Book 18 Chapter 252

123 18 5
                                    

Uni

အခန်း (၂၅၂) ယင်းစန်းတောင်ခြေ

ထိုလူငယ်က ဝတ်ကျောင်းတော် ရှေ့တွင် အချိန်အကြာကြီး ရပ်နေလေသည်။

သူက ဝတ်ကျောင်းတော် အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ခြင်း မရှိသလို ထွက်ခွာ သွားခြင်းလည်း မရှိပါ။

ချီးစန်းကွမ်းမှာ သိချင်စိတ်ကို ထိန်းချုပ် မရတော့ဘဲ ထိုလူငယ်ဆီသို့ လျှောက်သွားပြီး နှုတ်ဆက် စကားဆို လိုက်လေသည်။

"ဘာများကူညီပေးရမလဲ သခင်လေး"

အဖြူရောင်ဝတ် လူငယ်က သူ၏ ယပ်တောင်ကို ပြန်ခေါက်လိုက်ပြီး ယပ်တောင်ကို သူ၏ လက်ဖြင့်လှည့်ကာ ဆော့ကစား နေလေသည်။

"ကျုပ် ကူရှန် နတ်မိမယ်နဲ့ တွေ့ချင်လို့ပါ"

လူငယ်က ပြန်ပြော လိုက်လေသည်။

လူငယ်က "တွေ့ချင်လို့ပါ" ဆိုသည့် စကားကို ချီးစန်းကွမ်း သတိ ပြုလိုက်မိသည်။ ထိုသူသည် နတ်မိမယ်ကို ဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရန် ရောက်ရှိလာသူ တစ်ဦးမဟုတ်ပေ။

"ကူရှန်နတ်မိမယ်နဲ့ တွေ့ချင်တယ် ဆိုရင် ဝတ်ကျောင်းတော်ထဲကို ကြွပါဗျာ"

ချီးစန်းကွမ်းက စကားကို သတိထားပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ကျုပ်သိချင်တာက ဆန်းလျန် ဒီမှာ ရှိသလား ဆိုတာပဲ"

လူငယ်က ဝတ်ကျောင်းတော် ဆီသို့ ယပ်တောင်ဖြင့် ညွှန်ပြရင်း မေးလိုက်သည်။

ထိုမေးခွန်းကို ချီးစန်းကွမ်းသာ ကြားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်ပြီး အခြား မည်သူမျှ ကြားလိုက်ရခြင်း မရှိပေ။

ချီးစန်းကွမ်းမှာ ကူရှန် နတ်မိမယ်ကို အလုပ်အကျွေးပြုနေသူ တစ်ယောက် ဖြစ်လေသည်။ နတ်မိမယ်မှာ အလွန်တရာ တန်ခိုးကြီးမားခြင်း မရှိသည့် တိုင်အောင် သူ့ကို သာမန် လူများနှင့်တော့ အနည်းငယ် ကွဲပြား စေလေသည်။

ထို့ကြောင့် လူငယ် ပြောလိုက်သည့် စကားမှာ သူတစ်ယောက်တည်းသာ ကြားနိုင်သည့် စကားဖြစ်ကြောင်း ချီးစန်းကွမ်းက ခွဲခြား သိမြင်နိုင်လေသည်။ ဝတ်ကျောင်းတော်ထဲတွင် ဝတ်ပြုနေကြသည့် အခြားသူများနှင့် မတူဘဲ လူငယ်နှင့် ချီးစန်းကွမ်းမှာ သီးသန့် နေရာတစ်ခုတွင် ခွဲထွက် နေသကဲ့သို့ ဖြစ်လေသည်။

ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 2) (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now