Book 25 Chapter 341

106 13 0
                                    

Uni

အခန်း (၃၄၁) လေနှင့်မိုးကြိုး

ဖန်းယန်ယင်းက ဖားဟိုင်ဆရာတော်၏ စကားကို လက်ခံ သဘောတူ လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဖားဟိုင်ဆရာတော်သည် ဆန်းလျန် ရေးပေးလိုက်သည့် နှစ်ကြောင်း ကဗျာလေးကို အတန်ကြာ စိုက်ကြည့် နေလေသည်။

သူမက ဖားဟိုင်ဆရာတော် ဧည့်ခံသည့် မှော်ဝင် လက်ဖက်ရည်ကို သုံးခွက်ခန့် သောက်ပြီးသည့် အချိန်ကျမှ ဖားဟိုင်ဆရာတော်က သတိပြန်ဝင် လာလေသည်။

ထို့နောက် ငယ်ရွယ်သည့် ဘုန်းတော်ကြီး တစ်ပါးအား သူမကို လိုက်ပို့ရန် အမိန့်ပေး လိုက်သည်။

သူမသည် အမြန်ရောက်လာပြီး အမြန်ပင်ပြန်ရန် ပြင်ဆင် လိုက်လေသည်။ သူမက ဆန်းလျန်နှင့် ဖားဟိုင်ဆရာတော် ကြားတွင် သတင်းစကား ပို့ဆောင် ပေးသူမျှသာ ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။

သို့သော် ဖန်းယန်ယင်း နားမလည်နိုင်သည့် အချက်မှာ သူမ၏ ဆရာဦးလေးဖြစ်သူ ဆန်းလျန်နှင့် ဖားဟိုင်ဆရာတော်တို့မှာ တန်ခိုးစွမ်းအား မြင့်မားသူများ ဖြစ်ကြသည့် အတွက် မိုင်ပေါင်း ထောင်ချီဝေးနေပါစေ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အဆက်အသွယ် ပြုလုပ် နိုင်ကြသူများ ဖြစ်လေသည်။ သူမအနေဖြင့် သတင်းစကား အပို့အယူ လုပ်ပေးရန် မလိုအပ်လှပေ။

နောက်ဆုံးတော့ နားမလည်သည့် ကိစ္စများကို မတွေးတောဘဲနေရန်သာ ဖန်းယန်ယင်း ဆုံးဖြတ် လိုက်လေတော့သည်။

အပြန်လမ်းတွင်တော့ သူမကို မည်သူမှ မတားဆီးရဲတော့ပေ။

သူမပြန်လာသည့် အချိန်တွင် အရှေ့ဆီမှ နေပင်ထွက်လာပြီ ဖြစ်လေသည်။ နံနက်ခင်း နေရောင်ခြည်သည် မြက်ပင်လေးများထက်မှ နှင်းစက်လေးများ ပေါ်တွင် ကျရောက်နေပြီး နှင်းစက်လေးများမှာ တောက်ပ နေလေသည်။ ငှက်လေးများ၏ ကျီကျီကျာကျာ အော်မြည်သံလေး များကိုလည်း ကြားနေ ရလေသည်။

ဖန်းယန်ယင်းသည် လျှို့ဝှက်ဓား အင်းချပ်ကို ဆရာဦးလေးထံသို့ ပြန်ပေးရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်သည်။

သို့သော် ဓားအင်းချပ်၏ ကြီးမားလွန်းသည့် တန်ခိုးစွမ်းအားများကို စဉ်းစားလိုက်မိသည့် အခါတွင်တော့ ပြန်ပေးရန် တွန့်ဆုတ် သွားမိ ပြန်လေသည်။

ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 2) (Myanmar Translation)Onde histórias criam vida. Descubra agora