Dudaklarını dudaklarımda hissettim. Sonra ruhuyla kalbime dokundu.
Onun sevgisi farklıydı, karanlık yollarımı aydınlatıp beni düzlüğe çıkarıyor gibiydi.
bölümler düzenli bir şekilde gelecektir.
15.07.2021
selaaam! arayı çok açmayalım dedim o yüzden çok güzel bir bölümle geldim size...
çok romantik ve duygusal oldu bence, hoşunuza gidecek yani eheheh
neyse, lütfen yorum yapın valla çok üzülüyorum :(
keyifli okumalar...
olafur arnalds - particles
**
Kararlılığım sayesinde Henry'nin bana olan inancını biraz daha arttırmış olduğumu düşünüyordum. Bir anda ortaya atmış olduğum kendimi kanıtlama çabam harikaydı fakat sorun şuydu ki şimdi ne yapacaktım?
Stresli hissediyordum çünkü aramızdaki ilişki neye evriliyordu farkında değildim. Ciddileşecek miydi yoksa böyle devam mı edecekti? Bunu görmek için henüz daha çok yolumuz olduğunu biliyordum.
Ben neden kendimi ortaya atmıştım ki zaten? Durduk yere neden bunu yapmıştım mesela? Bilmiyordum, o an sadece hislerimle hareket ettiğimi varsayıyordum. Onun saçma kıskançlığı içimde gizli tutmaya çalıştığım bazı hisleri açığa çıkarmıştı... Galiba?
Düşünceli bir şekilde yavaş adımlarla gözlerimi çevremde gezdirdim. Madrid'e özgü, sadece burada bulunan çok özel bir sahaftaydım. Bura aynı zamanda bir kütüphaneydi. Her bir kitabın içini açıp bakamasam bile kitapların o güzel kokusu şu an ciğerlerime işliyor gibiydi.
Rafların arasında geziniyordum, sağ elimi kaldırıp kitapların üzerinde dolaştırdım. Ciltli kitapların o güzel dokusu parmaklarımı okşarken istemsizce gülümsedim. Bu hissi seviyordum, bu his bana yaşadığımı ve nefes alabilecek bir alanım olduğunu hissettiriyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimi usulca kitaplarından üzerinden çektiğim sırada raftaki kalın kitaplardan birinin diğer taraftan çekilmesiyle kitabın olduğu yerde büyük denilebilecek bir boşluk oluştu. Merakla ve fark ettirmemeye çalışarak boşluktan diğer tarafa baktığımda kitabı çeken kişinin Henry olduğunu görmemle ismini fısıltılı bir şekilde telaffuz ettim.
Yüzünde tatlı bir gülümseme oluştu. Yanaklarında beliren çizgi halindeki gamzeler dikkatimi çektiğinde dudaklarımdan iç çeker gibi nefes aldım. O bunu fark etmedi ancak ona bakarak çektiğim içli nefes benim bütün vücudumda dolandı.
"Selam..." sessizce söylediği tek kelime beni gülümsetirken dudağımı hafifçe dişleyerek ileri doğru yavaş yavaş yürümeye devam ettim. Kollarımın arasında tuttuğum kitaplara sıkıca sarılmıştım. Yüzümden gitmeyen gülümseme beni saçma bir şekilde utandırırken başka bir kitabın oluşturduğu boşlukta yine göz göze geldik. Gözlerinde gördüğüm parlaklık o kadar güzeldi ki, bana onun başka bir dünyadan geldiğini bile düşündürebilir seviyedeydi.
