အပန်းဖြေအိမ်ကို ရောက်နေတဲ့ သုံးလေးရက်အတွင်း သူ လာထိုင်နေကျ ဒီနေရာလေးမှာ ကောင်လေးတစ်ယောက် ကြိုရောက်နေပါလား။
သူ့ကို လှည့်ကြည့်လာပြီ ပြန်လှည့်သွားတဲ့ ကောင်လေးက ဆူပုတ်ပုတ်လေး။ လူရှိနေပြီးသားမို့ သွားထိုင်ရမလား ပြန်ဆင်းရမလား တွေဝေနေရင်း မျက်ရည်တွေ ခိုးသုတ်တဲ့ ကောင်လေးကို မြင်လိုက်ရတာကြောင့် သွားထိုင်ချင်စိတ်က ပိုများသွားတယ်။
#_#_#_#
သူ ထိုင်နေတဲ့ ခုံအစွန်းနား ခပ်တည်တည် လာထိုင်တဲ့ ကောင်လေးကို သူလုံးဝ လှည့်မကြည့်ပဲ နေလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်လေးက သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာကို လှည့်မကြည့်ပေမဲ့ သိတယ်။
"Hi..."
စိတ်မကြည်ရတဲ့အထဲ လူကို အနီးကပ် စိုက်ကြည့်ပြီး လာ Hi နေတဲ့ ကောင်လေးကို သူ ဂျပန်လို မောင်းထုတ်လိုက်တယ်။
"ထွက်သွား"
ဒါပေမဲ့ သူ ဂျပန်လိုပြောတာကို နားလည်ပုံမရတဲ့ ကောင်လေးက။
"ဟမ်... ဂျပန်လိုပြောနေတာလား... ဂျပန်လူမျိုးထင်တယ်... ဘယ်လိုလေးလဲ... ဂျစ်ကန်ကန်လေး..."
သူ့ကို နားမလည်ဘူး ဆိုပြီး ပေါ်တင် အတင်းတုပ်နေတာကို သူနားလည်တယ်။ မိခင်ရဲ့ ဘာသာစကားကို ကောင်းကောင်းမပြောတတ်ပေမဲ့ ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်း နားလည်တယ်။ ပေါ်တင် အတင်းတုပ်ပြီး ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်နေတဲ့ ကောင်လေးနား သူ မနေချင်တော့တာကြောင့် ထိုနေရာက ထထွက်လာခဲ့တယ်။
#_#_#_#
သူ ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်လာလိုက်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေက တဖြည်းဖြည်း များလာတာနဲ့အမျှ သစ်ပင်တွေပဲ တွေ့ရတော့တယ်။ အိမ်ရှိရာဘက်ကို မဟုတ်ပဲ ဆန့်ကျင်ဘက် လားရာကို သူ လျှောက်လာမိပြီ။
သူ သတိထားမိတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း မှောင်ရီဝေနေပြီ။ အိမ်ပြန်တော့မယ် ဆုံးဖြတ်လိုက်သော်လည်း ဘယ်ကြည့်ကြည့် သစ်ပင်တွေသာ ရှိနေတာကြောင့် ဘယ်ကို ဦးတည်ရမှန်း မသိတော့ဘူး။
သူလမ်းပျောက်နေပြီလား။ တဖြည်းဖြည်း စိုးရိမ်စိတ်က ကြီးလာပြီ။ စိတ်ထဲ ထင်တဲ့ဘက်ကို လျှောက်နေပေမဲ့ သစ်ပင်တွေက လွှဲလို့ ဘာမှမတွေ့။
YOU ARE READING
Stolen Heart
Fanfictionတစ်ခါတလေ လူတစ်ယောက်ကို မုန်းဖို့အတွက် နှလုံးသားပါ ပေးဆပ်ရတယ် ‼️မှတ်ချက်။ ။ ဤဇာတ်လမ်းသည် တကယ့်လောကမှ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ ထိခိုက်နစ်နာလိုစိတ် မရှိပါ။ စိတ်ကူးယဉ် Fan Fiction တစ်ပုဒ်သာ ဖြစ်သည်။‼️
