#រឿងទឹកភ្នែកសងគំនុំ
#ភាគទី28
ជុងគុក បានបើកទ្វារចូលទៅក្នុងបន្ទប់របស់ ជីមីន គេបានឃើញស្ថានភាពរបស់រាងស្ដើង មិនខុសពីមនុស្សស្លាប់នោះឡើយ។ នៅក្នុងចិត្តរបស់គេ ក៏មិនបានអាណិតរាងតូចដែរ មានតែសប្បាយចិត្ត នៅពេលដែលបានឃើញ ស្ថានភាពរបស់ ជីមីន វេទនាបែបនេះ។
" នេះជិតងាប់ហើយឬ? "
" លោក...! "
ជីមីន ខំបើកភ្នែកសម្លឹងមើលមករាងក្រាស ទាំងគ្មានកម្លាំងនៅក្នុងខ្លួន។ គេដឹងថា គេជិតស្លាប់ហើយមើលទៅនោះ បាយមិនបានញ៉ាំ ក្អួតឡើងខ្សោះពីខ្លួន ក្បាលឈឺផង វិលផង។
មុនពេលស្លាប់ គេពិតជាចង់លាប៉ារបស់គេ ជាលើកចុងក្រោយណាស់ តែបើចង់ចួបគាត់ គេត្រូវបម្រើ ជុងគុក ឲ្យគេពេញចិត្តសិន។ ជីមីន គិតរួចហើយ គេនឹងប្រើកម្លាំងដែលនៅសល់នេះ ជាការដោះដូរដើម្បីទៅចួបប៉ារបស់គេ ជាលើកចុងក្រោយ។
" មើលសភាពឯងពេលចុះ គួរឲ្យសង្វេកណាស់ ផាក ជីមីន! ហាស ហាស "
" ខ្ញុំចងជួបប៉ា! "
" ចង់ជួបប៉ារបស់ឯង! តើឯងមានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ទេ? "
ជីមីន ក៏ព្យាយាមងើបពីគ្រែទាំងឈឺក្បាល វិលមុខ ដើម្បីបង្ហាញថា គេនៅមានកម្លាំងខ្លះអាចបម្រើតណ្ហានាយបាន។ ក្រោយពីងើបរួចហើយ ជីមីន បានញញិមទៅកាន់ ជុងគុក ទាំងបង្ខំ។ គេព្យាយាមលាក់ភាពទន់ខ្សោយ និងភាពឈឺចាប់អស់សង្ឃឹមកុំឲ្យ ជុងគុក ដឹង។
" ល្អណាស់! ដើរទៅកន្លែងចតឡានទៅ! "
គេក៏បានដើរចេញពីកូនផ្ទះរបស់ ជីមីន ។ ជីមីន វិញគេដាក់ជើងដល់ដី រៀបនឹងដើរ តែក៏ទន់ជើងឈរមិននឹងផង។
" ទេ! ខ្ញុំត្រូវតែធ្វើឲ្យបាន!!! "
គេខំងើបម្ដងទៀតទាំងពិបាក ទឹកភ្នែកក៏ហូរចេញមក ដោយសារគេពិបាកទ្រាំពេក។ ទម្រតែងើបបានគេខំប្រឹងឡើងញ័រជើងទាំងសងខាងទៅហើយ។ ជីមីន ខំដើរទៅខាងក្រៅ តែវាមិនងាយដូចគេគិតទេ។
ត្រឹមតែប៉ុន្មានជំហានសោះ គេបែកញើសជោគថ្ងាស់ទៅហើយ។ ដើរមកដល់ទ្វារ ក៏បានឃើញ កូនចៅជំនិតរបស់ ជុងគុក។ ជីមីន មានសង្ឃឹមវិញហើយ ព្រោះមានតែគេទេ ដែលគេអាចពឹងពាក់បាននោះ។
ស៊ូជេ បានជួយគ្រា ជីមីន ទៅកន្លែងចតឡានរបស់ ជុងគុក។ ជុងគុក បានឃើញ កូនចៅខ្លួនជួយ ជីមីន បែបនេះនាយស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថាខឹង ជីមីន ជាខ្លាំង។
" គ្រាន់តែដើរចម្ងាយហ្នឹងក៏មាយាដែរឯងនេះ! "
" ចៅហ្វាយ!!! "
" កុំតវ៉ាជំនួសវា ឆាប់ចូលទៅបើកឡានភ្លាមទៅ!!! "
ស៊ូជេ ក៏ធ្វើតាមបញ្ជាចៅហ្វាយ ចំណែកជីមីន ខំប្រឹងចូលទៅក្នុងឡានទាំងញ័រដៃជើង និងហត់ជាខ្លាំង។
នៅពេលធ្វើដំណើរ ជីមីន គេងឱបខ្លួនយ៉ាងគួរឲ្យអាណិត តែជុងគុកវិញ ធ្វើដូចជាមិនខ្វល់ខ្វាយឡើង។
// បន្ទប់ លោកផាក //
ជីមីន ដើរចូលខាងក្នុងដោយមាន ស៊ូជេ ជាអ្នកជួយគ្រាគេ ដើរតាមពីក្រោយ ជុងគុក។
" ប៉ា! ហ៊ឹក ហ៊ឹក ហ៊ឹក ! "
ជីមីន យំឱបប៉ារបស់គេ យ៉ាងណែន ព្រោះមិនដឹងថា មានពេលឱបគាត់បានទៀតឬអត់ទេ។ គេនឹកគាត់ខ្លាំងណាស់ ពេលនេះបំណងគេបានសម្រេចហើយ ។
ជុងគុក បានដេញឲ្យ ស៊ូជេ ទៅចាំនៅខាងក្រៅ។ គេឈរញញិម សម្លឹងមើលទៅប៉ាកូនទាំងពីរ។
" យើងទុកពេលឲ្យដប់នាទីទៀត ឯងត្រូវបម្រើយើង! "
" បាទលោក! "
ជីមីន ងើបទៅជិតមុខប៉ារបស់គេ ហើយឱនទៅថើបគាត់ជាលើកចុងក្រោយ។ ទឹកភ្នែករបស់គេហូរមក ដូចជាទឹកភ្លៀងដែលគ្មានថ្ងៃរាំង។
________________
See you next part.
Cover by Dalin Bal
#យូជី
YOU ARE READING
រឿង ទឹកភ្នែកសងគំនុំ ( ចប់ )
Non-Fictionគំនុំ ធ្វើឲ្យក្ៗងប្រុសម្នាក់ប្រែប្រួលទាំងស្រុង រហូតធ្វើបាបអ្នកដែលមិនបានដឹងអី។ តើគំនុំនេះ ត្រូវសងដោយរបៀបណាទៅ? 10/10 /2021
