Gözlerinde Saklı CENNET'im •Minsung/Chanlix

~ Gerçekler ~

( Yazarın ağzından )

Chan yaklaşık beş dakikadır asansörün içinde gelecek çocuğu bekliyordu... Kalbi birazdan onu görecek olmasıyla deli gibi çarpıyor daha fazla sabredemiyor yerinde sayıyordu.. Asansör kapısı açıldığında sonunda gelmiş olmasının verdiği huzurla onu asansörün içine almış ve 5. Katın düğmesine basıp kapanan kapıyla sıkıca ona sarılmıştı..

- Beni beklettin...

Felix kollarını Chan'ın boynuna dolayıp tıpkı onun gibi sıkıca sarmıştı onu. Kokusunu içine çekerken konuştu;

- Koridorun boşalmasını bekledim.

Chan ondan ayrılıp dudaklarını büzerek ona baktı ve tıpkı bir çocukmuş gibi konuştu;

- Yine de beni beklettin.. Biraz daha gelmeseydin kalbim özlemine daha fazla  dayanamayacaktı.

Felix az önce tüm sınıfın önünde olgun olgun konuşup ders veren adamın şimdi karşısında ki bu çocuksu hareketlerine gülerken kalbini sımsıcak yapan adamın beline ellerini sarıp başını göğsüne koymuş ve konuşmak için dudaklarını aralamıştı;

- Ben de seni özledim..

Chan bu sıcacık sarılmaya daha fazla dayanamayıp kollarını Felix'in küçücük bedeninde dolayıp sarılırken sağ eliyle saçının arkasını okşamıştı..

- Yine de bilerek beni tüm sınıfa rezil ettiniz Bay Bang! İyi bir cezayı hak ediyorsunuz.

Felix ellerini sarıldığı adamdan çekerek kaşlarını çatıp konuşmuştu. Chan Felix'in bu sözlerine gülerken konuşmak için dudaklarını araladı;

- Yaa.. Senin vereceğin her cezaya razıyım..

Felix karşısında ki adama ufak bir gülüş gönderip ciddi bir ifadeye bürünmüş tıpkı onun o gün yaptığı gibi neredeyse beşinci kata gelmek üzere olan asansörün düğmesine basıp asansörü durdurmuştu. Chan daha ne yaptığını anlayamadan Felix ona dönüp kravatına ellerini geçirip onu kendine çekmiş ve dudaklarını onunkilerle birleştirmişti.

Chan, Felix'in bu hareketiyle afallamış sonra da tıpkı onun yaptığı gibi gözlerini kapatıp Felix'in beline elini sarıp kendine çekmiş ve dudaklarını hareket ettirmeye başlamıştı..

Öncekilere göre daha yavaş ve tutku dolu olan öpücük Chan'ın aklını başından alıyordu.. Felix'in alt dudağını dudaklarının arasına her alışında dünyanın en mükemmel hissiyle baş etmek zorunda kalıyordu..

Felix'in üst dudağında ki hareketi hızlanınca o da ona ayak uydurup alt dudağında ki hareketini hızlandırmıştı.. Sanki tüm sinir sistemi bahara ulaşmış gibi hissediyor, Felix'in dudaklarını her hissedişinde kalbi çiçek açıyordu.. Onun kokusunu her içine çekişinde ciğerleri bu enfes kokuyu geri vermek istemiyor gibi saklıyordu.. Kokusu sadece ciğerlerine değil asla unutmayacağı için tüm zihnine de kazınıyordu..

Felix sonunda nefes nefese kalıp dudaklarını onunkilerden çektiğin de Chan alnını Felix'in alnına yaslayıp onu kendiyle asansör duvarının arasına almıştı.. Gözlerini kapatıp sağ elini Felix'in yanağına götürmüş ve nefes nefese kalan sesiyle konuşmak için dudaklarını aralamıştı;

- Beni cezalandıracağını düşünüyordum..

Felix gözlerini açmadan tıpkı onun gibi yapıp elini onun yanağına koyup tekrar dudaklarına ufak bir buse kondurup konuştu;

- Öyle bir baktın ki sana kıyamadım...

Chan Felix'in bu hareketiyle gözlerini açmış ve sahip olduğu en değerli şeye bakıp sımsıcak kalbinin gülüşüne yansımasına izin vermişti..