Book 24 Chapter 331

111 12 0
                                    

Uni

အခန်း (၃၃၁) ကျိလင်နှင့်ချင်းရှောင်း

ဆန်းလျန်က ချင်းရှောင်း၏ အကြည့်များထဲမှ အဓိပ္ပာယ်တစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။

သူမ၏အကြည့်က ထူးခြားလေသည်။ အကြည့်က အေးစက် မာကျောနေပြီး မည်သူ့ကိုမှ အထင်မကြီး၊ အလေးမထားသည့် အကြည့်မျိုး ဖြစ်လေသည်။

ထိုအကြည့်မျိုးဖြင့် အကြည့်ခံရပါက မည်သူမဆို စိတ်မသက်မသာ ခံစားရမည်ပဲ ဖြစ်လေသည်။ မည်သူမျှ မိမိကို အထင်သေးသည့် အကြည့်ဖြင့် လာကြည့်လျှင် ကြိုက်ကြမည် မဟုတ်ပေ။

သို့သော် ချင်းရှောင်း၏ အကြည့်က မည်သူ့ကိုမျှ အထင်မကြီးသည့် အကြည့် ဖြစ်သော်လည်း သူတစ်ပါးကို နှိမ့်ချလိုခြင်း အလျဉ်းမရှိပါ။ ထိုအကြည့်သည် သူမနှလုံးသားထဲမှ ခံစားချက်ကို ထင်ဟပ်သည့် အကြည့်များသာ ဖြစ်လေသည်။

ဆန်းလျန်သည် အတန်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေမိလေသည်။

နောက်မှ စကားတစ်ခွန်း ဆိုလိုက်သည်။

“ဆရာဘွားဘွားချင်းရှောင်း၊ ဆရာဘွားဘွား ဒဏ်ရာရခဲ့တာ တာအိုဆရာ တုန်းဖုန်းရဲ ထိုက်ယွဲ့ သဏ္ဌာန်မှန်ပညာ တစ်ခုတည်းကြောင့်တော့ မဟုတ်ဘူးမလား”

ယခုတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ချင်းရှောင်း၏ မျက်နှာတွင် အံ့သြသည့် အရိပ်လေး တစ်ချက် ဖြတ်ပြေး သွားလေသည်။ သို့သော် ခဏမျှသာဖြစ်ပြီး သူမ၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း ပြန်တည် သွားလေသည်။

“ဘာလဲ၊ မင်းက ငါ့ဒဏ်ရာကို ကုသပေးချင်လို့လား”

သူမက ဆန်းလျန်ကို အေးစက်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

ဆန်းလျန်သည် စိတ်များ ရှုပ်ထွေးလာလေသည်။

သူက ချင်းရှောင်း နတ်သမီးကို ချက်ချင်းပင် ရိုသေစွာဖြင့် ဦးညွတ်လိုက်ပြီး…

“တပည့်ကို သွားခွင့် ပြုပါဦး ဆရာဘွားဘွား”

ဆန်းလျန်ကို စိုက်ကြည့်နေသည့် ချင်းရှောင်း၏ အကြည့်များက ဓားသွားများ အလား အေးစက် ထက်ရှနေလေသည်။ သာမန် လူတစ်ယောက် ဆိုလျှင် ထိုအကြည့် တစ်ချက်ဖြင့်ပင် အသက်ပျောက် သွားနိုင်လေသည်။

ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 2) (Myanmar Translation)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz