိုက်တဲ့ Lin ZiHong က ထထိုင်ဖို့ ကြိုးစားလာတဲ့အခါ သူအနားကို အပြေးသွားလိုက်တယ်။

သူလည်း လက်ကမ်းလိုက်သလို သူ့လက်ကို ဖမ်းကိုင်လာတဲ့ Lin ZiHong က။

"မင်း... ပြန်ရောက်လာပြီလား"

သူ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း မျက်ရည်တွေက ဝေ့တက်လာပြန်တယ်။ လျှံကျလုလုဆဲ မျက်ရည်တွေကို လက်ညိုးလေးနဲ့ တို့သုတ်ပေးတဲ့ Lin ZiHong က။

"ငါနဲ့ ပြန်တွေ့ရမှာ အဲ့လောက် မုန်းလား"

ဖြူဖတ်ဖြူလျော်နဲ့ အနည်းငယ်ပိန်သွားတဲ့ Lin ZiHong ကို မြင်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတဲ့ ကြားထဲက ကန့်လန်တိုက်တဲ့စကားကြောင့် ပြုံးလိုက်မိတယ်။

"မင်းကရော... ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ... ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂရုမစိုက်ဘူးလား... Lin ZiHong မပီသလိုက်တာ"