BÖLÜM 3

17.7K 908 739
                                    

Merhaba!

Medya: Adar

Hikayenin tanıtımını okuyanların yarısından fazlası diğer bölümleri okumuyor.

Ama yine de 3 günde 180 okunma, 12 oy oldukk!

Aşırı şekilde mutlu oldum yumuş yumuşum şu an. 🤎

Okuyan herkese yüzlerce kez teşekkürlerimi sunuyorum.

Okuyup da oy vermeyenler, lütfen oy versinler. Oylarınız gerçekten de benim için çok değerli.

Tekrar teşekkürler ve hikayeye geçiyorum.

Acayip şekilde hayal kırıklığına uğramıştım!

Tamam, herkes yakışıklıydı kabul ama hayalimdeki gibi değillerdi. Ben leonardo aşkımı falan düşünmüştüm.

Ben herkese tek tek bakarken herkes de bana bakıyordu. Şirin olduğumu düşündüğüm bir şekilde sırıttım.

"Merhaba?"

Kimse cevap vermemişti. Bunun üzerine tatsızlık çıkmaması adına Eda Hanım konuştu.

"Kardeşiniz Mina!"

Dedi neşeyle. Bu sefer en küçük olarak bahsettikleri Adar alayla mırıldandı.

"Bari güzel bişey olsaymış."

Galiba benim duymadığımı falan sanıyordu. Normalde duymazdım, kısık sesle söylemişti fakat ortam sessizdi.

Şeytan diyor ki, gözlerini oy ver eline!

"Kızım, şöyle otur istersen."

Diyerek en büyük ve ortanca abinin ortasındaki boş yeri gösterdi.

Yerime geçtim ve Akif Bey' in afiyet olsun demesiyle yemeğe başladık.

Tabağıma biraz tavuk sote ve biraz patates kızartması aldım.

Tavuk sotenin içindeki soğanları ayıklayarak tabağın bir kenarına ayırdım ve yemeğe başlamadan önce kafamı kaldırdım. Herkes durmuş beni izliyordu.

Ayı mı oynuyor burda!

Evet!

Ah, ben de Mala nerede kaldı diyordum(!)

"Şey, ben soğan sevmiyorum da."

Diyerek açıklama yaptım. Sonra Eda Hanım konuştu.

"İstersen soğansız başka birşeyler yaptırabilirim."

"Ah, prensesime özel yemek yaptırılacakmış. İlk günden!"

Adar' ın alayla söylediği sözler ile ona dönmedim, Eda Hanım ile göz temasını hiç kesmeden ve Adar' ı takmadan konuştum.

"Sorun değil, ayıkladım zaten teşekkür ederim."

Dedim ve Adar' a döndüm. Ona göz devirdim ve tabağıma döndüm.

Sence ne yapmalıyım, Mala?

Bence şu an yüzünü dağıtmalısın.

0nu takamam, sinir etmem lazım. Zaten amacım da bu.

Tabağımdaki yemeği bitirdiğimde sandalyede arkama yaslandım. Birkaç dakika sonra herkes bitirdi ve salona geçtik.

MİNA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin