14

110 16 15
                                    

မနက်စောစော လှေကားက ဆင်းလာပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ မနက်စာ ပြင်ဆင်နေသူက Lin ZiHong မဟုတ်တာကြောင့် သူ အနည်းငယ်တော့ အံဩသွားတယ်။

ခြေထောက်ကျောက်ပတ်တီး ဖြည်ပြီး တစ်လလောက်ကြာတော့ သူတို့ အိမ်ကြီးမှာ ပြန်လာနေဖြစ်တယ်။ သူ့အိမ်မှာကတည်းက Lin ZiHong ပြင်ဆင်ပေးတဲ့ အစားအသောက်ကို မငြင်းပဲ စားတာ အကျင့်ဖြစ်လာတာမို့ အိမ်ကြီး ပြန်ရောက်ပြီး ပြင်ပေးတဲ့ မနက်စာတိုင်းကိုလည်း သူ မငြင်းတော့။ ပုံမှန် သူ အိပ်ရာနိုးလို့ ဆင်းလာတိုင်း မနက်စာ ပြင်နေတဲ့ Lin ZiHong ကို ‌တွေ့ရတတ်ပေမဲ့ ဒီနေ့ဝောာ့ ဝန်ထမ်းအမျိုးသမီးတစ်ယောက်သာ တွေ့ရတယ်။

ဝန်ထမ်းအမျိုးသမီးက သူ့ကို မြင်တာနဲ့ တလေးတစား နှုတ်ဆက်ပြီး မနက်စာ သေချာပြင်ဆင်ပေးတယ်။ ပြင်ဆင်ပေးတဲ့ မနက်စာကို စားရင်း လှေကားဘက်ကို ဝေ့ကြည့် ဝေ့ကြည့်။

Lin ZiHong အခန်းထဲက မထွက်လာသေးတာလား။ အစောကြီး ထွက်သွားတာလား။ ဝန်ထမ်းအမျိုးသမီးကို မေးကြည့်ရင် ကောင်းမလား။ ထားလိုက်ပါ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် သူနဲ့ မဆိုင်တာမို့ စိတ်ထဲက ထုတ်ကာ ရိုက်ကွင်းကိစ္စသာ ခေါင်းထဲ ထည့်ထားလိုက်တယ်။

#_#_#_#

ရိုက်ကွင်း နားချိန် ထမင်း‌ဘူးကိုင်ကာ စားနေရင်း ကော်ဖီနှစ်ဘူး ကိုင်ကာ အနားရောက်လာတဲ့ Evan ကို တစ်ချက် မော့ကြည့်မိတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကို ဝင်ထိုင်ကာ ကော်ဖီတစ်ဘူးကို မျက်စိရှေ့ ချပေးလာတဲ့ Evan က သူ့ကို ပြန်ကြည့်ကာ မေးငေါ့ပြတယ်။

"ဘာလဲ... YU..."

ဟုတ်တယ်။ သူမေးစရာရှိလို့ Evan ကို ကြည့်မိတာ။

Lin ZiHong ကို အိမ်မှာ မတွေ့တာ တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီ။ Evan က Richard နဲ့ တစ်ခါတလေ အဆက်အသွယ်ရှိတတ်တော့ Lin ZiHong ဘာလို့ အိမ်ပြန်မလာတာလဲဆိုတဲ့ အကြောင်းအရင်းကို သိမလား သူ မေးချင်နေတာ။ ဒါပေမဲ့ သူမမေးချင်တော့ပြန်တာကြောင့် ခေါင်းပဲ ခါပြလိုက်တယ်။

သူ ထမင်း ပြန်ငုံ့စားနေတဲ့အထိ မျက်လုံးမလွှဲသေးတယ်တဲ့ Evan က သူ့စိတ်ကို ကောင်းကောင်း သိပုံပေါ်တယ်။

Stolen HeartWhere stories live. Discover now