ချင်းရွှမ်လမ်းစဥ် ဆရာသခင် (Part 2) (Myanmar Translation)

Book 15 Chapter 209

Uni

အခန်း (၂၀၉) မိုးကောင်းကင်ရယ်... ကျုပ်တို့အပေါ် ရက်စက်လိုက်လေခြင်း

ယန့်ပုကွေးက ပြုံးလိုက်ရင်း...

"တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ ဂိုဏ်းချုပ် ၊ ကျုပ်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ပျော်နေကြတာ ၊ နည်းနည်းလောက် သောက်ကြ ရအောင်လား"

လူတိုင်း ကျင့်စဉ်လမ်း အဆင့် တက်လှမ်းနိုင်ရန်မှာ မလွယ်ကူ လှပေ။ ထို့ကြောင့် တကယ်တမ်း ကျင့်စဉ်လမ်း အဆင့် တက်လှမ်းနိုင်သည့် အခါတွင်တော့ ကျေနပ်ပီတိ ဖြစ်ရကာ ပျော်ရွှင် စိတ်လှုပ်ရှား ရလေသည်။

ယန့်ပုကွေးက တည်းခို ရိပ်သာကို ပိတ်လိုက်လေသည်။ သူက ဆန်းလျန်ကို အရက်ကောင်းဖြင့် ဧည့်ခံရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်လေသည်။

နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ ချင်းရွှမ်တောင် အပြင်ဘက်ရှိ လေနှင့် တိမ်တိုက်များသည် ရှစ်ရက်တိတိ မရပ်မနား မိုးခြိမ်းသံများ ထွက်ပေါ် နေလေတော့သည်။ ချင်းရွှမ် နတ်တံခါး အပြင်ဘက်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေခြင်း ဖြစ်သည့် အတွက် အပြင်ဘက်ရှိ ကျင့်ကြံသူ အားလုံး တွေ့မြင် ကြရလေသည်။

နှစ်ပေါင်း ငါးဆယ်အတွင်း ချင်းရွှမ် နတ်တံခါးတွင် ကိုယ်ပိုင် ကျင့်စဉ် စွမ်းအားဖြင့် ဟိုင်သန်း အဆင့်သို့ တက်ရောက်နိုင်သည့် ကျင့်ကြံသူ သုံးဦး ပေါ်ထွက် လာခဲ့ပြီ ဖြစ်လေသည်။ ချင်းရွှမ် နတ်တံခါး ပြန်လည် ဦးမော့ လာခဲ့ပြီ ဆိုသည့် အဓိပ္ပာယ်ပင် ဖြစ်သည်။ ဟိုင်သန်းအဆင့် အောင်မြင်ပြီးသည့် ကျင့်ကြံသူသည် ဆရာသခင် တစ်ပါးအဖြစ် တရားဟောပြောခွင့် ၊ ပညာ သင်ကြားပေးခွင့် ရှိလေသည်။ ထိုသူသည် တရားဝင် တာအို ဆရာတစ်ပါး ဖြစ်သွားပြီ ဖြစ်လေသည်။

ထို့ပြင် နတ်ဘုရား ကျောင်းတော်များတွင် ကိုယ်ပိုင်ကျင့်စဉ် စွမ်းအားဖြင့် ဟိုင်သန်းအဆင့် တက်ရောက်သူများမှာ ပြင်ပ ပြဒါးရှင် သို့မဟုတ် နတ်ဒေဝါ အမြုတေများ၏ စွမ်းအားဖြင့် ဟိုင်သန်းအဆင့် တက်ရောက် သူများထက် ပိုပြီး ဂုဏ်ပြု ခံရလေ့ ရှိလေသည်။

အဘယ်ကြောင့်ကိုဆိုသော် ကိုယ်ပိုင် ကျင့်စဉ် စွမ်းအားမှာ နားလည် သဘောပေါက်ရန် ပိုပြီး အားစိုက်ရသည့် အတွက် ဖြစ်လေသည်။ ထို့ပြင် မူလ ဝိညာဉ် ရရှိသည့် အခါတွင်လည်း ပိုပြီးခိုင်မာသည့် အခြေခံကောင်းကို ရရှိလေသည်။ ခိုင်မာသည့် အခြေခံကောင်း မရှိသည့် အတွက် မူလ ဝိညာဉ် ရရှိအောင် ကျင့်ကြံသည့် အဆင့်သို့ ရောက်သည့် အခါတွင် အရှုံးနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့် အခါ တစ်ဘဝလုံး ကျင့်ကြံခဲ့သမျှ အလကား ဖြတ်သွားတတ်လေသည်။