The Mentor (One Direction)

Chapter Twenty-Seven ♪ Pink Limos

''Kom op kom op kom op!" juichte ik, ik rende naar de deur met iedereen op mijn hielen. Toen zag ik dat Harry me 'de blik' gaf. Het was een blik waarmee we tegen elkaar zeiden dat we in privé met de ander wilden praten.

''Oh shit jongens, Ik uh, ben mijn... mobiel vergeten, ik ben zo terug.'' zei ik, ik liep naar de onze kamer die om de hoek was.

''Ik kom wel met je mee. We zien je jullie wel in de lobby?'' zei Harry, hij volgde me de kamer in terwijl iedereen zijn weg vervolgde naar de lift.

''Je wilde met me praten mr. Styles?" lachte ik toen de deur eenmaal dicht zat.

''Jup, ik moet mijn vriendin wel haar cadeautje geven toch?'' zei hij, en pakte een klein doosje uit het zakje van zijn blazer.

''Ik zei dat je niets voor me moest halen!'' protesteerde ik, maar pakte het doosje tegelijkertijd aan. Wat kan ik zeggen, het is een cadeautje. Ik hou van cadeautjes.

''En sinds wanneer luister ik?'' grinnikte hij, terwijl ik het papier er vanaf trok.

Er viel een klein blauw doosje in mijn hand. Een klein doosje van Tiffany. Holy shiznits.

Heel langzaam haalde ik de deksel van het doosje en zag er een prachtige zilveren ketting in liggen. Het was een klein dun zilver kettinkje, en aan het eind zat een bedeltje, het infinity teken. Het was prachtig.

''Oh Harry, het is zo mooi...'' fluisterde ik, en raakte de ketting aan met mijn pink.

''Hier liefje, ik doe hem wel om.'' zei hij, en pakte de ketting uit het doosje. Ik draaide me om en hield mijn haar uit de weg zo dat hij het kettinkje om mijn nek kon doen.

''Prachtig'' fluisterde hij, ik liet mijn haar waar vallen, zodat het mijn tattoo en litteken bedekte.

''Dankje'' mompelde ik, ik leunde met mijn hoofd tegen zijn borst en zijn armen sloegen zich om mijn heupen.

Ik leunde omhoog zodat ik zijn lippen kon kussen, maar net op het moment dat mijn lippen die van mij raakten... vloog de deur open.

We sprongen van elkaar weg alsof we werden geëlektrocuteerd, en ik zag dat Madison in de opening van de deur stond.

''Jezus! Je gaf ons een hartaanval!'' lachte ik, ik gooide een kussen naar haar.

Harry keek verward en bang. Oh ja...

''Ik heb het Mads verteld'' legde ik hem uit terwijl ze het kussen terug gooide. Ik bukte en het kussen vloog vlak langs mijn hoofd.

''Oh...'' zei Harry, en realisatie flikkerde over zijn gezicht.

''Geen zorgen Styles, ik kan een wel een geheim bewaren. Maar wees gewaarschuwd, doe mijn Rosie pijn en ik doe jou pijn.'' dreigde ze, en sloeg haar armen over elkaar. ''Oh ja, en goede jurk keuze. Erg... klein.''

''Wat kan ik zeggen? Ik heb een goede kledingsmaak.'' lachte hij, hij pakte mijn hand en we liepen de kamer uit.

''Erg klein...'' mompelde ik, ik trok wat aan de jurk, totdat ik me realiseerde dat het mijn borsten nog meer liet zien en ik gewoon opgaf. Cheeky boy.

''De jurk past tenminste iedereen! Nu zijn we Rose's officiële crew vanavond!'' lachte Mads, daarmee bedoelde ze alle andere meiden die dezelfde witte jurken aanhadden. Het was echt een cool idee, iedereen dezelfde kleur, maar ik een andere kleur.

''Nou schiet op, iedereen wacht!'' zei ze, ze duwde ons in de lift en drukte op een knop.

''Okay okay. Maar ik krijg nog steeds mijn kus.'' grinnikte Harry, hij kuste me snel. Daarom schreeuwde Mads 'PLEASE CHILDREN'.

De deuren openden, en ik kwam oog in oog met een woedende McRay. Oh jammer, ik dacht dat hij weg was.

''Ga je ergens heen?'' vroeg hij, en blokkeerde de uitgang.

''Ja, ja inderdaad.'' zei ik, ik pakte Harry's en Mads armen en dook onder McRay door. Daarna liep ik naar waar de rest van de gang stond.

''High five!'' lachte Madison, ''Het spijt me dat je met hem zit opgescheept..''

''Vertel mij wat,'' mompelde ik, ''Zijn we klaar om te gaan?!''

''Zeker weten!'' juichte Louis, hij trok Eleanor mee naar de uitgang en het hotel uit. We volgden hem de koude lente avond in. Ik rilde.

''Heb je het nu al koud? Nou, ik zou je mijn blazer kunnen geven maar... ik houd van mijn blazer.'' Harry grijnsde, en ik sloeg hem in zijn buik terwijl er een mega grote roze hummer limo aan kwam rijden.

''Madison's idee.'' zei Liam, hij wees naar de limo waar de meiden over aan het kwijlen waren en de jongens met afgunst naar keken. Notitie: One Direction en Ed Sheeran houden niet van roze limos.

''Iedereen instappen.'' schreeuwde een random security man, hij jaagde ons de limo in en weg van de lichtflitsen van de paps. Ik denk dat we volgende week in de magazines staan!

''Dus waar gaan we precies heen?'' vroeg ik terwijl de limo optrok.

''Heb je gehoord van Liam's verjaardag vorig jaar?'' vroeg Danielle van waar ze bij Liam zat. ''Dat was bij een club genaamd Funky Buddha. Daar gaan we heen, en dan... overal eigenlijk!''

''Awesome!'' juichte ik. Ik had de video's van Liam's feestje op YouTube gekeken, en ik heb altijd al een keek naar die club gewild.

''Dus hoeveel mensen komen er?'' vroeg ik terwijl ik de nagellak van mijn nagels aan het pulken was.

''Ongeveer... 200?'' antwoordde Perrie. De meiden moeten dit georganiseerd hebben, ''De meeste mensen van de show gaan erheen, vrienden van jou en van ons, er komen een paar van jou oude schoolvrienden, en een paar andere mensen waarvan we vonden dat die ook moesten komen, celebrities enzo.''

''Cool! Beroemde mensen en vrienden! Dit wordt epic!'' lachte ik. Ik trok mijn mobiel uit mijn BH en logde in op Twitter. Ed keek me vreemd aan vanwege mijn verstop plek, maar toen alle andere meiden ook hun mobiel uit hun BH pakten, lachte hij, schudde hij zijn hoofd en mompelde iets zoals 'girls and their boobs'.

@Rose_Tresdale: Op weg naar mijn party met de gang! WE DON'T EVEN HAVE TO TRY, IT'S ALWAYS A GOOD TIME!! #PARTYTIME

''We zijn er!'' kondigde Niall aan, hij keek uit het raam en knipperde door de flitsen.

''Gaan we foto's maken? vroeg ik, en iedereen knikte. Mads leek erg blij.

''Zie jullie aan de andere kant jongens!'' juichte ik, ik stapte uit de auto op de rode loper.

Bring it on!

♥♥♥