BİYOLOJİK AİLEM ✔️

34. KAZA

Multimedya:Asya Zadeoğlu

Polatla geçirdiğimiz korkunç  dakikaların ardından araba hastanenin önünde durdu. "İn, Meriç girişte seni bekliyor." Dedi Polat, bir şey demeyip arabadan indim. Ben iner inmez gazlamıştı.

Arkasından ayıplarcasına baktım. "Bu çocuklarda saygı falan da kalmamış." Kendi kendime konuşup hastaneye girdim. Meriç abi beyaz önlüğünü giymiş, havalı bir şekilde danışmanın orada bekliyordu.

Bir dakika Meriç abi şu an bir kızla flört mü ediyor? Yanında sarışın, ne yalan söyleyeyim güzel bir kız vardı ve gülüşerek konuşuyorlardı.

Ay hadi hayırlısı, bir de her şeyin içinde Meriç abi evleniyormuş valla ne garip olur ya. Darısı diğerlerine artık.

Yanlarına ilerledim, Meriç abi beni gördüğünde gülümsemesi daha da arttı. "Hoş geldin güzelim. Tanıştırayım sizi, Selin sana bahsettiğim kardeşim Asya. Asya, meslektaşım Selin, yakın bir ilişkimiz var kendisiyle." Dedi Meriç abi. Ona kuşku dolu bakışlarımı gönderdim.

"Merhaba tatlım, memnun oldum." Dedi selin elini uzatarak. Nedense gıcık gelmemişti, aksine sempatik gelmişti. Uzattığı eli tuttum. "Merhaba canım, ben de memnun oldum." Dedim onun gibi, abimle beraber güldüler. "Bugün bize Selin yardım edecek güzelim. Hazırsan yukarı çıkalım mı?" Dedi Meriç abi, omuzlarımı kaldırıp indirdim. "Hazırım galiba, çıkabiliriz." Dediğimde gülümsedi, selin müsaade isteyip bir hemşireyle konuşmaya gitti.

Biz de abimle yürümeye başladık. "Abi, biliyorsun benden sır çıkmaz. Eğer diyorum, selinle hayırlı şeyler düşünüyorsanız arkandayım." Dedim sırıtarak. "Ne?!" Abimin bağırışı ile koridorda ki herkes bize baktı.

"Asya güzelim saçmalama o sadece iş arkada-" devam etmesine izin vermeden omzunu sıvazladım. "Ay çok safsın be abi, en iyisi zamana bırak. Gerçek aşkı bu hastanede baş harfi "S" ile başlayan, sarı saçlı bir kadından bulacağına eminim." Dedim yine sırıtarak. Abim bana inanmazca baktı.

Bu çocuk yakışıklı olduğu kadar da saf ya. Yerim ben bunu.

"Abi eğilsene bir." Dediğimde anlamazca kaşlarını çattı. "E hadi!" Dediğimde tereddütlü bir şekilde eğildi. Hemen ellerimle yanaklarını sıkmaya başladım. Abim kendini hızla geri çekerken ben gülüyordum. "Güzelim ne yapıyorsun ya? Tüm karizma gitti." Dedi sitemle. "Bir şey olmaz, yürüyen karizma." Dediğimde o da güldü.

<••>

"Asya kıpırdama güzelim!" Dedi Meriç abi camın arkasından. Sinirle nefes verdim. Şu an Emar cihazında kıpırdamamamı bekliyorlardı. Lan içerde garip garip sesler çıkıyor, kendimi kara deliğe giriyormuş gibi hissediyorum. Bir de vücuduma dalgalar girdiğini bildiğim için aşırı garip hissettiriyordu.

Son kez derin bir nefes verdim ve kıpırdamayı kestim. Neredeyse bir 10 dakika falan sonra cihaz durmuştu. Meriç abi ve selin abla içeri girdi. Meriç abinin yardımıyla çıktım. "Güzelim işimiz bitti sayılır, sen koridorda bizi bekler misin?" Dedi Meriç abi. Hırkamı giyerken başımı salladım ve bir şey demeden kapıyı açıp dışarı çıktım.

Bu katta ki koridor da tek tük insan vardı, onlarda yoğun bakımların ya da hasta odalarının önünde bekliyordu.

Biraz ilerde duran renkli koltuklara doğru ilerleyip oturdum. Bıkkınca nefes verip etrafıma bakındım.
O sırada gözlerimin önüne muzlu bir süt uzatılınca irkilmiştim. Ne olduğunu anlamak için kafamı kaldırdım.

Araf şu an tam karşımda, iki tane muzlu sütle bana bakıyordu.

"Alsana." Dedi ve bir şey yapmamı beklemeden sütü avucuma bıraktı. Daha sonra karşıma geçip oturdu ve sütünü açıp içmeye başladı.