ဘယ်လိုမှ နှင်မရအောင် ကပ်နေတဲ့ Lin ZiHong တစ်ယောက်ကို သူ မနှင်တော့ဘူး။ အလုပ်သမားတစ်ယောက်လိုပဲ သဘောထားလိုက်ပြီ။ သူ လိုသမျှ ခိုင်းလို့ရတဲ့ အလုပ်သမားတစ်ယောက်ပေါ့။
အခုလည်း ဇာတ်ညွန်းပြန်ဖတ်နေရင်း ကော်ဖီသောက်ချင်လာတာကြောင့် Lin ZiHong ကို ခိုင်းဖို့ လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။
"Lin ZiHong...!"
မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ Laptop တစ်လုံးနဲ့ ထိုင်နေတဲ့ Lin ZiHong က နားမှာ နားကြပ်ပါ တပ်ထားတာကြောင့် သူခေါ်တာကို မကြား။ ရုံးနဲ့ Video Call ပြောနေပုံ ရတယ်။ Meeting လား ဘာလား မသိ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် အခိုင်းခံချင်လို့ လာကပ်နေတဲ့ Lin ZiHong ကို သူ ခိုင်းကို ခိုင်းရမှာမို့ အနားမှာ ချထားတဲ့ Tissue တစ်ရွက်ကို လုံးပြီး ကောက်ပေါက်လိုက်တယ်။
Laptop ကို သွား မှန်တာကြောင့် လှမ်းကြည့်လာတဲ့ Lin ZiHong က နားကြပ်ချွတ်ပြီး သူ့ကို မေးငေါ့ပြတယ်။
"ကော်ဖီခါးခါး တစ်ခွက်..."
"ခဏနေဦး... ငါ အလုပ်ကိစ္စ ပြောနေလို့ ပြီးတော့မယ်"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မျက်နှာလွှဲကာ နားကြပ်ကို ပြန်တပ်သွားတာကြောင့် Tissue နောက်တစ်ရွက်လုံးပြီး ထပ်ပစ်ပေါက်တော့ ပြန်မော့လာပြန်တဲ့ Lin ZiHong က။
"ဘာလဲ..."
"ကော်ဖီတစ်ခွက် ချက်ချင်း လိုချင်တယ်"
Lin ZiHong သက်ပြင်းတစ်ချက် အရင် ချလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် Laptop Screen ကို ပြန်ကြည့်ပြီး။
"ငါ ပြီးမှ ပြန်ခေါ်လိုက်မယ်..."
Screen ကို ပြန်ကြည့်သွားတုန်းက ထပ်မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြန်ပြီလားဆိုပြီး စိတ်တိုသွားပေမဲ့ လက်စသတ်နေမှန်းသိတော့မှ မသိမသာ ကျေနပ်ရတယ်။ Laptop ကို ပိတ်ပြီး သူ့ဘက်လှည့်လာတဲ့ Lin ZiHong က။
"မင်း သပ်သပ် လုပ်နေတာမလား"
ဟုတ်တယ်။ သူ သပ်သပ်လုပ်နေတာ။ Lin ZiHong အလုပ်စ မလုပ်ခင်ကတည်းက ဘာလိုသေးလဲ မေးပေမဲ့ သူ ခေါင်းခါလိုက်တာဖြစ်ပြီး Lin ZiHong အလုပ်လုပ်နေတဲ့အချိန်မှ သပ်သပ်ကို ခိုင်းချင်တာ။ သို့ပေမဲ့ Lin ZiHong ရဲ့ အမေးကို သူမသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်။
YOU ARE READING
Stolen Heart
Fanfictionတစ်ခါတလေ လူတစ်ယောက်ကို မုန်းဖို့အတွက် နှလုံးသားပါ ပေးဆပ်ရတယ် ‼️မှတ်ချက်။ ။ ဤဇာတ်လမ်းသည် တကယ့်လောကမှ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ ထိခိုက်နစ်နာလိုစိတ် မရှိပါ။ စိတ်ကူးယဉ် Fan Fiction တစ်ပုဒ်သာ ဖြစ်သည်။‼️
