My Destiny and I

Kabanata 9

A/N: You will love this chapter!
Bibitinin ko muna kayo dito ah, para next update yung pinaka-exciting part nito. ❤️

"Hannah!"

Sinalubong ko ng mainit na yakap ang pinakahihintay kong babae nang magkita kami sa lobby ng airport. Isang halik ang unang bati niya sa akin at kahit saglit lang ito, sapat na ang pagkakataong dumampi ang aming mga labi na kapwa nangungulila sa piling ng isa't-isa.

"Na-miss mo ako ah." Humalik ako sa kanyang noo at nakangiti siyang tumingala sa akin.

"Sulit ang paghihintay ko para makapiling kita."

"Talagang gumawa ng paraan ang kapalaran para tayo ay magkasama."

Nanatili kaming nakayakap at nakatitig sa isa't isa na may matamis na ngiti, hanggang sa narinig ko ang pagkalam ng sikmura ni Hannah.

"Ay," napaurong ito at natawa.

"Kumain muna tayo?" Pag-aaya ko.

"Nakatulog kasi ako noong flight, kaya di ako nakapag-merienda. Teka, libre mo ba?"

"Bakit hindi?" Kumindat ako at kinuha ko na ang kanyang kamay.

Kumain kami ng hapunan sa isang fast food chain sa loob ng airport. Kahit may kamahalan ang pagkain dahil parte ito ng airport, masaya kaming dalawa na nagsalo-salo ng hapunan. Ito ang unang beses na magkasama kaming kumain sa aming sariling bayan.

Pagkatapos ay inihatid ko si Hannah sa kanyang condo building na matatagpuan sa siyudad ng Makati. Dito na kami nagpaalam.

"Kailan mo ako aayain maghanapunan kasama ang pamilya mo?" Tanong niya sa akin.

"Libre mo ba?" Natawa ako habang ibinato ko ang tanong niya sa akin kanina.

"Ito naman!" Pinalo ni Hannah ang aking braso. "Siyempre, blow-out ko na sa iyong pamilya!"

"Basta, treat na lang nating dalawa sa kanila," suhestiyon ko. "Sa Sabado na natin gawin ang lunch ah?"

"Oo ba!"

"Mauna na ako."

Humalik ako sa noo ni Hannah at iniwan ko na siya sa lobby ng kanyang building. Lumabas ako at sumakay ng taxi pauwi.

Hanggang sa ako ay makatulog, nanatiling puno ng kaligayahan ang aking puso. Hindi na ako makapaghintay pa na tuluyan nang isagawa ang aking binabalak at ang tanong na matagal ko nang gustong sambitin sa kanyang harapan.

Sa katunayan nga, andoon na ang munting kahon sa ibabaw ng aking study desk. Ito ang aking regalo sa kanya, at sana ay marinig ko ang matamis niyang pagsang-ayon.

---

"Saya naman nito! Manlilibre si EJ sa atin!"

Puno ng kagalakan ang mukha ni Ate Marina habang nakaupo kami sa isang parihabang lamesa. Nasa isang Filipino restaurant kami ngayong Sabado ng tanghali para sa isang lunch date kasama si Hannah.

"Iba ang nagagawa ng pusong umiibig! Napapalibre tuloy!" Wagas na natawa si Papa.

"Treat ito nila EJ at ng kanyang girlfriend para sa ating lahat," ika ni Mama.

"Nagulat ako nang malaman kong may GF na pala si bunso! Pero nang makausap ko siya sa video call, in fairness, I like her!"

Magkatabi kami ngayon ni Ate Marina at nang nakangiti siyang tumango sa akin, napalagay na rin ang aking kalooban. Akala ko noong una ay magiging negatibo ang reaksyon ni Ate tungkol sa aming secret long-distance relationship.