*Een paar weken later*
''WAKKER WORDEN!!! WAKKERWORDENWAKKERWORDENWAKKERWORDENHARRYROSEWAKKERWORDEN!! HARRY! ROSE! ROSEMARIE! STA OP!!'' schreeuwde Louis, hij kwam sprintend onze kamer binnen en trok me van het bed af.
''Hey! Waar was dat goed voor?!'' riep ik, wreef de slaap uit mijn ogen en rekte me uit toen Louis me op de bank had gegooid.
''Nou, het is alleen maar... JE ACHTTIENDE VERJAARDAG!'' riep Niall, en kwam huppelend de kamer binnen. Ik bevroor.
''OH MIJN GOD INDERDAAD! IK WAS HET VERGETEN! IK BEN ACHTTIEN!'' riep ik, ik sprong op en begon rondjes te rennen. Ik was gisteren helemaal blij, en ik was het vanmorgen gewoon vergeten!
''Wuz happenin?'' mompelde Harry vanaf het bed, en ging rechtop zitten met zijn haar alle kanten opstaand.
''Niet jij ook! Het is kleine Rosie's verjaardag! Ze is nu een grote meid!'' juichte Louis, en eindelijk drong het door tot Harry. Domme jongen.
''Oh ja! Harry Birthday!'' zei hij grijnzend.
''Zei je nou net 'Harry Birthday'?'' vroeg Liam, hij was onze koelkast aan het bekijken.
''Yup! Het is Harry Birthday!'' juichte Harry, hij rolde uit het bed en rekte zich uit. Ik probeerde niet te staren naar zijn spieren, maar dat mislukte. Harry had het door.
''Vind je het sexy?'' vroeg hij en flexte zijn armen.
''Hij slaapt nu tenminste met boxers aan...'' mompelde Zayn voordat ik kon antwoorden, daardoor barstte de kamer in lachen uit.
''Okay jongens, eruit! Ik moet me klaarmaken. Kom over een half uur maar terug.'' zei ik, ik schopte de jongens uit de kamer omdat ik er goed uit wilde zien voor mijn 18e verjaardag.
Toen alle jongens weg waren, kwam Harry naar me toe en wikkelde me in zijn armen.
''Goedemorgen,'' mompelde hij in zijn sexy ochtendstem, die me liet smelten.
''Jij ook goedemorgen,'' giegelde ik, en bloosde een klein beetje.
''Happy Birthday'' zei hij, hij kuste me. Ik glimlachte in de kus toen hij me tegen zich aantrok.
<><><><><><><><><><>
''HARRY SCHIET OP! WE GAAN TE LAAT KOMEN!'' schreeuwde ik door de badkamerdeur, en hamerde er met mijn hand tegenaan.
Ugh, wat duurt er nu zo lang? Ik ben eerder klaar dan hij! Ik zuchtte, en streek mijn shirt glad. Ik had een crème gekleurde broek aan met mijn bruine laarzen met hakken, en een strak zwart shirt waarop stond 'It took 18 years to look this sexy!' een bruin leren jasje en een zwarte strik om de staart in mijn haar.
Jup, de jongens hebben het shirt gekocht. Nee, ik wilde het niet dragen, maar Harry trok het over mijn hoofd heen.
''Okay, ik ben klaar! Laten we gaan!'' riep hij, en rende uit de badkamer. ''Je ziet er trouwens prachtig uit. Leuk shirt.'' grijnsde hij, en knipoogde.
Ik sloeg hem op zijn achterhoofd, pakte mijn tas en duwde hem de gang in.
''Dus wat gaan we vandaag precies doen?'' vroeg ik terwijl we de lift inliepen.
''Oh, niet zo veel... We gaan alleen maar PAINTBALLEN!'' riep hij, ik staarde naar hem met mijn mond open.
''Ik laat jullie nooit meer m'n verjaardag plannen!'' kreunde ik, ik sloeg mijn hoofd tegen de lift deuren op hetzelfde moment dat ze open gingen, waardoor ik bijna naar buiten viel.
''Smooth'' lachte Harry, hij liep weg zodat ik mezelf moest vasthouden aan de muur.
''Je bent zo aardig Styles. Echt, wat heb ik gedaan dat ik zulk goed gedrag verdien?'' vroeg ik toen ik weer bij hem liep.
''Niks. Ik vind het gewoon leuk om je te irriteren.'' zei hij, en voegde er fluisterend aan toe, ''Je bent schattig als je geïrriteerd bent.''
''Aww gee thanks. Wacht maar tot je me ziet als ik boos ben. Dan ben ik prachtig.'' antwoordde ik, ik zag de rest van de jongens aan een tafel in het restaurant en liep naar ze toe.
''Oh, en Ed en Paul gaan met ons mee. Trouwens, geef Ed de schuld, het was zijn idee.'' zei Harry toen we dichterbij de tafel kwamen, ik zette mijn beste 'iemand gaat het nu krijgen gezicht' op. De jongens hadden dat door.
''Shit,'' mompelde Zayn, ''Louis, praat jij maar.''
''Geen denken aan!'' antwoordde Louis, ''HET WAS ALLEMAAL ZIJN IDEE!'' riep hij, en wees naar Ed, die eruitzag alsof hij net betrapt was met het doen van iets wat niet mag.
''Hallo Sheeran,'' zei ik, ik ging zitten in de stoel naast Ed. ''Ik hoor dat jij iets te maken hebt met mijn kleine 'verjaardagscadeau''' zei ik langzaam, en zette aanhalingstekens bij 'cadeau'.
''Ik... Um... Nou... Ehhh... Ik hou van paintballen?'' stamelde hij, en ik kwam met mijn gezicht dichterbij hem.
''Nou luister goed. Op mijn school, ben ik geweldig in paintballen. Denk dat ik je dat ben vergeten te vertellen.'' grijnsde ik, ''Veel geluk'' Daarna draaide ik me om en begon heel rustig bacon op mijn bord te leggen.
''Oh shit'' zei Ed simpel, dat somde de gedachte van de jongens op. Zelfs Paul leek even bang.
''En we gaan weer verder!'' zei Paul, de stilte brekend, ''Happy Birthday Rose!''
Dat was wat er nodig was voor de hele tafel, gevolgd door het hele restaurant, om allemaal Happy Birthday te zeggen.
Ik werd knalrood.
''Aww, ze bloost!'' zei Niall met een mondvol eten.
''Shut up'' mompelde ik, en schoof een lading bacon in mijn mond.
''Happy Birthday to you,
You live like a Zoo,
You look like a monkey,
And you smell like one too!!'' zongen Ed en Harry opeens, waardoor ik een muffin naar ze gooide.
''Jullie zijn zo dood op het paintball veld.'' dreigde ik, en glimlachte onschuldig naar Paul, die zijn handen verdedigend ophield.
''Kijk niet naar mij. Het is allemaal hun idee.'' zei hij.
''Dus Ed, waar is David altijd? Ik heb hem al een tijdje niet gezien.'' vroeg Harry terwijl we aan het eten waren.
David was de jongen die Ed moest begeleiden. Hij is een jaar ouder dan mij, en laat me je zeggen, hij is vreselijk. Gewoon zo'n arrogante zak. Hij is chagrijnig, gemeen, niet heel erg knap eerlijk gezegd, en hij denkt dat hij dit in z'n eentje kan winnen. Ed heeft mij volgens mij meer begeleid dan hem.
''Oh, wie weet. Hij ging gisteravond laat weg, en ik heb hem sindsdien niet meer gezien. Waarschijnlijk slaapt hij ergens in een struik.'' zei Ed, en haalde zijn schouders op.
''Okay, tijd om te gaan!'' zei Paul toen we klaar waren met eten.
Dit wordt erg... verrassend.
♥♥♥
JE LEEST
The Mentor (One Direction)
Fanfiction200 leerlingen van een school zijn geselecteerd om mee te doen aan een competitie. Rosemarie Tresdale is één van die leerlingen. Haar school is uitgekozen om 200 jongens en meisjes tussen de 15 en 18 jaar te selecteren die mee mogen doen met 'The M...