Will You Be My Daddies? [18+]

Prolog

Nieśmiało patrzył prosto w oczy swojego kolegi mieszkającego tuż obok jego pokoju. Nie wie czemu, ale bardzo mu się spodobał jego wygląd, aż sam zapragnął wyglądać niemal identycznie.

Za wiele ze sobą nie rozmawiali, więc nie było okazji dowiedzieć się o nim czegokolwiek. Jedyne co wiedział to, że chodzi razem z nim na uczelnie, jak ma na imię i nazwisko. A jego zainteresowania pozostały nieznane.
Chociażby minusem ich znajomości było to, iż obydwoje się wstydzili odezwać piersi.

Brunet spoglądał się na swojego współlokatora, co go skusiło do patrzenia na niego...

Woda spływała mu po całym ciele, a jego klatka piersiowa umięśniona odkryta, bo nie miał na sobie żadnych ubrań oprócz ręcznika, który zakrywał jego przyrodzenie oraz tyłek.

- Mógłbyś się zakryć? - zapytał zasłaniając ręka oczy.

- Nie widziałeś nigdy gołego mężczyzny? Ah... spójrz w lustro - uśmiechnął się uwodzicielsko do kolegi.

- Nie o to chodzi, po prostu w każdym momencie mogą przyjść moi rodzice w odwiedzinach. Nie chciałbym, aby podejrzewali mnie o bycie gejem.

- A jesteś nim?

- Ja? Nigdy! - skłamał - A po za tym... czy ja wyglądam na geja?

- No gdyby ktoś się uparł to tak - zachichotał się - Dbasz o swoje ciało i stroisz się jak baba - spojrzał mu głęboko w oczy - Gdyby ktoś chciał na upartego to by powiedział, że jesteś gejem. A ja? Wyglądam ci na geja?

- Właściwie... masz bardzo ładne ciało - zarumienił się próbując to ukryć - Znaczy... dbasz o siebie. Uprawiasz dużo sportu i zdrowo się odżywiasz. Nie widzę ciebie podczas pieprzenia faceta, ale mogło by być ciekawie.

- Mówisz teraz jak typowy gej.

- Wiem.

To była ich pierwsza rozmowa o czymś innym niż typowych codziennych pytań, które właściwie nie miały zbyt dużego sensu. Nieśmiały brunet zrozumiał, że obok ma świetnego kolegę z którym nie umie normalnie porozmawiać, a powinien.

Rozeszli się do swoich pokoi, obydwoje usiedli na łóżku i się śmieli sami do siebie tak bez przyczyny. Pół nagiemu chłopakowi spadł ręcznik, ale jak był sam w pokoju. Na szczęście nie wcześniej...

Niewinna i niespodziewana znajomość miała się przerodzić w coś ogromnego, jak przyjaźń.