Book 22 Chapter 298

121 15 2
                                    

Uni

အခန်း (၂၉၈) မိုးကောင်းကင် နတ်မိစ္ဆာဝိညာဉ်

နတ်ဘုရားအဘိုးအိုမှာ ချင်းရွှမ် နတ်တံခါး၏ အဓိက ထောက်တိုင်တစ်ခု ဖြစ်လေသည်။ ကျိလင်နတ်သမီး၏ ဒဏ်ရာမှာ အပြည့်အဝ သက်သာခြင်း မရှိသေးသလို ဆန်းလျန်မှာလည်း နတ်ဘုရား တစ်ပါးအဖြစ် အဆင့် တက်ရောက်နိုင်ခြင်း မရှိသေးပေ။ ထို့ကြောင့် လက်ရှိအချိန်တွင် နတ်ဘုရား အဘိုးအိုသည် ချင်းရွှမ် နတ်တံခါး အတွက် အရေးပါသူ တစ်ယောက် ဖြစ်လေသည်။

ချင်းရွှမ်နတ်တံခါးမှ တပည့်အများစုမှာ လက်ရှိ အခြေအနေကို သိရှိကြခြင်း မရှိသေးပေ။ သူတို့က ထိုက်ဝေ့ထိုင် ခန်းမဆောင်မှ အဘိုးအိုကြီးမှာ မည်သူမည်ဝါ ဖြစ်သည်ကိုပင် မသိကြပေ။

ယန့်ပုကွေးကတော့ နတ်ဘုရား အဘိုးအို အကြောင်းကို ကောင်းကောင်း သိထားလေသည်။ သူက ဆန်းလျန်တို့ မျိုးဆက်တွင် အကြီးဆုံး တပည့်တစ်ယောက် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။

ယန့်ပုကွေးက မရယ်ချင် ရယ်ချင်ဖြင့် ရယ်မော လိုက်လေသည်။

"ဒါဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ၊ ကျုပ် ချင်းရွှမ်ကို ရောက်ကတည်းက ခုချိန်ထိ ဆရာဘိုးဘိုးကို ယှဉ်နိုင်တဲ့သူ တစ်ယောက်မှ မရှိသေးဘူး၊ ဆရာဘိုးဘိုး နှစ်တွေ ဒီလောက် အကြာကြီး အသက်ရှည်ခဲ့တာ၊ သူ့မှာ ဘာအန္တရာယ်မှ မကြုံတွေ့နိုင်ပါဘူး"

ယန့်ပုကွေးမှာ ပြောသာ ပြောလိုက်ရသည် သူ့စကားကို သူကိုယ်တိုင်လည်း သိပ်ပြီး မသေချာလှပေ။

ထို့နောက် သူတို့ နှစ်ယောက်လုံး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက် သွားကြလေသည်။

အချိန်သည် တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးသွားပြီး ညဘက်သို့ ရောက်ရှိ လာလေတော့သည်။

ယန့်ပုကွေး သတိ ဝင်လာသည့် အချိန်တွင် ဆန်းလျန်သည် အစိမ်းရောင် ကျောက်တုံးကြီး ပေါ်တွင် ထိုင်နေဆဲ ဖြစ်လေသည်။ သူ၏ ပုံသဏ္ဌာန်မှာ ကျောက်ရုပ် တစ်ရုပ် အလားပင် ငြိမ်သက် နေလေသည်။ ယန့်ပုကွေးမှာ ဆန်းလျန်ကို ကြည့်ကာ တအံ့တသြဖြင့် ရယ်မော လိုက်မိလေသည်။

ဆန်းလျန်ထံမှ ထွက်ပေါ်နေသည့် ဝိညာဉ် စွမ်းအားများကြောင့် ယန့်ပုကွေးမှာ အချိန်ကြာမြင့်စွာ သတိ လက်လွတ် ဖြစ်သွားရခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 2) (Myanmar Translation)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ